محل تبلیغات شما

ثبت شرکت مسئولیت محدود - ثبت برند فارسی




 
رشت مرکز استان گیلان در شمال ایران است. این کلانشهر ، سومین شهر گردشگر پذیر ایران است. رشت همچنین بزرگ ترین و پرجمعیت ترین شهر شمال ایران در بین سه استان حاشیه دریای کاسپین و بزرگ ترین و پرجمعیت ترین شهر گیلک نشین جهان و بزرگ ترین ست گاه سواحل جنوبی دریای خزر محسوب می شود.

این شهر زیبا و پیشرو ، در استانی قرار دارد که از طرفی به دریا و از طرف دیگر به کوه و جنگل ختم می شود و به همین دلیل سوغاتی ها و صنایع دستی بسیار زیبا و متنوعی دارد. کافیست سری به بازار بزرگ رشت بزنید و این تنوع را در سوغات و صنایع دستی رشت مشاهده کنید. از همین رو، رشتی های عزیر برای معرفی محصولات و خدمات خود نیاز به انتخاب برند و ثبت آن خواهند داشت تا بتوانند محصولاتشان را به مشتریان خود معرفی نمایند.
در این مقاله برآنیم تا به نحوه ثبت برند در رشت بپردازیم. شایان ذکر است، علاقه مندان، علاوه بر مطالعه این نوشتار ، می توانند مقالات ذیل را نیز مورد مطالعه قرار دهند :
- تعرفه های مربوط به ثبت برند
- 5 مرحله ثبت علامت تجاری در ایران
- سوالات متداول درباره ی ثبت و استفاده از علائم تجاری ( برند ، لوگو ، آرم )

• چه علائمی را می توانیم ثبت کنیم ؟
چنانچه مایل به ثبت برندتان می باشید ، خوب است بدانید که کدام علائم قابلیت ثبت دارند ؟ آیا هر نوع برندی را می توان به ثبت رساند ؟
هر نوع علامت اعم از نقش، تصویر ، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر ، کلمه ، لفافه و . که برای امتیاز تشخیص محصول صنعتی ، تجاری یا کشاورزی اختیار می شود را علامت تجاری می گویند.
انتخاب ثبت و علامت تجاری تابع شرایط خاصی است که در قوانین کشورهای مختلف با توجه به عرف جامعه برای آن پیش بینی شده است. در کشور ما ، وفق بند الف و ب ماده 30 قانون جدید ثبت علائم مصوب 1386 ، تنها ثبت علائمی پذیرفته است که قابل روئت باشد و ثبت علائم تجاری صوتی ، بوها یا طعم های مختلف و هر گونه علائم غیر قابل روئت پذیرفته نیست.
بر اساس ماده ی 32 قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری در ایران (مصوب 1386 هجری شمسی) علامت در موارد زیر قابل ثبت نیست:
الف) نتواند کالاها یا خدمات یک موسسه را از کالاها و خدمات موسسه ی دیگر متمایز سازد.
ب) خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد. (علائمی که به عنوان علامت تجارتی به کار می رود یا یکی از اجزای علامت تجارتی را تشکیل می دهد،به هیچ وقت نمی تواند بر خلاف ضوابط اسلامی باشد).
ج) مراکز تجاری یا عمومی را به ویژه در مورد مبدا جغرافیایی کالاها یا خدمات یا خصوصیات آن ها گمراه کند. یعنی نمی توانید گلاب کاشان را در رشت ثبت نمایید.
د) عین یا تقلید نشان نظامی ، پرچم ، یا سایر نشان های مملکتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق به کشور ،سازمان های بین الدولی یا سازمان هایی که تحت کنوانسیون های بین المللی تاسیس شده اند بوده یا موارد مذکور یکی از اجزای آن علامت باشد ،مگر آن که توسط مقام صلاحیتدار کشور مربوط یا سازمان ذی ربط اجازه ی استفاده از آن صادر شود.
ه- عین یا به طرز گمراه کننده ای شبیه یا ترجمه ی یک علامت یا نام تجاری باشد که برای همان کالاها یا خدمات مشابه متعلق به موسسه ی دیگری در ایران معروف است.
و- عین یا شبیه آن قبلا برای خدمات غیر مشابه ثبت و معروف شده باشد مشروط بر آن که عرفاَ میان استفاده از علامت و مالک علاکت معروف ارتباط وجود داشته و ثبت آن به منافع مالک قبلی لطمه وارد سازد.
ز- عین علامتی باشد که قبلاَ به نام مالک دیگری ثبت شده و یا تاریخ تقاضای ثبت آن مقدم یا دارای حق تقدم برای همان کالا و خدمات و یا برای کالا و خدماتی است که به لحاظ ارتباط و شباهت موجب فریب و گمراهی شود.

• مواردی که ثبت علامت تجاری اامی است
توجه داشته باشید که اصولاَ داشتن علامت تجاری و ثبت آن اامی نیست. ولی در برخی موارد برای جلوگیری از تقلب و تقلید ، ثبت برخی از علائم اامی است و این اجناس باید با علامت تجاری ثبت شده عرضه گردد. این موارد عبارتند از :
1. داروهای اختصاصی ( سپسیالتیه ) مورد استعمال طبی یا بیطاری که با نسخه پزشک یا بدون آن مصرف می شود.
2. مواد غذایی که در لفاف و یا ظروف و به اسم مشخصی باشد مانند کنسرو و مواد غذایی ، آردهای مخصوص، چای های مختلف ، شکلات ، آب نبات، پنیر، شیر، مربا، ترشی، کره و روغن های مختلف و غیره
3. آب های معدنی یا گازدار، شربت آب های میوه . که در تحت اسم و ظرف مشخصی به معرض فروش گذارده می شود.
4. لوازم آرایش و وجاهت که برای استعمال مستقیم بر روی بدن انسان به کار می رود مانند صابون ، خمیر ، پودر ، محلول عطریات ، ادکلن و پماد
لازم به ذکر است، ثبت علائم تجاری و اختراعات در اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی در تهران که یکی از ادارات ثبت می باشد انجام می شود.

• اقدامات لازم جهت ثبت برند
پس از اینکه با لحاظ قواعدی که گفته شد، برند خود را انتخاب نمودید ، می بایست نسبت به ثبت آن اقدام نمایید . برای این منظور در گام اول می بایست به سامانه اداره مالکیت معنوی وارد شده و اقدامات لازم را به شرح ذیل طی نمایید .
مرحله اول : تکمیل اطلاعات متقاضی بر اساس نوع شخصیت حقیقی و یا حقوقی ( کلیه اطلاعات از روی مدارک درج گردد )
مرحله دوم : اسکن مدارک مورد نیاز و بارگذاری آن در سامانه
مرحله سوم : بازبینی اطلاعات وارد شده
مرحله نهایی : اخذ کد رهگیری از سامانه و رمز عبور برای پیگیری های بعدی
سپس پرونده در کارتابل کارشناسان برای بررسی و استعلامات لازم ارسال می شود و نتیجه کارشناسان از طریق ابلاغیه ای به متقاضی ارسال می گردد.
نتایج متصدی ثبت پس از بررسی پرونده یکی از موارد ذیل خواهد بود :
الف) رد پرونده : این حالت زمانی رخ می دهد که در اطلاعات وارد شده ایراد یا نقص اساسی وجود داشته باشد و یا اینکه برند درخواستی شما قبلاَ به ثبت رسیده باشد.
ب) اخطار نقص : در این حالت ایراد قابل رفعی در پرونده وجود دارد که می بایست ظرف سی روز نسبت به رفع آن اقدام نمود.
ج) آگهی نوبت اول : در این حالت اداره با ثبت برند پیشنهادی شما موافقت نموده که می بایست نسبت به ارائه مدارک به اداره مالکیت معنوی اقدام نمایید.
پس از ارسال مدارک ، باید به صورت اینترنتی نسبت به پرداخت هزینه رومه رسمی اول و پرداخت حق الثبت اقدام نمایید. چنانچه ظرف سی و یک روز از تاریخ رومه مرحله اول ، اعتراضی نسبت به ثبت کردن برند به عمل نیاید می توان نسبت به آگهی نوبت دوم اقدام نمود.
پس از ثبت علامت تصدیقی با الصاق یک نمونه کامل از علامت بر روی آن به صاحب علامت یا نماینده او تسلیم می شود . تصدیق مزبور باید از جمله حاوی تاریخ ثبت علامت و شماره ثبت آن ، اسم و شغل و اقامتگاه و تابعیت صاحب علامت ، نوع کالا یا محصول و طبقات محصولی که علامت برای تشخیص آن به کار می رود ، تعیین اجزایی که صاحب علامت حق استفاده انحصاری آن را به خود اختصاص داده است ، تاریخ صدور تصدیق ، مدت اعتبار ثبت علامت و امضای رییس اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی و مدیر کل ثبت اسناد و املاک و مهر اداره مزبور باشد.
علامتی که در دفتر ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی ثبت می شود از تاریخ تسلیم اظهارنامه مورد حمایت است و مدت اعتبار علامت ثبت شده ده سال است. اما صاحب علامت یا قائم مقام یا نماینده قانونی او می تواند تا شش ماه پس از انقضای مدت اعتبار آن هر ده سال یک بار تجدید ثبت نماید. در این صورت حق استعمال انحصاری ده سال با صاحب علامت خواهد بود و به همین طریق هم با تجدید ثبت حق مزبور برای ده سال دیگر تضمین می شود.

• مدارک مورد نیاز ثبت برند
ثبت کردن برند به دو گروه تقسیم می شود : ثبت برند شخص حقوقی و ثبت برند شخص حقیقی
ثبت برند به صورت حقوقی / شرکتی :
در این نوع ثبت ، مدیر عامل شرکت ، برند را به نام شرکت به ثبت می رساند .
ثبت برند به صورت حقیقی یا شخصی :
در این دسته افرادی که در شغل های متفاوت فعالیت دارند مانند فعالیت های خانگی و شغل های آزاد ، کسب و کارهای مجازی و . که دارای شرکت نمی باشند ، می توانند برای حفاظت از علامت تجاری خود اقدام به ثبت برند نمایند.

مدارک لازم ثبت برند اشخاص حقیقی :
- کارت ملی و شناسنامه متقاضی ثبت ( کارت ملی پشت و رو و از تمامی صفحات شناسنامه کپی برابر اصل تهیه گردد ) .
- ارائه نمونه تصویر از برند تهیه شده 10 در 10
- تصویر مجوز فعالیت ( مانند پروانه بهره برداری، پروانه ساخت ، جواز کارت بازرگانی یا کسب، جوازتاسیس )
- تصویر کارت بازرگانی ( در صورت استفاده از حروف لاتین )
- ارائه وکالتنامه رسمی چنانچه امور ثبت توسط نماینده و یا وکیل قانونی انجام می شود.
- ریز اقلام طبق جواز فعالیت

مدارک مورد نیاز برای ثبت برند شخص حقوقی :
- ارائه مدارک ثبتی شرکت که مشخص کننده شخصیت حقوقی باشد .
- ارائه اساسنامه و رومه رسمی که آگهی تاسیس در آن منتشر شده باشد.
- ارائه کپی برابر اصل شناسنامه و کارت ملی اعضای هیئت مدیره و نماینده منتخب هیئت مدیره
- ارائه نمونه تصویر از برند تهیه شده در ابعاد ده در ده سانتیمتر
- ارائه کارت بازرگانی برای طرح برندی که از حروف لاتین مورد استفاده قرار گرفته باشد.
- ارائه پروانه بهره برداری و جواز کسب
- ارائه وکالتنامه رسمی چنانچه امور ثبت توسط نماینده و یا وکیل قانونی انجام می شود.
- مهر شرکت
- ریز اقلام بر طبق جواز فعالیت

 

امروزه با پیشرفت تکنولوژی و ارتباطات ، کارجویان راحت تر از قبل می توانند از فرصت های شغلی مختلفی که در سرتاسر کشور به وجود می آیند ، مطلع شوند.
در حال حاضر یافتن کار برای متقاضیان از طرق مختلف امکان پذیر است که یکی از رایج ترین آن ها موسسات و شرکت های کاریابی هستند. این شرکت ها با دریافت رزومه و اطلاعات شما با توجه به سررشته و مهارتی که دارید فرصت هایی را که مناسب با موقعیت شما باشند را معرفی کرده و دیگر نیازی نیست که خودتان به دنبال کار باشید .

شرکت ها و موسسات کاریابی، باید به موجب قوانین و مقررات ثبت در جمهوری اسلامی ایران تاسیس شده باشند.
ثبت هرگونه شرکت و موسسه با موضوع فعالیت در زمینه کاریابی ، راهنمایی و مشاوره شغلی ، اعزام نیروی کار به خارج از کشور ، مهاجرت ، ارائه تسهیلات به جویندگان کار و یا هر عنوان دیگر که بیانگر ارتباط بین کارجو و کارفرمای داخلی یا خارجی باشد ، با ارائه مجوز از " وزارت کار و امور اجتماعی" امکان پذیر می باشد. ( مکاتبات و مستندات قانونی : 67282- 2/08/1387) هر گونه فعالیت در این امور ، بدون مجوز قانونی ممنوع بوده و تنها با مجوز وزارت کار و امور اجتماعی مجاز می باشد.
با توجه به آنچه گفته شد ، ذیلاَ به بررسی مهم ترین نکات ثبتی شرکت کاریابی اعم از نام شرکت، شرایط ، مدارک و مراحل اخذ مجوز ثبت شرکت کاریابی می پردازیم. علاقه مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر راجع به نحوه ثبت شرکت ، می توانند مقالات ذیل را نیز مورد مطالعه قرار دهند :

- ثبت شرکت و ثبت تغییرات شرکت چه قدر زمان می برد ؟

- تعرفه و هزینه های ثبت شرکت

- سوالات پرتکرار ثبتی

• نام شرکت کاریابی
در نام شرکت کاریابی می توان از کلمه کاریابی استفاده نمود که مزیتی جهت معرفی حوزه فعالیت شرکت به متقاضیان می باشد. اما باید در نظر داشته باشید که این عناوین، در بررسی نام یا نام های درخواستی به منطور رعایت عدم سابقه و تشابه، جزئی از نام محسوب نمی شود.
در انتخاب نام شرکت کاریابی به موارد ذیل توجه داشته باشید :
1- جهت تعیین نام شرکت حداقل تعداد سیلاب ها 3 سیلاب است.
2- نام انتخاب شده دارای سابقه ثبت نباشد.
3- در انتخاب نام شرکت حتماَ باید از اسم خاص استفاده شود.
4- دارای معنا و مطابق با فرهنگ اسلامی باشد.
5- فارسی بوده و واژه بیگانه نباشد.
6- لاتین نباشد.
7- از عنوان های دانشمندان و کاشفان در عصر حاضر انتخاب نشود.

• شرایط لازم جهت اخذ مجوز کاریابی
شرایط لازم جهت اخذ مجوز کاریابی به قرار ذیل است :
1- تابعیت جمهوری اسلامی ایران و تدین به یکی از ادیان رسمی کشور
2- تاهل
3- داشتن حداقل 30 سال سن
4- آشنایی با قوانین بازاریابی و کاریابی
5- دارا بودن مدرک تحصیلی حداقل کارشناسی در یکی از رشته های ( مدیریت ، علوم تربیتی ، روانشناسی ، حقوق ، علوم اجتماعی ، علوم سیساسی ، مشاوره شغلی و کارآفرینی ) و آشنایی با قوانین و مقررات حوزه تخصصی .
6- ارائه گواهی آموزش
7- دارا بودن سابقه و تجربه کاری به مدت 5 سال
8- برخورداری از حسن شهرت و نداشتن سابقه کیفری موثر
9- عدم اشتغال در نهادها یا سازمان ها و ادارات
نکته : صدور مجوز کاریابی برای کارکنان دولت ممنوع می باشد .

• مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت کاریابی
1- دو قطعه عکس 4*3
2- تکمیل فرم پرسشنامه توسط متقاضیان ایجاد کاریابی غیردولتی
3- اصل و تصویر کارت پایان خدمت
4- ارائه اصل و تصویر کارت ملی و تمامی صفحات شناسنامه
5- ارائه اصل و تصویر آخرین مدرک تحصیلی

• مراحل اخذ مجوز جهت ثبت شرکت کاریابی
به منظور اخذ مجوز ثبت لازم است تا متقاضی در ابتدا تقاضای خود را به اداره کل تعاون ، کار و رفاه اجتماعی ارائه نماید تا این درخواست توسط اداره کل تعاون ، سازمان صنعت ، معدن و تجارت ، اداره کل آموزش فنی و حرفه ای ، کار و رفاه اجتماعی ، مدیر کل هماهنگی امور اقتصادی استانداری و انجمن صنفی کاریابی های استان مورد بررسی قرار گیرد.
در مرحله بعدی پس از ارائه مدارک لازم و تکمیل پرسشنامه ، متقاضی تاسیس مرکز کاریابی باید در آزمونی که واحد نظارت بر کاریابی برگزار می کند ، شرکت نماید. مواد امتحانی شامل قانون کار آیین نامه اجرایی کاریابی های غیردولتی و اطلاعات عمومی مربوط به اشتغال و بیکاری استان می باشد .
چنانچه متقاضی نمره قبولی را کسب نماید ، از متقاضی جهت شرکت در مصاحبه دعوت به عمل می آید و در صورت تایید مصاحبه و استعلام از مراجع ذی صلاح ، پس از تایید صلاحیت فردی، موضوع به متقاضی جهت تعیین محل تاسیس شرکت اعلام می گردد. شاخص های مربوط به تهیه مکان کاریابی به قرار ذیل است :
1- دسترسی آسان به محل کاریابی
2- حداقل 40 متر مربع مساحت کاریابی شامل 2 اتاق مجزا و یک محوطه عمومی
3- حداقل فاصله بین دو کاریابی باید 250 متر باشد.
4- تاسیس دو کاریابی در یک طبقه ساختمان ممنوع می باشد.
5- کاربری ملک تجاری یا اداری باشد و تاسیس دفتر در ساختمان با کاربری مسی ممنوع است.
6- هر گونه جابجایی باید با موافقت اداره کل تعاون کار و رفاه اجتماعی محل انجام گیرد.
پس از بازدید از محل پیشنهادی و ارائه فیش پرداختی به سازمان مالیاتی استان ، مجوز تاسیس شرکت صادر می گردد.
مدت اعتبار مجوز کاریابی از تاریخ صدور 5 سال است و تمدید آن منوط به ارزیابی و تایید عملکرد موسسات کاریابی توسط هیات استانی می باشد.
توجه داشته باشید که حوزه فعالیت موسسات کاریابی داخلی محدود به شهرستان محل استقرار دفتر کاریابی می باشد . ایجاد دفتر نمایندگی در استان و یا سایر استان ها منوط به احرازشرایط ذیل است :
الف- موافقت هیات استانی مقصد
ب- داشتن شبکه ارتباطی بین دفتر نمایندگی و دفتر مرکزی کاریابی
ج- معرفی افراد واجد شرایط نمایندگی



اصلاح کردن توصیف در یک اظهارنامه اختراع این اصطلاح در معاهده همکاری ثبت اختراع بکار رفته است.
اصلاح کردن توصیف در یک اظهارنامه اختراع

به موجب بند (1) ماده 28 معاهده، متقاضی از این فرصت بهره مند خواهد بود که ظرف مهلت مقرر، ادعاها، توصیف و نقشه ها را در اداره تعیین شده اصلاح نماید. هیچ اداره تعیین شده ای نمی تواند قبل از امضاء مهلت مزبور ورقه اختراعی اعطاء و یا از دادن آن امتناع ورزد مگر با رضایت صریح متقاضی.

تایلند کشوری با وسعت120 .513 کیلومتر مربع در جنوب شرقی آسیا واقع شده است. پایتخت تایلند بانکوک و زبان رسمی آن تایلندی و دارای واحد پول بات می باشد. به دلیل نزدیک بودن تایلند به دریا ، این کشور دارای آب و هوای معتدل و بسیار حاصلخیز است. کشور تایلند از شمال کوهستانی با جنگل های فراوان، در نواحی مرکزی دارای شالیزارهای سرسبز برنج، در غرب و شرق دارای باغ های میوه ، درختان کائوچو و ساحل شنی سفید می باشد. تایلند دارای جزایر زیادی است.
تایلند از جمله کشورهایی است که به خاطر رشد سریع اقتصادی، لقب ببر آسیا را به خود گرفته است. بنا به گزارش بانک جهانی، تایلند در سال های اخیر سریع ترین رشد اقتصادی جهان را داشته است.
کارشناسان عوامل اصلی رشد اقتصادی تایلند را به دلایل اجتماعی، ی و اقتصادی مطرح کرده اند، و این طور تشریح می کنند که احترام به نظام سلسله مراتب، وجود روحیه برابری، حاکمیت فرهنگ کار و انضباط کاری، عدم دخالت ت به عنوان عنصر بازدارنده رشد اقتصادی، ثبات اقتصاد کلان، جلب اعتماد سرمایه گذاران خارجی، مدیریت مطلوب و تورم پایین از جمله این دلایل بوده اند.
ثبت شرکت سریع ترین و مطمئن ترین روش ممکن جهت اخذ اقامت در تایلند می باشد. به وسیله ثبت شرکت در تایلند که به اخذ ویزای تجاری کشور تایلند می انجامد، شخص می تواند ، ویزای بلند مدت تجاری گرفته و به راحتی اقامت و سرمایه گذاری خود را تثبیت کند.

    قوانین ثبت شرکت در تایلند

برای ثبت شرکت در تایلند شما نیازمند داشتن حداقل 2 شریک تایلندی هستید که 51% سهامدار شرکت شما باشند و به ازای هر 1 نفر خارجی باید 4 نفر کارمند تایلندی در شرکت شما مشغول به کار باشند و به ازای هر کارمند خارجی باید 2 میلیون بات تایلند به سرمایه شرکت شما اضافه گردد. به این معنی که تا زمانی که سهامداران تایلندی حداقل دارای 51 درصد از سهام شرکت باشند و خارجی یا خارجی ها می توانند حداکثر 49 درصد از سهام شرکت را دارا باشند.
هر شخص می تواند در کشور تایلند نسبت به ثبت شرکت طبق قوانین اقدام و پس از آن نسبت به تحویل مدارک مورد درخواست پلیس مهاجرت جهت اخذ اقامت اقدام نماید.

    مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت در تایلند

- اصل گذرنامه متقاضی
- اصل شناسنامه متقاضی
- دوازده قطعه عکس شش در چهار به صورت تمام رخ و بدون عینک
تذکر : حضور متقاضی در تایلند اامی است.

    چگونگی ثبت شرکت در تایلند

جهت ثبت شرکت در تایلند، در ابتدا باید از طریق ویزای توریستی وارد کشور شوید و پس از ثبت شرکت باید به ایران بازگشته و با ارائه مدارک شرکت از سفارت تایلند در ایران تقاضای ویزای کاری نمایید و پس از بازگشت به تایلند اقدام به درخواست اجازه کار از طریق وکیل خود نمایید.
اقدامات لازم جهت ثبت شرکت در تایلند عبارت است از :
- ارائه 3 اسم مختلف برای شرکت
- تفاهم نامه انجمن شرکت
- ثبت شناسه مالیاتی و مالیات بر ارزش افزوده
- بازکردن حساب بانکی برای شرکت
- اقدام برای اخذ مجوز کار ( مجوز کار برای افراد خارجی اامی است ) . 

• تعریف شرکت سهامی و انواع آن :
مطابق ماده 1لایحه اصلاحی قانون تجارت مصوب 24/12/1347 شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده است و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آنها است.
به موجب ماده 4 قانون مذکور: شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می شود :

نوع اول_ شرکت های که مؤسسین آنها قسمی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تأمین می کنند. این گونه شرکت ها، شرکت سهامی عام نامیده می شود.
نوع دوم_ شرکت هایی که تمام سرمایه آنها در موقع تأسیس منحصراً توسط مؤسسین تأمین گردیده است. این گونه شرکت ها، شرکت سهامی خاص نامیده می شوند.

• تبدیل شرکت های سهامی خاص به شرکت های سهامی عام :
تبدیل شرکت سهامی عام به شرکت سهامی خاص در قانون تجارت پیش بینی نشده به نظر می رسد که به خاطر مکانیزم ویژه و انجام تشریفات قانونی پیچیده درارتباط با نحوه جذب شریک و تأمین منابع مالی و سرمایه از طریق پذیره نویسی در شرکتهای سهامی عام امکان تبدیل شرکت سهامی عام به شرکت سهامی خاص اصولاً منتفی است و جنبه عملی برای آن نمی توان تصّور نمود_ لیکن قانون گذار تبدیل شرکت سهامی خاص به شرکت سهامی عام را جایز ندانسته است، معهذا نحوه تبدیل شرکت سهامی خاص به شرکت سهامی عام به دو صورت امکان پذیر است :
اوّل : در صورتی که شرکت سهامی خاص بدون افزایش سرمایه قصد تبدیل شرکت سهامی عام را داشته باشد.
دوّم : در صورتی که شرکت سهامی خاص با افزایش سرمایه قصد تبدیل شرکت سهامی عام را داشته باشد.
الف : تبدیل شرکت سهامی خاص به عام ( بدون افزایش سرمایه )
در این مورد تصمیم در مورد تبدیل شرکت سهامی خاص به عام با مجمع عمومی فوق العاده است.
با تصویب مجمع عمومی فوق العاده و احراز شرایط زیر، شرکت سهامی خاص تبدیل به شرکت سهامی عام می شود.
1. سرمایه شرکت حداقل ( فعلاً) مبلغ 5,000,000 ریال باشد.
2. دو سال تمام از تاریخ تأسیس و ثبت شرکت سهامی خاص گذشته باشد.
3. دو نوبت ترامه و حساب سود و زیان شرکت به تصویب مجمع عمومی صاحبان سهام رسیده باشد.
4. اساسنامه شرکت با رعایت قانون تجارت و پیش بینی کلیه مقررات مربوطه و آمره آن منطبق با اساسنامه شرکت سهامی عام تنظیم شده باشد.
ب : تبدیل شرکت سهامی خاص به عام ( با افزایش سرمایه) :
چنانچه سرمایه ثبت شده یک شرکت سهامی خاص از حداقل میزان تعیین شده برای شرکت سهامی عام یعنی 5,000,000 ریال (فعلاً) کمتر باشد و یا معادل و بیشتر از مبلغ مذکور بوده ولی آن سرمایه مکفی برای عملیات تجاری شرکت تشخیص داده نشود و شرکت واحده بخواهد با افزایش سرمایه نوع شرکت را نیز از سهامی خاص به سهامی عام تبدیل نماید برای رعایت حقوق سهامداران افزایش سرمایه را از طریق اعلامیه پذیره نویسی برای عموم صاحبان سهام صادر و کلیه مواد 173 تا 2 و4 قانون تجارت را رعایت نماید. چنانچه سرمایه شرکت از طریق پذیره نویسی و تعهد بر تأدیه وجه مبلغ اسمی سهام عرضه شده تأمین نگردد بنابر حکم ماده 283 قانون تجارت آن شرکت نمی تواند به شرکت سهامی عام تبدیل شود.

• اسناد و مدارک مورد وم جهت تبدیل شرکت سهامی خاص به شرکت سهامی عام :
بنابر و طبق دستور ماده 279 قانون تجارت شرکت سهامی خاص باید ظرف مدت یک ماه از تصویب مجمع عمومی فوق العاده مبنی بر تبدیل شرکت سهامی خاص به شرکت سهامی عام صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده را ضمیمه اسناد و مدارک ذیل به اداره ثبت شرکت ها تسلیم نماید.
1. صورت دارایی شرکت در موقع تسلیم مدارک به اداره ثبت شرکتها که متضمن تقویم و ارزیابی کلیه اموال منقول و غیر منقول شرکت بوده و به تأیید کارشناس اصلی وزارت دارائی رسیده باشد.
2. اساسنامه ای که برای شرکت سهامی عام تنظیم شده و به تصویب مجمع عمومی فوق العاده رسیده است.
3. ( سیاهه ) دو ترامه و حساب سود و زیان شرکت که به تصویب مجمع عمومی صاحبان سهام رسیده است.
4. اعلامیه تبدیل شرکت که باید به امضاء دارندگان امضاء مجاز شرکت رسیده و شامل بر نکات زیر باشد :
- نام و شماره ثبت شرکت
- موضوع شرکت
- مرکز اصلی شرکت و در صورتی که شرکت شعبی داشته باشد نشانی شعب آن
- در صورتی که شرکت برای مدت محدودی تشکیل نشده باشد تاریخ انقضاء مدت آن
- سرمایه شرکت و مبلغ پرداخت شده آن
- اگر سهام شرکت ممتاز منتشر شده باشد، تعداد و امتیازات آن
- هویت کامل رئیس و اعضاء هیئت مدیره و مدیرعامل شرکت
- شرایط حضور و حق رأی مجامع عمومی
- مقررات اساسنامه راجع به تقسیم سود و تشکیل اندوخته
- مبلغ دیون شرکت و هم چنین مبلغ دیون اشخاص ثالث که توسط شرکت تضمین شده است
- ذکر نام رومه کثیرالانتشاری که اطلاعیه ها و آگهی های شرکت در آن درج می گردد.


در راستای نیل به اهداف بزرگ اقتصادی و تجاری، تسهیلاتی برای شرکت های ثبت شده در نظر گرفنه شده است.از جمله ی این مزایا و تسهیلات اخذ وام می باشد. معمولاَ شرایط دریافت وام در مورد بانک های مختلف و نوع وام متفاوت است .ما در ذیل ، قصد داریم تا به بررسی شرایط کلی اخذ وام برای شرکت ها بپردازیم. شایان ذکر است برای انجام مشاوره رایگان در این زمینه، می توانید با همکاران توانمند و با تجربه ی ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل فرمایید.همکاران ما در این مرکز می توانند از طریق مشاوره ی تخصصی شما را راهنمایی نمایند.
همان طور که می دانیم، شرکت سهامی خاص شرکتی است که تمام سرمایه آن توسط موسسین تامین می گردد. در این گونه شرکت ها در بدو امر 35% از سرمایه باید در حساب مخصوصی سپرده شود.
شرکت های سهامی خاص نسبت به شرکت با مسئولیت محدود ، دارای اعتبار بیشتری بوده و اغلب برای افرادی که امور بازرگانی ، عمرانی ، شرکت های بیمه ، تولیدی و . انجام می دهند مفید است .همچنین از لحاظ اعتباری برای اخذ تسهیلات بانکی ، اخذ نمایندگی معتبر و یا شرکت در مناقصات و مزایده های سطح بالا مناسب است.
لذا، اخذ وام برای شرکت های سهامی خاص بسیار راحت تر بوده و معمولاَ تا سقف ده برابر سرمایه شرکت امکان اخذ وام و اعتبارات از بانک ها یا موسسات مالی امکان پذیر است .بنابراین، این شرکت ها برای دریافت وام مناسب ترند.
از اقدامات اولیه برای اخذ وام ثبت شرکت است. نکته ی حائز اهمیت در این رابطه این است که در هنگام  ثبت ، می بایست در موضوع فعالیت شرکت عبارت " اخذ وام و تسهیلات از بانک ها و موسسات مالی و اعتباری دولتی و خصوصی " عنوان گردد.

    وام به شرکت ها به دو شیوه پرداخت می شود :

1- وام ایجادی با سرمایه
وام سرمایه ثابت برای خرید ماشین آلات جهت  ایجاد ساختمان و تاسیسات
2- وام سرمایه در گردش
وام سرمایه در گردش به منظور پرداخت مواد اولیه و .

    مدارک مورد نیاز اخذ وام

اصولاَ برای اخذ وام از بانک ها نیاز به مدارک ذیل می باشد :
1- ارائه مدارک ثبتی شرکت شامل اساسنامه و تقاضانامه و
2- کپی شناسنامه و کارت ملی
3- ارائه کد اقتصادی شرکت
4- ارائه امضای شخص صاحب امضا که در رومه رسمی شرکت مشخص شده است.
5- مهر شرکت
6- طرح توجیهی

شرکت های بازرگانی،شرکت هایی هستند که در موضوع فعالیت آن ها (بند 2 اساسنامه) موارد مربوط به امور بازرگانی قید گردیده باشد.موضوع بازرگانی عبارت است از:انجام خرید،فروش،توزیع،صادرات و واردات کلیه ی کالاهای مجاز بازرگانی،اخذ و اعطای نمایندگی شرکت در کلیه ی نمایشگاه ها و سمینارها و همایش های داخلی و خارجی .بنابراین ملاک اصلی برای بازرگانی بودن یک شرکت موضوع شرکت است.
ثبت شرکت بازرگانی به دو نوع شرکت بازرگانی سهامی خاص و شرکت بازرگانی با مسئولیت محدود امکان پذیر می باشد.

شرایط ثبت شرکت بازرگانی سهامی خاص:
-حداقل 3 نفر عضو+ 2 نفر بازرس
-حداقل  35 درصد سرمایه نقداَ پرداخت شود.
-حداقل سرمایه 1000000ریال
-حداقل سن مدیر عامل شرکت 23 سال و حداقل مدرک تحصیلی مدیر عامل دیپلم می باشد.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت بازرگانی سهامی خاص به شرح ذیل می باشد:
-کپی مدارک شناسایی (کارت ملی و شناسنامه)
-امضای اقرارنامه
-اصل گواهی عدم سوپیشینه
-اخذ مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع
-(تنظیم وکالتنامه بنام وکیل،چنانچه امور توسط وکیل انجام می شود)

شرایط ثبت شرکت بازرگانی بامسئولیت محدود:
-وجود حداقل 2 نفر عضو
-حداقل سرمایه 10.0000 ریال
-تعهد با پرداخت کل سرمایه
-حداقل سن مدیر عامل شرکت 23 سال و حداقل مدرک تحصیلی مدیر عامل دیپلم می باشد.

مدارک ثبت شرکت بازرگانی با مسئولیت محدود به شرح ذیل می باشد:
-کپی مدارک شناسایی(کپی شناسنامه و کارت ملی)
-اصل گواهی عدم سوء پیشینه
-امضای اقرارنامه
-مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع
سپس نسبت به تهیه ی شرکتنامه(برای شرکت های مسئولیت محدود)،اظهارنامه شرکت،اساسنامه و صورتجلسات مجمع عمومی شرکت اقدام نمایید و با ورود به سامانه ی ثبت شرکت ها،مراحل ثبت شرکت را گام به گام طی کنید و مدارک نامبرده را در سامانه بارگذاری کنید.
شایان ذکر است متقاضیان محترم می توانند مدارک تهیه شده را به کارشناسان ما در کارا ثبت ارائه دهند و باقی مراحل را به ما بسپارند.
مشاوران ما در کارا ثبت با ارائه خدمات حرفه ای و کارآمد،شما را در تمامی مراحل ثبت شرکت مساعدت می نمایند.
بعد  از ثبت شرکت بازرگانی می بایست نسبت به اخذ کارت بازرگانی اقدام نمایید. کارت بازرگانی برای صادرات و واردات کالای تاجر ضروری بوده و تاجر اعم از شخص حقیقی یا حقوقی می تواند با در دست داشتن آن برای امور تجارتی از جمله گشایش اعتبار در بانک استفاده نماید.از جمله سایر کاربردهای کارت بازرگانی عبارتند از:ثبت سفارش جهت واردات کالا و ترخیص آن؛صادرات کلیه کالاهای مجاز؛واردات از مناطق آزاد مانند جزیره کیش،جزیره قشم،بندر چابهار،اروند رود،بندر انزلی،ارس؛ همچنین حق العمل کار گمرگ علاوه بر کارت حق العمل کاری می بایست کارت بازرگانی نیز داشته باشد.

اولین هیئت مدیره باید بلافاصله بعد از اعلام قبولی همه اعضای خود با دعوت قبلی از اعضای اصلی ، اولین جلسه را تشکیل دهد. در این جلسه اعضا از بین خود یک نفر را به عنوان رئیس هیئت مدیره و یک نفر را به عنوان نایب رئیس و یک یا دو نفر را به عنوان منشی انتخاب می کنند. برای اتخاذ تصمیم ، رای اکثریت مطلق ( اکثریت بیش از نصف ) اعضای حاضر در جلسه ضروری است. هر چند جلسات هیئت مدیره با حضور بیش از نصف اعضا رسمیت پیدا می کند ، بهتر است در اولین جلسه هیئت مدیره که انتخابات مزبور صورت می گیرد ، همه اعضای آن حضور داشته باشند.
اولین هیئت مدیره مکلف است بلافاصله بعد از انتخاب شدن و اعلام قبولی اعضا ، فرد واجد شرایطی را از بین اعضای شرکت تعاونی یا خارج از آن ها برای مدت دو سال به عنوان مدیر عامل انتخاب کند. ( منظور از شرایط مزبور شرایطی است که در ماده 38 قانون برای مدیر عامل مقرر شده است و معلومات و تجربیاتی که مدیر عامل باید با توجه به نوع تعاونی ، برای اداره امور آن داشته باشد ).
اولین هیئت مدیره ، باید برای تکمیل پرونده ، فهرست اسامی و مشخصات کامل اعضای شرکت یا اتحادیه جدید التاسیس ، ایضا َ فهرست اسامی و مشخصات کامل اعضای هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان و مدیر عامل را تهیه و به وزارت تعاون تسلیم کند.
علاوه بر تکالیف مذکور ، تعیین و معرفی صاحبان امضای مجاز ( امضای یک یا دو نفر از اعضای هیئت مدیره به اتفاق مدیر عامل ) برای انعقاد قراردادها و صدور چک و امضای سایر اسناد تعهد آور شرکت یا اتحادیه تعاونی ، از اموری است که اولین هیئت مدیره بر عهده دارد.
مرتب و ضبط نمودن اوراق و مدارک مربوط به تشکیل تعاونی و پرونده داوطلبان عضویت که هیئت موسس به اولین مجمع عمومی عادی تسلیم کرده است و نیز ضبط اوراق مربوط به همین مجمع که بر عهده منشی هیئت مدیره است ، از اموری است که باید تحت نظارت اولین هیئت مدیره باشد.
لازم است کلیه تصمیمات هیئت مدیره در صورت جلسه آن قید گردد. این تصمیمات در دفتری به نام دفتر صورت جلسات هیئت مدیره درج می شود و به امضای حاضران در جلسه می رسد ؛ مخصوصاَ صورت جلسه ای که برای اولین جلسه هیئت مدیره تهیه می شود ، به علت تصمیماتی که به شرح سابق الذکر در آن اتخاذ می شود ، از اهمیت بیشتری برخوردار است و باید در تهیه آن بیشتر دقت شود. ( نسخه ای از این صورت جلسه باید به وزارت تعاون تسلیم گردد ).
نکته ای باید یادآوری شود و آن اینکه چون به تصریح قانون ، هر یک از دستگاه ها و شرکت های دولتی ، بانک ها ، شوراهای اسلامی و سازمان های عمومی که در شرکت تعاونی مشارکت یا سرمایه گذاری کرده اند ، می توانند نماینده ای برای شرکت در جلسات هیئت مدیره به عنوان ناظر داشته باشند ؛ ضروری است که هیئت مدیره به هر یک از ارگان هایی که در شرکت تعاونی مشارکت یا سرمایه گذاری کرده اند ، تاریخ ، محل و دستور جلسه اولین جلسه خود را اطلاع دهد تا اگر مایل باشند نماینده ای برای حضور در آن اعزام کنند. ناکفته نماند که حضور نماینده مذکور در جلسه هیئت مدیره به عنوان ناظر است و وی حق رای ندارد.

    تکلیف اولین هیئت مدیره به ثبت تعاونی

اولین هیئت مدیره پس از اعلام قبولی مکلف است با انجام تشریفات مقرر برای ثبت تعاونی اقدام کند. برای این امر هیئت مدیره به یکی از اعضای خود یا مدیر عامل ، وکالت با حق توکیل به غیر می دهد که اقدامات لازم برای ثبت را انجام دهد.
آیین نامه اجرایی قانون بخش تعاونی برای انجام اقدامات لازم جهت ثبت تعاونی مهلت معین کرده و مقرر داشته است که اولین هیئت مدیره پس از اعلام قبولی اعضای آن مکلف است ظرف یک ماه از تاریخ جلسه اولین مجمع عمومی عادی اقدامات ضروری برای ثبت تعاونی را به انجام برساند. 

 چوب درختان ابتدا ماده ای حیاتی برای ساخت ابزارهای اولیه، خانه و قایق برای حرکت در رودها بود. سپس برای ساخت اکثر اشیاء و ابزارهای سودمندی که انسان قرن ها برای پیشرفت زندگی خود به آن ها متکی بود، به کار رفت.

اهمیت چوب در ایران قدیم بر پایه ای بوده که احترام به درختان جنگلی از دستورات اصلی کیش زرتشت به شمار می رفته است. استفاده از چوب برای قایق سازی و کشتی سازی نیز در دوران هخامنشی بسیار جالب توجه بوده است، پس از گسترش دین اسلام، صنایع و هنرهای چوبی در ایران تحت تأثیر رهنمودهای دینی قرارگرفته است، برهمین اساس آثار هنرهای چوبی زیادی می توان در مساجد و اماکن مقدسه نظیر درب، منبر، کنده کاری ها و شبکه بندی ها یافت.
چوب درصنایع و موارد گسترده و گوناگونی مانند: کشتی سازی، هواپیماسازی، کاغذ سازی،ابریشم، چرم مصنوعی، ساخت ابزار و غیره کاربرد دارد. همچنین چوب درتزئینات داخلی وخارجی به عنوان یکی از بهترین و زیباترین مصالح طبیعی به طراحان، کمک شایانی می کند.
امروزه چوب را به اشکال گوناگونی می بینیم. تخته، الوار، تخته چندلایی و روکش، این ها حالت های معمول چوب هستند، که ما در اطراف خود می بینیم. مبلمان، دکور، کابینت، مجسمه، گلدان و حتی قاشق را ازچوب می سازند. انواع کمد و کابینت از چوب و تخته چندلایی ساخته می شوند که در برابر آب و ات بسیار مقاومند.

• ثبت شرکت تولید صنایع چوبی :
وجود چوب و فرآورده های چوبی ازگذشته اهمیت اقتصادی بسیاری داشته است. چوب محصولی است ازطبیعت که به مرور زمان اهمیت ویژه ای پیدا کرده است. صنایع چوب ایران نقش مهمی را در ایجاد اشتغال و تحقق اهداف برنامه توسعه ایفا می نماید، برای ایجاد کسب و کار در این زمینه شما باید در ابتدا یک شرکت دریکی از دو قالب رایج سهامی خاص و یا با مسئولیت محدود به ثبت برسانید. این نکته نیز حائز اهمیت است که پیش از ثبت شرکت تولید صنایع چوبی، دریافت مجوز از سازمان های مربوطه اامی می باشد.
درادامه به شرایط و مدارک لازم برای ثبت شرکت تولید صنایع چوبی سهامی خاص و با مسئولیت محدود می پردازیم.

• شرایط ثبت شرکت تولید صنایع چوبی سهامی خاص :
- حداقل سرمایه درشرکت سهامی خاص از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد .
- حداقل تعداد سهامداران در شرکت سهامی خاص ۳ نفر باشد +۲ نفر بازرس که بازرسین نباید از اعضاء باشند، حداقل ۳۵درصد سرمایه نقداً پرداخت شود.

• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت تولید صنایع چوبی سهامی خاص :

    تکمیل فرم تعیین نام
    دو برگ اظهارنامه شرکت سهامی خاص و امضاء زیر تمام صفحات اظهارنامه آن توسط کلیه سهامداران
    دو نسخه اساسنامه شرکت سهامی خاص و امضاء زیر تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
    تصویر شناسنامه و کارت ملی بازرسین
    پرداخت مبلغ تعیین شده به نام سازمان ثبت اسناد و املاک کشور
    فتوکپی شناسنامه و کارت ملی برابر اصل شده کلیه سهامداران
    تأییدیه هیات مدیره اشخاص حقوقی سهامدار مبنی برغیر دولتی بودن آن
    دوبرگ صورتجلسه مجمع عمومی مؤسسین که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
    دوجلد صورتجلسه هیأت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد.
    معرفی نامه نمایندگان درصورتی که سهامداران و اعضاء هیأت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی، آگهی تأسیس با آخرین تغییرات آن
    گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت ازبانکی که حساب شرکت درشرف تأسیس در آنجا افتتاح شده است.
    اخذ مجوز درصورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت ها.

• شرایط ثبت شرکت تولید صنایع چوبی با مسئولیت محدود :
- حداقل سرمایه برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود صد هزارتومان است.
- در شرکت با مسئولیت محدود تعداد شرکاء حداقل ۲نفر می باشد
- در شرکت با مسئولیت محدود باید کل سرمایه تحویل مدیرعامل شرکت شده و مدیرعامل اقراریه دریافت نماید.

• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت تولید صنایع چوبی با مسئولیت محدود :

    دو برگ تقاضانامه شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضاء ذیل شرکتنامه توسط شرکاء
    دو نسخه شرکتنامه شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل و امضاء ذیل شرکتنامه توسط کلیه سهامداران
    پرداخت مبلغ تعین شده به نام سازمان ثبت اسناد و املاک کشور جهت تعیین نام
    دو جلد اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود و امضاء ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
    دوبرگ صورتجلسه مجمع عمومی مؤسسین وهیأت مدیره که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
    تکمیل فرم تعیین نام
    فتوکپی شناسنامه و کارت ملی بازرسین
    تأییدیه هیأت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار، مبنی برغیر دولتی بودن آن
    دو نسخه صورتجلسه هیأت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد
    تصویر شناسنامه و کارت ملی برابر اصل شده کلیه سهامداران و در صورتی که مدیرعامل خارج از اعضاء هیأت مدیره باشد
    اخذ مجوز درصورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت ها
    معرفی نمایندگان، درصورتی که سهامداران و اعضاء هیأت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی و آگهی تأسیس با آخرین تغییرات آن

 

شرکت تعاونی شرکتی است از اشخاص حقیقی یا حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضاء از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آنان موافق اصولی که در قانون شرکت های تعاونی مصرح است تشکیل می شود.
شرکت های تعاونی اصولاَ برای برداشت سود ایجاد نمی شوند، بلکه هدف اصلی از ایجاد آن ها کمک و همیاری و سهولت در امور شرکاء آن است. به همین دلیل عده ای از علمای حقوق این قبیل از شرکت ها را تجاری نمی دانند. البته تشکیل این نوع از شرکت ها برای حذف واسطه ها به وجود می آید و موجب می شوند که اجناس و خدمات با قیمت ارزانتری به دست شرکای این نوع شرکت ها برسد. سرمایه گذاری در این شرکت ها عموماَ جزئی است و سود شرکاء بستگی به نسبت معاملاتی دارد که هر یک از شرکاء با شرکت داشته اند. به همین دلیل است که در پایان هر سال اضافه پرداختی مشتریان بابت خرید اجناس یا انجام خدمات به آن ها مسترد می گردد.
نکته : به دلیل نقشی که شرکت های تعاونی در اقتصاد حمایتی دارند و قابلیت آن ها در ایجاد سازوکار برای حمایت از اقشار کم درآمد، قوانین مربوط به آن ها به نحوی تنظیم شده است تا دولت بر روی آن ها نظارت بیشتری داشته باشد و وزارتی نیز به نام وزارت تعاون تشکیل شده است تا مجری این نظارت دولتی باشد.
زمانی که شرکت در مرجع ثبت شرکت ها به ثبت برسد، شرکت واجد شخصیت حقوقی می گردد.

    اقامتگاه شرکت تعاونی

 ماده 590 ق. ت ( مصوب 1311) :  اقامتگاه شخص حقوقی را محلی می داند که اداره شخص حقوقی در آن جا است و با توجه به اینکه بنابر ماده 20 قانون تجارت، شرکت های تعاونی نیز در زمره شرکت های تجاری اند، می توان اقامتگاه آن ها را نیز محل اداره آن ها دانست، اما بنا بر ماده 5 ق. ب. ت که در اساسنامه ، ذکر مرکز اصلی عملیات را لازم می داند، و نه محل اداره شرکت را به نظر می رسد که قانونگذار در این شرکت ها، مرکز عملیات را اقامتگاه شرکت دانسته است. البته این در صورتی است که مرکز عملیات و محل اداره را به یک معنا ندانیم. اگر مانند بسیاری از حقوقدانان آن ها را به یک معنا بدانیم ، این تمایز منتفی است. نظر اقوی آن است که مرکز عملیات و محل اداره به یک معنی می باشند و منظور قانونگذار عبارت " مرکز عملیات " مرکز عملیات اداری بوده است .

    تابعیت شرکت تعاونی

ماده 591 ق. ت ( مصوب 1311) : یک قاعده کلی را بیان می دارد و درباره تمام اقسام اشخاص حقوقی بیان حکم می کند. این ماده بیان می دارد که : " اشخاص حقوقی تابعیت مملکتی را دارند که اقامتگاه آن ها در آن مملکت است. " بنابراین در شناخت تابعیت اشخاص حقوقی به مشکلی برنمی خوریم، چرا که رابطه تابعیت و اقامتگاه در اشخاص حقوقی، رابطه تساوی است. بنابراین هر شرکتی که اقامتگاه آن در ایران باشد، ایرانی محسوب می گردد و دارای تابعیت ایرانی است.
از آنجایی که شرکت های تعاونی نیز از اقسام شرکت های تجاری اند؛ بنا بر ماده 591 ق. ت تابعیت همان کشوری را دارند که اقامتگاه آن ها در آن کشور واقع است. تبصره ماده 5 ق. ب. ت بیان می دارد که تابعیت تعاونی ها باید ایرانی باشد. یعنی آن شرکت های تعاونی از منظر حقوق ایران تعاونی محسوب می گردند و مشمول ق. ب. ت که تابعیت آن ها ایرانی باشد. شاید دلیل این مقرره، تسهیلات و امتیازاتی است که دولت به شرکت های تعاونی می دهد و قانونگذار قصد داشته است که این تسهیلات و امتیازات به تعاونی های ایرانی داده شود.
لازم به توضیح است به دلیل نقش حمایتی شرکت های تعاونی، آن ها از امتیازات و معافیت هایی نیز نسبت به سایر شرکت ها برخوردارند ، من جمله معافیت از پرداخت مالیات، عوارض، واگذاری های اموال دولتی با تسهیلات خاص به آن ها، امکان اخذ وام های بدون بهره و .

ماده 138- مالک علامت ملکف است هر نوع تغییر راجع  به اسم ، نشانی ، تابعیت و اقامتگاه یا اعطای اجاره بهره برداری از علامت یا انتقال و یا اعراض از علامت ثبت شده را کتبا و همراه با مدارک مربوط جهت ثبت در سوابق به مرجع ثبت اعلام نماید . اعمال این تغییرات با رعایت مقررات قانون و این آیین نامه خواهد بود .
تبصره – چنانچه رد طبقه بندی بین الملی علامت ثبت شده تغییراتی به وجود آید مالک علامت می تواند از مرجع ثبت درخواست کند که تغییرات مذکور در گواهی نامه علامت اعمال شود .
ماده 139-هر گونه نقل و انتقال مالکیت علامت ثبت شده باید در مرجع ثبت به ثبت برسد در درخواست کتبی برای ثبت انتقال باید نکات زیر صریحا قید شود .
1- شماره و تاریخ ثبت علامت در ایران
2- اسم و نشانی و تابعیت منتقل الیه  یا نماینده قانونی وی در صورت وجود
3- در صورت انتقال جزیی بیان کالاها و خدماتی که علامت نسبت به آن ها منتقل شده است
اصل آخرین گواهی نامه معتبر علامت ، سند انتقال علامت که به امضاء مالک پیشین علامت و منتقل الیه رسیده است مدارک نمایندگی قانونی در صورت وجود و رسید مربوط به پرداخت هزینه ها باید ضمیمه درخواست شود
تبصره 1- تا زمانی که انتقال انجام شده در دفتر مربوط ثبت نشده باشد مرجع ثبت فقط شخصی را که علامت به نام او ثبت شده مالک خواهد شناخت
تبصره 2- انتقال قهری علامت با رعایت مقررات این ماده توسط ورثه و با ارایه رونوشت مصداق گواهی انحصار وراثت با تعیین سهم الارث به ثبت میرسد .
ماده 140-اگر انتقال راجع به قسمتی از کالاها یا خدمات موضوع علامت ثبت شده باشد خروج آن از مالکیت مالک اولیه علامت ، به صورت مشخص در پی علامت ثبت شده در دفتر ثبت علامت تجاری ثبت و چنانچه با انتقال مزبور طبقه یا طبقاتی کلا از حیطه علامت ثبت شده خارج گردد در این صورت به آن طبقه یا طبقات شماره یا شماره های فرعی از شماره 1 به تعداد طبقات مزبور تعلق می گیرد و هر گاه انتقال صرفا مربوط به کالاها یاخدمات بدون انتقال کلی طبقه مربوط واقع شده باشد بدوا به طریق فوق شماره گذاری شده و پس از آن شماره فرعی از شماره فرعی طبقه مرتبط محسوب و به همین طریق به دنبال علامت ثبت شده درج می گردد.
تبصره 1- هر گاه انتقالات موضوع این ماده در دفتر متمم منعکس گردد می بایست به شماره ثبت اصلی علامت ثبت شده و صفحه و دفتر مربوط اشاره شود
تبصره 2-در صورت انتقال جزئی کالاها و خدمات موضوع علامت مدت اعتبار بخش منتقل شده نمی تواند بیشتر از مدت اعتبار باقی مانده علامت ثبت شده در گواهی نامه ثبت آن باشد .
تبصره 3- در صورت انتقال جزیی کالاها و خدمات موضوع علامت منتقل الیه می تواند درخواست صدور گواهی نامه علامت برا ی مدت باقی مانده از دوره اعتبار علامتثبت شده را نماید .
تبصره 4- چنانچه علامت ثبت شده در موعد مقرر تمدید نگردد مانع از تمدید علامت برای آن دسته از کالاها و خدماتی که قبل از موعد تمدید جزئا منتقل شده اند نخواهد بود .
تبصره 5- نقل و انتقالات جزئی کالاها و خدمات موضوع علامت باید در ظهر آخرین گواهی نامه معتبر علامت نیز منعکس گردد.
ماده 141-مالک علامت می تواند اجا زه بهره برداری از علامت ثبت شده خود را به هر شکل قانونی به دیگری اعطا نماید .
در مجوز بهره برداری همچنین باید صریحا به این نکته اشاره شود که آیا اجازه به صورت انحصاری صادر می شود یا خیر و نیز این که آیا اجازه گیرنده فعلی حق اعطا ی اجازه های بعدی را  دارد یا خیر . اگر انحصاری یا غیر انحصاری بودن بهره برداری از علامت در مجوز ذکر نشود هر مجوز بهره برداری که به ثبت می رسد غیر انحصاری تلقی می گردد.
ماده 142-مرجع ثبت مکلف است وجود شرایطی را در زمینه کنترل اجازه دهنده بر کیفیت و مرغوبیت کالاها یا خدمات موضوع علامت توسط اجازه گیرنده را در مجوز بهره برداری احراز کند ، در غیر این صورت مجوز بهره برداری قابل ثبت نخواهد بود .
ماده 143-در خواست ثبت مجوز بهره برداری باید توسط مالک با تصریح به موارد ذیل تسلیم مرجع ثبت شود .
1-اسم  و نشانی و تابعیت اجازه گیرنده و نماینده قانونی وی در صورت وجود
2-بیان کالاها یا خدماتی که اجازه بهره برداری نسبت به آن ها اعطاء شده است در صورتی که اجازه فقط نسبت به بخشی از کالاها یا خدمات باشد
صورتی که اجازه فقط نسبت به بخشی از کالاها یا خدمات باشد
مدارک ذیل باید به درخواست ثبت مجوز بهره برداری منظم گردد:
1-مدرک قانونی بر اعطاء اجازه بهره برداری که به امضا اجازه دهنده و اجازه گیرنده رسیده است
2-اصل آخرین گواهی نامه معتبر علامت
3-مدارک نمایندگی قانونی در صورت وجود
4-رسید مربوط به پرداخت هزینه ها
تبصره 1-مرجع ثبت پس از ثبت مجوز بهره برداری و انتشار آگهی موضوع ماده 146 این آیین نامه در صورت درخواست گواهی ثبت مجوز بهره برداری رابرای اجازه گیرنده صادر خواهد کرد .
تبصره 2-مراتب فسخ یا خاتمه پیش از موعد مجوز بهره برداری در صورتی که در چارچوب متن قرارداد و مطابق قوانین ومقررات مربوط باشد نیز به موجب مقررات این ماده با انجام تغییرات لازم قابل ثبت خواهد بود .
ماده 144-مالک علامت می تواند با تسلیم درخواست کتبی به مرجع ثبت از حقوق خود نسبت به علامت ثبت شده معتبر اعتراض حاصل نماید . مدارک ذیل باید به در خواست اعراض منظم گردد:
1-اقرار نامه رسمی مبنی بر اعراض که به امضا ء مالک علامت رسیده است
2-اصل آخرین گواهی نامه معتبر علامت
3-مدارک نمایندگی قانونی در صورت وجود
4-رسید مربوط به پرداخت حق ثبت تغییرات
تبصره 1- اعراض مالک علامت از حقوق نسبت به علامت ثبت شده مشروط به این است که بهره برداری از علامت در زمانی که ثبت آن معتبر بوده است جزئا یا کلا به دیگری واگذر نشده باشد .
تبصره 2- در صورت اعتراض حق ثبت و سایر هزینه های پرداختی به مرجع ثبت مسترد نخواهد شد.
ماده 145- در صورتی که انتقال ، اعطاء اجازه بهره برداری ، فسخ و خاتمه پیش از موعد مجوز بهره برداری یا اعراض از مالکیت علامت ثبت شده در خارج از کشور انجام شده باشد اصل یا رونوشت مصدق سند مربوط که در آن شماره و تاریخ علامت ثبت شده در ایران قید و به تایید نمایندگی جمهوری اسلامی ایران رسیده باشد دلیل انتقال اعطا اجازه بهره برداری فسخ و خاتمه پیش از موعد مجوز بهره برداری یا اعتراض از مالکیت علامت برای ثبت آن در ایران خواهد بود
ماده 146- کلیه تغییرات و انتقالات یا فسخ و خاتمه و یا اعراض از علامت ثتب شده در صفحه مخصوص مربوط به ثبت علامت ثبت و در ظهر گواهی نامه علامت درج می گردد و جز در مورد نشانی ، به هزنیه ذینفع ظرف 30 روز از تاریخ ثبت در رومه رسمی آگهی می شود موارد مذکور تا زمانی که به ثبت نرسیده اند در مقابل اشخاص ثالث قابل استناد نمی باشند . ثبت آن ها منوط به پرداخت هزینه های مقرر در جدول هزینه ها و در صورت وم هزنیه انتشار آگهی مربوط خواهد بود .

ماده 167- مرجع ثبت مکلف است با تجهیز امکانات فنی نسبت به الکترونیکی کردن کلیه مراحل اعم از ثبت داخلی یا بین المللی اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم از قبیل تسلیم ، بررسی، اصلاح و ثبت اظهار نامه ، انتشار آگهی و ثبت این مالکیت ها و تمدید اعتبار آن یا اعمال هر گونه تغییرات و انتقالات و همچنین پرداخت های مقرر اقدامات مقتضی را معمول دارد .
تبصره – تبادل اطلاعات مربوط به ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم یا سازمان ها و موسسات ذیربط می تواند به صورت الکترونیکی انجام شود .
ماده 168- اطلاعات اولیه مربوط به اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم ثبت شده به تشخیص مرجع ثبت قابل دسترسی عموم به طور مستقیم یا از طریق الکترونیکی خواهد بود . به منظور تسهیل در جستجوی سوابق و کسب اطلاعات مورد نیاز مرجع ثبت می تواند سوابق مربوط به اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم ثبت شده را از طریق موسسات طرف قرارداد نیز به طور الکترونیکی ارائه نماید . که در این صورت متقاضیان می بایست هزینه های مقرر در این قرارداد ها را برای دریافت خدمات مورد نیاز پرداخت نمایند .
ماده 169- سه سال پس از انقضای مدت حمایت یا در صورت ابطال پرونده های مربوط به ثبت اختراعات طرح های صنعیت و علامت حسب، امحاء و فقط نسخه الکترونیکی آن ها نگهداری می شود .

در ابتدای بحث به تعریفی در خصوص شرکت های تعاونی می پردازیم سپس مزایا و امتیازات شرکت های تعاونی را مورد بررسی قرار می دهیم :

• شرکت تعاونی :
یک شرکت تعاونی یک انجمن ثبت شده مستقل و وظیفه مند متشکل از افراد است با یک پیوستگی معمول از علایق، که به طور داوطلبانه با یکدیگر برای رسیدن به نیازهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی خود و استفاده از مشارکت مساوی از سرمایه مورد نیاز مشتری شدن محصولات و خدماتشان و پذیرش سهم منصفانه ای از ریسک و منافعی که بر اساس اصول پذیرفته شده بین المللی متقبل شده اند، متحد شده اند.

• مزایا وامتیازات و اولویت های قانونی شرکت های تعاونی به شرح ذیل است :
۱- واگذاری اجرای پروژه ها و طرح های دولتی به شرکت های تعاونی در صورت دارا بودن شرایط مساوی
طبق ماده ۴ قانون بخش تعاونی دولت و کلیه سازمان های وابسته موظفند در اجرای طرح ها و پروژه های خود در شرایط مساوی اولویت را به بخش تعاونی بدهند. مثلاَ چنانچه دولت بخواهد برای کارگران وکارمندان خود که در ساختن فلان سد در فلان ناحیه به کار اشتغال دارند خانه بسازد و ساختن منازل کارمندان یا اجرای بعضی از قسمت ها مثلا سیم کشی ویا تأسیسات آن را به مناقصه بگذارد، در صورت شرایط مساوی طبق نصّ (حکم صریح) این ماده، شرکت های تعاونی در اولویت قرار داده خواهند شد. در صورتی که شرکت های تعاونی برای اجرای بعضی از پروژه ها و طرح ها چنان که ذکر شد در شرایط مساوی قرار بگیرند می توانند برای به دست گرفتن اجرای طرح ها به این حق قانونی استناد کنند‌.

۲- تأمین قسمتی از سرمایه شرکت های تعاونی توسط وزارتخانه ها و موسسات شرکت های دولتی
مطابق ماده ۱۷ قانون بخش تعاونی، اشخاص حقوقی حقوق عمومی، مانند وزارتخانه ها، سازمان ها، شرکت های دولتی و وابسته به دولت، با انعقاد قراردادهای مختلف اجازه دارند تا مقدار 49% سرمایه شرکت های تعاونی را تامین کنند.

3- استفاده از بانک ها جهت تامین سرمایه
طبق مضمون قسمت پایانی ماده 19 قانون بخش تعاونی، شرکت های تعاونی می توانند از وام بدون بهره بانک ها استفاده کنند؛ لیکن در استفاده از وام و کمک های مالی دولتی اولویت با تعاونی هایی است که از بانک ها طبق قانون عملیات بانکی بدون بهره وام دریافت نکرده باشند.
در اینجا به دلیل زبان نامتعارفی که قانون گذار برای منظور خود به کار برده است باید توضیح داده شود که از کلمه دولت در این ماده باید تفسیر موسع و گسترده ای نمود؛ زیرا منظور قانون گذار از دولت در اینجا صرفا( هیات وزیران) به عنوان دولت نیست بلکه شامل هر شخص حقوقی حقوق عمومی اعم از آنان که اعمال حاکمیت و یا عمل تصدی می کنند از جمله وزارتخانه ها، ادارات، سازمان ها، شرکت های دولتی استفاده نکرده اند جهت اخذ وام بدون بهره در اولویت قراردارند.

4- تأمین وام شرکت های تعاونی از طریق منابع بودجه ای(بودجه عمومی کشور) و اام بانک ها به ارائه خدمات و تسهیلات لازم مالی به شرکت های تعاونی
به موجب تبصره های 1 و 2 ماده 24 قانون بخش تعاونی، قانون گذار دولت را موظف کرده جهت تقویت شرکت های تعاونی وام بدون بهره را با تضمین بودجه عمومی کشور از طریق بانک ها در اختیار شرکت های تعاونی قرار دهد و بانک ها را موظف دانسته در تامین وام ها و اعتبارات مالی و همچنین (سرمایه گذاری در شرکت های تعاونی) با شرکت های تعاونی همکاری کنند.شرکت های تعاونی در صورت اقتضا می توانند به این حق قانونی استناد کنند.

5- فروش اموال دولتی و سهام شرکت های دولتی به شرکت های تعاونی
قانون گذار دولت را ( به مفهوم هر شخص حقوقی حقوق عمومی) موظف نموده اموال خود، اعم از منقول و غیر منقول، همچنین سهام شرکت ها و موسسات دولتی و وابسته به دولت و بانک ها و همچنین اموال مصادره شده و ملی شده را با انعقاد قراردادهای مورد توافق طرفین از جمله، اجاره به شرط تملیک، در اختیار شرکت های تعاونی قرار دهد یا آنها را به شرکت های تعاونی بفروشد یا به اجاره آنها بدهد. شرکت های تعاونی می توانند در صورت وم در زمان اقتضا به این حق استناد و از آن استفاده کنند.

6- سپردن واحدهای صنعتی یا کشاورزی یا خدماتی متعلق به دولت به دست شرکت های تعاونی
مستنبط از ماده قانون بخش تعاونی قانونگذار به دولت (به معنای عام) اجازه و اختیار داده است که بعضی از واحدهای صنعتی و کشاورزی و خدماتی را که از اموال عمومی ( یعنی اموال دولتی و متعلق به دولت) بوده است، در اختیار شرکت های تعاونی قرار بدهد.

وظایف مجمع عمومی موسس برابر ماده 74 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت به قرار ذیل است :

1- رسیدگی به گزارش موسسین و تصویب آن :
موسسین در شرکت سهامی عام ، مکلفند گزارشی در موارد ذیل تهیه و به مجمع عمومی موسس تسلیم نمایند :
1/1- آورده های غیرنقدی
2/1- سهام موسس و سهام ممتاز در صورتی که وجود داشته باشد.
3/1- احراز پذیره نویسی کلیه سهام شرکت
4/1- احراز پذیره نویسی کلیه سهام شرکت
5/1- تعیین تعداد سهام هر پذیره نویس
اولین وظیفه مجمع عمومی موسس، رسیدگی به گزارش مذکور و تصویب آن خواهد بود. گزارش موسسین باید حداقل پنج روز قبل از تشکیل مجمع عمومی موسس در محلی که در آگهی دعوت مجمع تعیین شده است؛ برای کسب اطلاع پذیره نویسان سهام آماده باشد. ( تبصره ماده 74 فوق الذکر )
در مورد آورده های غیرنقدی به موجب ماده (76 ل. ا. ق. ت ) که می گوید : ” هرگاه یک یا چند نفر از موسسین، آورده غیرنقدی داشته باشند، باید قبل از اقدام به دعوت مجمع عمومی موسس، نظر کتبی کارشناس رسمی وزارت دادگستری را در مورد ارزیابی آورده های غیرنقدی جلب و آن را جزء گزارش اقدامات خود، در اختیار مجمع عمومی موسس بگذارند ” موسسین باید اقدام نمایند.
در صورتی که موسسین برای خود مزایایی مطالبه کرده باشند، باید توجیه آن به ضمیمه گزارش مزبور به مجمع عمومی موسس تقدیم شود. تا ارزیابی آورده های غیرنقدی و علل و موجبات مزایای مطالبه شده در مجمع عمومی موسس مورد موافقت قرار گیرد و یا مخالفت با آن مشخص گردد.
به موجب ماده ( 79 ل. ا.ق. ت ) هر گاه آورده غیرنقدی یا مزایایی که مطالبه شده است تصویب نگردد، دومین جلسه به فاصله مدتی که از یک ماه نخواهد کرد، تشکیل خواهد شد و در فاصله دو جلسه اشخاصی که آورده غیرنقدی آن ها را قبول نشده است، در صورت تمایل می توانند تعهد غیرنقد خود را به تعهد نقد تبدیل و مبالغ لازم را تادیه نمایند و اشخاصی که مزایای مورد مطالبه آن ها تصویب نشده است ؛ می توانند با انصراف از آن مزایا در شرکت باقی بمانند. در صورتی که صاحبان آورده غیرنقدی و مطالبه کنندگان مزایا به نظر مجمع عمومی موسس تسلیم نشوند، تعهد آن ها نسبت به سهام خود باطل شده محسوب می گردد و سایر پذیره نویسان می توانند به جای آن ها سهام شرکت را تعهد و مبالغ لازم را تادیه کنند.

2- تصویب طرح اساسنامه شرکت :
یکی دیگر از وظایف عمومی موسس، تصویب اساسنامه ای است که طرح آن قبلاَ در اجرای ( ماده 6 ل. ا. ق. ت ) به امضای موسسین رسیده و به ضمیمه طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام و اظهارنامه جهت ثبت شرکت به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم گردیده است. هر گاه از تاریخ مراجعه قبلی موسسین به مرجع ثبت شرکت ها شش ماه گذشته باشد و اقدامی جهت ثبت شرکت سهامی ننماید، گواهی عدم ثبت شرکت صادر و به بانکی که تعهد سهام را انجام داده است ارسال می گردد تا موسسین و پذیره نویسان به بانک عامل مراجعه نمایند ، بانک عامل وجوه پذیره نویسان را عیناَ و وجوه موسسین را پس از کسر هزینه های مربوط، عودت خواهد داد.

3- انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت :
انتخاب اولین هیئت مدیره و انتخاب اولین بازرس و یا بازرسان توسط مجمع عمومی موسس صورت می پذیرد.

4- تعیین رومه کثیرالانتشار :
اولین رومه کثیرالانتشاری که می باید هرگونه دعوت و اطلاعیه های بعدی، برای سهام داران تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در آن منتشر شود؛ توسط مجمع عمومی موسس انتخاب می گردد.


چنانچه دو یا چند نفر بخواهند شرکتی تاسیس کنند که بار مسئولیتی زیاد برای آنها نداشته باشد. باید شرکت خود را با مسئولیت محدود به ثبت برسانند.

در شرکت با مسئولیت محدود هر یک از شرکا تا میزان سرمایه خود در قروض و تعهدات شرکت متعهد می شود.در اسم شرکت باید عبارت با مسئولیت محدود” حتما ذکر شود و در ضمن نباید اسم هیچ یک از شرکا نام برده شود.



.


کلیه واحدهای صنعتی که اقدامات لازم برای نصب ماشین آلات خط تولید ،تامین نیروی انسانی مورد نیاز و تولید آزمایشی را انجام داده باشند اعم از اینکه دارای جواز تاسیس یا اعلامیه تاسیس بوده و یا نباشند،با رعایت این دستورالعمل ،می توانند پروانه بهره برداری دریافت دارند. پروانه بهره برداری به مجوزی گفته میشود که تمامی بخش های صنایع و معادن اقدامات مورد نیاز را که عبارند از تامین زمین وتاسیسات و احداث ساختمان ،جهت نصب ماشین آلات خط تولید تامین نیروی انسانی و تولید آزمایشی را انجام داده اند اعم از اینکه جواز تاسیس داشته اند یا نداشته اند.بدین ترتیب ،قادر به اخذ پروانه بهره برداری خواهند بود


مدارک لازم برای اخذ پروانه بهره برداری
تصویر جواز تاسیس
تصویر مدارک شرکت
تصویر کارت ملی اعضاء
تصویر شناسنامه اعضاء
تصویر موافقت اصولی
تصویر سند واحد تولیدی


 
ماده 1 قانون ثبت علایم تجاری و اختراعات مصوب 1 تیرماه 1310 ، علامت تجاری را به شرح ذیل تعریف می کند :
" علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش، تصویر ، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر ، لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی ، تجاری یا فلاحتی اختیار می شود. ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعتی یا تجار و یا محصول یک شهر و یا یک ناحیه از مملکت اختیار شود".

طبق قانون ثبت علائم تجاری شما می توانید با ثبت برند، نسبت به برند خود حق انحصاری پیدا نمایید. در واقع، برابر ماده 2 قانون ثبت علایم و اختراعات ، حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد. به این معنی که اشخاصی که علامت خود را به ثبت نرسانند نمی توانند از استفاده اشخاص دیگر از آن علامت جلوگیری کنند و به این  جهت کلیه تجار و موسسات تجاری، برای حفظ علامت خود از تقلید و تقلب ، علائم خود را به ثبت می رسانند.
علامت تجاری ثبت شده قابل اعتراض است و می توان ابطال آن را از دادگاه درخواست نمود. این امر تابع مقرراتی است که ذیلاَ به آن ها اشاره می شود :

درخواست ابطال علامت تجاری ثبت شده
وفق ماده 16 قانون ثبت علائم و اختراعات ، اشخاص ذیل می توانند نسبت به علامتی که تقاضای ثبت آن شده یا به ثبت رسیده است ، اعتراض کنند :
الف) کسانی که آن علامت را ، علامت تجاری خود می دانند.
ب) کسانی که آن علامت ، با علامت آن ها تا اندازه ای شباهت دارد که مصرف کنندگان عادی را به اشتباه اندازد.
مرجع رسیدگی، دادگاه عمومی تهران می باشد. دادخواستی که به منظور ابطال علامت تجاری ثبت شده به دادگاه تقدیم می شود، باید دارای ضمایم ذیل باشد :
مستخرجه گواهی شده از اداره کل مالکیت صنعتی، مشعر بر ثبت علامتی که ابطال آن درخواست می شود. – اصل یا رونوشت گواهی شده کلیه اسناد مثبته ادعای معترض- وکالت نامه ، در صورتی که دادخواست به وسیله وکیل داده شده باشد.
مهلت اعتراض و درخواست ابطال علامت تجاری ثبت شده، سه سال است. در این مورد قانون ثبت علائم تجاری و اختراعات می گوید : " کسی که نسبت به ثبت های راجع به علامتی، از تاریخ ثبت تا سه سال، اعتراض نکرده باشد، دیگر نمی تواند نسبت به ثبت آن، اعتراض نماید. مگر این که ثابت کند معترض علیه در حین ثبت، عالم بوده است که علامت را خود معترض یا کسی که به معترض انتقال داده، قبلاَ به طور مستمر استعمال کرده، ولی اگر معترض علیه ثابت نماید که معترض قبل از انقضای مدت سه سال فوق، از ثبت علامت اطلاع داشته است ، اعتراض معترض پذیرفته نخواهد شد ".
در هر دو مورد مزبور، یعنی هم در اعتراض به درخواست ثبت علامت و هم در درخواست ابطال علامت ثبت شده، هر گاه معترض، در دادگاه ثابت نماید که نسبت به علامت، به واسطه سابقه استعمال مستمر قبل از تقاضای ثبت ، حق تقدم داشته ، دادگاه حکم خواهد داد که آن علامت به اسم معترض ثبت شود و اگر علامت مورد اعتراض، قبلاَ در اداره کل مالکیت صنعتی به ثبت رسیده باشد، حکم خواهد داد که ثبت سابق ابطال، و علامت به نام معترض ثبت گردد. ترتیبات مزبور در موردی نیز رعایت خواهد شد که اعتراض راجع به ثبت انتقال علامت یا به ثبت تغییرات خود علامت یا راجع به ثبت تغییر محصولاتی باشد که علامت برای تشخیص و امتیاز آن به کار می رود.
شایان ذکر است در اعتراض بر رد تقاضای ثبت ، معترض باید مبلغی در صندوق دادگستری به ودیعه بگذارد و قبض آن را به دادخواست اعتراض پیوست کند. از وجه مزبور، در صورتی که معترض محکوم به بیحقی شود، خسارت طرف پرداخت خواهد شد. در صورتی که طرف، بیش از مبلغ تودیع شده خسارت دیده باشد، می تواند برای مازاد به دادگاه رجوع نماید.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.


 
ماده 1 قانون ثبت علایم تجاری و اختراعات مصوب 1 تیرماه 1310 ، علامت تجاری را به شرح ذیل تعریف می کند :
" علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش، تصویر ، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر ، لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی ، تجاری یا فلاحتی اختیار می شود. ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعتی یا تجار و یا محصول یک شهر و یا یک ناحیه از مملکت اختیار شود".

طبق قانون ثبت علائم تجاری شما می توانید با ثبت برند، نسبت به برند خود حق انحصاری پیدا نمایید. در واقع، برابر ماده 2 قانون ثبت علایم و اختراعات ، حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد. به این معنی که اشخاصی که علامت خود را به ثبت نرسانند نمی توانند از استفاده اشخاص دیگر از آن علامت جلوگیری کنند و به این  جهت کلیه تجار و موسسات تجاری، برای حفظ علامت خود از تقلید و تقلب ، علائم خود را به ثبت می رسانند.
علامت تجاری ثبت شده قابل اعتراض است و می توان ابطال آن را از دادگاه درخواست نمود. این امر تابع مقرراتی است که ذیلاَ به آن ها اشاره می شود :

درخواست ابطال علامت تجاری ثبت شده
وفق ماده 16 قانون ثبت علائم و اختراعات ، اشخاص ذیل می توانند نسبت به علامتی که تقاضای ثبت آن شده یا به ثبت رسیده است ، اعتراض کنند :
الف) کسانی که آن علامت را ، علامت تجاری خود می دانند.
ب) کسانی که آن علامت ، با علامت آن ها تا اندازه ای شباهت دارد که مصرف کنندگان عادی را به اشتباه اندازد.
مرجع رسیدگی، دادگاه عمومی تهران می باشد. دادخواستی که به منظور ابطال علامت تجاری ثبت شده به دادگاه تقدیم می شود، باید دارای ضمایم ذیل باشد :
مستخرجه گواهی شده از اداره کل مالکیت صنعتی، مشعر بر ثبت علامتی که ابطال آن درخواست می شود. – اصل یا رونوشت گواهی شده کلیه اسناد مثبته ادعای معترض- وکالت نامه ، در صورتی که دادخواست به وسیله وکیل داده شده باشد.
مهلت اعتراض و درخواست ابطال علامت تجاری ثبت شده، سه سال است. در این مورد قانون ثبت علائم تجاری و اختراعات می گوید : " کسی که نسبت به ثبت های راجع به علامتی، از تاریخ ثبت تا سه سال، اعتراض نکرده باشد، دیگر نمی تواند نسبت به ثبت آن، اعتراض نماید. مگر این که ثابت کند معترض علیه در حین ثبت، عالم بوده است که علامت را خود معترض یا کسی که به معترض انتقال داده، قبلاَ به طور مستمر استعمال کرده، ولی اگر معترض علیه ثابت نماید که معترض قبل از انقضای مدت سه سال فوق، از ثبت علامت اطلاع داشته است ، اعتراض معترض پذیرفته نخواهد شد ".
در هر دو مورد مزبور، یعنی هم در اعتراض به درخواست ثبت علامت و هم در درخواست ابطال علامت ثبت شده، هر گاه معترض، در دادگاه ثابت نماید که نسبت به علامت، به واسطه سابقه استعمال مستمر قبل از تقاضای ثبت ، حق تقدم داشته ، دادگاه حکم خواهد داد که آن علامت به اسم معترض ثبت شود و اگر علامت مورد اعتراض، قبلاَ در اداره کل مالکیت صنعتی به ثبت رسیده باشد، حکم خواهد داد که ثبت سابق ابطال، و علامت به نام معترض ثبت گردد. ترتیبات مزبور در موردی نیز رعایت خواهد شد که اعتراض راجع به ثبت انتقال علامت یا به ثبت تغییرات خود علامت یا راجع به ثبت تغییر محصولاتی باشد که علامت برای تشخیص و امتیاز آن به کار می رود.
شایان ذکر است در اعتراض بر رد تقاضای ثبت ، معترض باید مبلغی در صندوق دادگستری به ودیعه بگذارد و قبض آن را به دادخواست اعتراض پیوست کند. از وجه مزبور، در صورتی که معترض محکوم به بیحقی شود، خسارت طرف پرداخت خواهد شد. در صورتی که طرف، بیش از مبلغ تودیع شده خسارت دیده باشد، می تواند برای مازاد به دادگاه رجوع نماید.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.


 
ماده 1 قانون ثبت علایم تجاری و اختراعات مصوب 1 تیرماه 1310 ، علامت تجاری را به شرح ذیل تعریف می کند :
" علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش، تصویر ، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر ، لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی ، تجاری یا فلاحتی اختیار می شود. ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعتی یا تجار و یا محصول یک شهر و یا یک ناحیه از مملکت اختیار شود".

طبق قانون ثبت علائم تجاری شما می توانید با ثبت برند، نسبت به برند خود حق انحصاری پیدا نمایید. در واقع، برابر ماده 2 قانون ثبت علایم و اختراعات ، حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد. به این معنی که اشخاصی که علامت خود را به ثبت نرسانند نمی توانند از استفاده اشخاص دیگر از آن علامت جلوگیری کنند و به این  جهت کلیه تجار و موسسات تجاری، برای حفظ علامت خود از تقلید و تقلب ، علائم خود را به ثبت می رسانند.
علامت تجاری ثبت شده قابل اعتراض است و می توان ابطال آن را از دادگاه درخواست نمود. این امر تابع مقرراتی است که ذیلاَ به آن ها اشاره می شود :

درخواست ابطال علامت تجاری ثبت شده
وفق ماده 16 قانون ثبت علائم و اختراعات ، اشخاص ذیل می توانند نسبت به علامتی که تقاضای ثبت آن شده یا به ثبت رسیده است ، اعتراض کنند :
الف) کسانی که آن علامت را ، علامت تجاری خود می دانند.
ب) کسانی که آن علامت ، با علامت آن ها تا اندازه ای شباهت دارد که مصرف کنندگان عادی را به اشتباه اندازد.
مرجع رسیدگی، دادگاه عمومی تهران می باشد. دادخواستی که به منظور ابطال علامت تجاری ثبت شده به دادگاه تقدیم می شود، باید دارای ضمایم ذیل باشد :
مستخرجه گواهی شده از اداره کل مالکیت صنعتی، مشعر بر ثبت علامتی که ابطال آن درخواست می شود. – اصل یا رونوشت گواهی شده کلیه اسناد مثبته ادعای معترض- وکالت نامه ، در صورتی که دادخواست به وسیله وکیل داده شده باشد.
مهلت اعتراض و درخواست ابطال علامت تجاری ثبت شده، سه سال است. در این مورد قانون ثبت علائم تجاری و اختراعات می گوید : " کسی که نسبت به ثبت های راجع به علامتی، از تاریخ ثبت تا سه سال، اعتراض نکرده باشد، دیگر نمی تواند نسبت به ثبت آن، اعتراض نماید. مگر این که ثابت کند معترض علیه در حین ثبت، عالم بوده است که علامت را خود معترض یا کسی که به معترض انتقال داده، قبلاَ به طور مستمر استعمال کرده، ولی اگر معترض علیه ثابت نماید که معترض قبل از انقضای مدت سه سال فوق، از ثبت علامت اطلاع داشته است ، اعتراض معترض پذیرفته نخواهد شد ".
در هر دو مورد مزبور، یعنی هم در اعتراض به درخواست ثبت علامت و هم در درخواست ابطال علامت ثبت شده، هر گاه معترض، در دادگاه ثابت نماید که نسبت به علامت، به واسطه سابقه استعمال مستمر قبل از تقاضای ثبت ، حق تقدم داشته ، دادگاه حکم خواهد داد که آن علامت به اسم معترض ثبت شود و اگر علامت مورد اعتراض، قبلاَ در اداره کل مالکیت صنعتی به ثبت رسیده باشد، حکم خواهد داد که ثبت سابق ابطال، و علامت به نام معترض ثبت گردد. ترتیبات مزبور در موردی نیز رعایت خواهد شد که اعتراض راجع به ثبت انتقال علامت یا به ثبت تغییرات خود علامت یا راجع به ثبت تغییر محصولاتی باشد که علامت برای تشخیص و امتیاز آن به کار می رود.
شایان ذکر است در اعتراض بر رد تقاضای ثبت ، معترض باید مبلغی در صندوق دادگستری به ودیعه بگذارد و قبض آن را به دادخواست اعتراض پیوست کند. از وجه مزبور، در صورتی که معترض محکوم به بیحقی شود، خسارت طرف پرداخت خواهد شد. در صورتی که طرف، بیش از مبلغ تودیع شده خسارت دیده باشد، می تواند برای مازاد به دادگاه رجوع نماید.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.


 
پیش از هرچیز، برای آشنایی ذهن خوانندگان ابتدا به معرفی شرکت سهامی و با مسئولیت محدود خواهیم پرداخت و سپس وارد بحث اصلی می شویم.
الف- شرکت بامسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود ، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد ، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت.( ماده 94 ق.ت )
در این تعریف :
– سرمایه به سهم الشرکه تقسیم شده نه به سهام و در شرکت با مسئولیت محدود ورقه ای به نام سهم الشرکه صادر نمی شود ،
– مسئولیت شرکاء در مقابل دیون و قروض شرکت در حدود سهم الشرکه ای است که هر شریک سرمایه گذاری نموده ،
– سهم الشرکه آزادانه قابل نقل و انتقال نمی باشد ،
– شرکت با مسئولیت محدود حداقل بین دو نفر و حداکثر بین هر چند نفری که باشد ، تشکیل می گردد.
شرکت با مسئولیت محدود وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد. یعنی دو شرط تادیه تمام سهم الشرکه نقدی و تسلیم و تقویم سهم الشرکه غیرنقدی شرط تشکیل شرکت می باشد.
ب- تعریف شرکت سهامی
برابر ماده اول لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24 اسفند ماه 1347 که می گوید : "  شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است" ، در شرکت سهامی ، سرمایه شرکت به سهام متساوی القیمه تقسیم شده ، مبلغ اسمی سهام  وحتی در صورت تجزیه آن به قطعات سهام باید متساوی باشد.
تجزیه سهم بدین صورت است که هر سهم ممکن است به چند قطعه معین که " پاره سهم " نامیده می شود ، تجزیه گردد.هر پاره سهم دارای ارزش معین بوده ولی فاقد حقوق مربوط به یک سهم می باشد و مجموع آن ها یک سهم را تشکیل می دهد.
ماده 4 لایحه اصلاح قانون تجارت می گوید : " شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می شود :
نوع اول – شرکت های سهامی عام هستند که موسسین آن ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند.
نوع دوم- شرکت های سهامی خاص هستند که تمام سرمایه آن ها در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده است."
مقایسه شرکت سهامی و با مسئولیت محدود :

موضوع فعالیت
– با مسئولیت محدود : ااماَ تجاری
– سهامی : تجاری یا غیرتجاری

زمان ایجاد شخصیت حقوقی
– با مسئولیت محدود : تادیه تمام سرمایه نقدی و تقویم و تسلیم سهم الشرکه غیرنقد
– سهامی : قبول کتبی سمت توسط اولین مدیران و بازرسان

تعداد شرکا
– با مسئولیت محدود : حداقل 2
– سهامی عام : حداقل 5
– سهامی خاص : حداقل 3

حداقل میزان سرمایه
– با مسئولیت محدود : مشخص نشده است.
– سهامی عام : 5 میلیون ریال
– سهامی خاص : 1 میلیون ریال

پرداخت حداقل لازم برای تشکیل شرکت
– با مسئولیت محدود : تمام سرمایه
– سهامی : حداقل 35 درصد کل سرمایه

تعداد مدیران
– با مسئولیت محدود : حداقل 1
– سهامی عام : حداقل 5
– سهامی خاص : حداقل 3

انتقال سرمایه
– با مسئولیت محدود : شرکای دیگر ، ممنوعیتی ندارد.
– خارج شرکا : اکثریت مطلق عدد با داشتن حداقل سه چهارم کل سرمایه
– سهامی عام : محدودیتی ندارد.
– سهامی خاص: می توان محدود نمود.

وضع اندوخته قانونی
– با مسئولیت محدود : اامی
– سهامی : اامی

حدود مسئولیت
– با مسئولیت محدود : تا میزان سرمایه
– سهامی : تا میزان سرمایه ( محدود به مبلغ اسمی سهام )

تقویم آورده غیرنقد
– با مسئولیت محدود : تراضی تمام شرکا
– سهامی : کارشناس رسمی دادگستری

تقسیم سرمایه
– با مسئولیت محدود : سهم الشرکه
– سهامی : سهام

تقلب در تعیین ارزش آورده غیرنقد
– با مسئولیت محدود : مسئولیت جزایی
– سهامی : مسئولیت جزایی

تقسیم منافع موهوم
– با مسئولیت محدود : مسئولیت جزایی
– سهامی : مسئولیت جزایی

ناظر
– با مسئولیت محدود : اصولاَ اختیاری مگر تعداد شرکا بالای 12 عضو باشد : هیات نظار
– سهامی : اام وجود بازرس

حدود اختیارات مدیران
– با مسئولیت محدود : اختیار عام و محدود کردن اختیارات بین طرفین معتبر و در مقابل ثالث فاقد اعتبار مگر به موجب اساسنامه باشد که در مقابل ثالث هم معتبر است.
– سهامی : اختیار عام و محدود کردن اختیارات بین طرفین معتبر و در مقابل ثالث فاقد اعتبار است.

تغییر اساسنامه
– با مسئولیت محدود : 1) اساسنامه 2) اکثریت مطلق عددی با داشتن حداقل سه چهارم سرمایه
– سهامی :اکثریت دو سوم آرای حاضر در مجمع عمومی فوق العاده

از بین رفتن حداقل نصف سرمایه
– با مسئولیت محدود :با مراجعه به دادگاه ممکن است منجر به انحلال شود.
– سهامی : اگر تصمیم انحلال گرفته نشد باید کاهش اجباری سرمایه داده شود.

 


ارکان شرکت سهامی طبق قانون تجارت عبارتند از مجمع عمومی ، هیات مدیره و بازرس. ممکن است شرکتی مطابق اساسنامه خود دارای ارکان دیگری نیز باشد مانند شورای فنی یا شورای عالی معاملات.
رکن اداره کننده و به عبارت دیگر قوه مجریه شرکت های سهامی اعضای هیات مدیره آن هستند. سهام داران با انتخاب اعضای هیات مدیره و اعتماد به حسن عملکرد و درایت آنان سرمایه های خود را به شرکت می سپارند و آنان نیز با بهره گیری از هوش و خلاقیت خود پس از انقضای سال مالی سود مناسبی عاید شرکت و سهام داران می کنند.

ترکیب ، نحوه انتخاب و مدت تصدی
تعداد اعضای هیات مدیره در اساسنامه شرکت معین می شود مثلاَ سه ، پنج ، هفت نفر یا غیراین ها که به تصمیم مجمع عمومی موکول شده باشد. حداقل قانونی تعداد مدیران در سهامی عام پنج نفر است. اعضای هیات مدیره در دور اول توسط مجمع عمومی موسس و پس از آن توسط مجمع عمومی عادی انتخاب می شوند.
مدیران بایستی تعدادی سهام که در اساسنامه ذکر شده است را دارا باشند . اشخاص حقوقی را می توان به عنوان مدیر انتخاب نمود وی بایستی آن ها شخص حقیقی را به نمایندگی خود جهت حضور در جلسات هیات مدیره معرفی نماید. نماینده ممکن است به طور مکرر و صرفاَ با اعلام شخص حقوقی ذیربط، تغییر کند.
نحوه انتخاب مدیران طبق ماده 88 عبارت از این است که تعداد مدیران در تعداد آراء هر رای دهنده ضرب می شود و وی می تواند تمام یا بخشی از آراء خود را به هر شخصی که می خواهد اختصاص دهد. اساسنامه شرکت نمی تواند خلاف این ترتیب را مقرر دارد ( ولی ممکن است هر سهم ممتاز، دارای بیش از یک حق رای باشد ). کسی که دارای اکثریت سهام حتی یک رای باشد، در شرایطی می تواند یک عضو هیات مدیره را بیش از دیگران انتخاب کند لذا اینگونه اکثریت سهام نسبتاَ بسیار ارزشمند هستند.
در صورت کاهش اعضای هیات مدیره از تعداد مذکور در قانون یا اساسنامه ، به هر دلیل اعم از استعفا، از کارافتادگی، فوت یا از دست دادن صلاحیت های قانونی، اعضای علی البدل به ترتیب مذکور در اساسنامه جایگزین آنان خواهند شد وگرنه بایستی مدیران باقی مانده مجمع عمومی را برای تکمیل ترکیب هیات مدیره دعوت نمایند و اگر این دعوت به هر سببی صورت نگیرد ه رذینفع ( اعم از شرکاء و غیره ) حق خواهند داشت از بازرس شرکت درخواست نمایند که مجمع را دعوت نماید و بازرس مکلف به دعوت خواهد بود. در صورتی که از این طریق نیز دعوت نیاید، سهامدارانی که حداقل یک پنجم سهام شرکت را دارا باشند می توانند مجمع عمومی را به طریق مذکور در ماده 95 دعوت نمایند. اگر در هر حال بیش از شش ماه سمت حتی یک عضو بلاتصدی بماند، هر ذینفع حق خواهد داشت انحلال شرکت را از دادگاه درخواست نماید.
قانون تجارت در مورد فرد یا زوج بودن تعداد اعضای هیات مدیره مسکوت است. ولی ماده 121 ” لایحه ” تلویحاَ فرد بودن اعضای هیات مدیره را القا می کند زیرا حصول اکثریت بیش از نصف اعضا، وقتی اعضای هیات مدیره دو نفر باشند، امکان پذیر نیست. به هر حال مفاد این ماده آمره نیست و در اساسنامه شرکت اکثریت بیشتری را می توان مقرر کرد. مثلاَ حد نصاب حضور و اعتبار تصمیمات با حضور و رای موافق هر دو و یا هر سه عضو هیات مدیره تعیین شود.
هیات مدیره توسط رئیس و نایب رئیس که هیات انتخاب می نماید، اداره می شود. اموری مانند دعوت از هیات مدیره برای تشکیل جلسه و اداره جلسات و نیز دعوت از مجامع عمومی در مواردی که هیات مدیره مکلف به آن است توسط رئیس هیات مدیره انجام می شود. تصمیمات هیات مدیره با اکثریت حاضرین اتخاذ می شود مگر در اساسنامه اکثریت بیشتری ذکر شده باشد.
در ماده 109 ” لایحه ” مدت زمان مدیریت مدیران حداکثر دو سال تعیین شده است ولی از آنجایی که معمولاَ از خاتمه دوره تصدی تا برگزاری مجمع و انتخابات و سپس اعلام اسامی به اداره ثبت شرکت ها، جهت ثبت و درج در آگهی رومه، فاصله زمانی وجود دارد ماده 136 ” لایحه” در این فاصله مدیران سابق را کماکان مسئول امور شرکت و اداره آن ذکر کرده است زیرا در هیچ زمانی نباید شرکت بدون هیات مدیره و قوه اجرایی باشد.
طبق ماده 241 ” لایحه ” پاداش هیات مدیره نباید به هیچ وجه از پنج درصد در شرکت های سهامی عام و ده درصد در شرکت های سهامی خاص از سود قابل تقسیمی که در همان سال به صاحبان سهام پرداخت می شود کند و در اساسنامه شرکت نیز نمی توان خلاف مقررات ماده فوق پیش بینی کرد. سود قابل پرداخت شرکت سودی است که پس از اعمال ذخایر و پرداخت مالیات به سهام دار پرداخت می شود.


 
سرمایه هر شرکت سهامی به قسمت های مساوی تقسیم می گردد.هر قسمت آن سرمایه را "سهم" می گویند.لایحه اصلاحی در تعریف سهم می گوید:"سهم قسمتی است از سرمایه شرکت سهامی که مشخص کننده ی میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت سهامی می باشد".بنابراین،هر سهم معلوم می کند که نسبت به کل سرمایه،صاحب آن تا چه اندازه ای می تواند در اداره امور شرکت،از طریق حضور در مجامع عمومی و ابراز رای،مشارکت داشته باشد.همچنین،چه مقدار از منافع حاصل از فعالیت شرکت،به او تعلق دارد و در برابر شرکت،اگر همه مبلغ سهم را نپرداخته باشد،چه میزان تعهد مالی خواهد داشت.


برابر ماده 29،قانون در شرکت سهامی عام حداقل و حداکثر برای مبلغ اسمی سهام تعیین نشده است.

شرایط صدور سهام
تا وقتی که شرکت به ثبت نرسیده است،صدور ورقه سهام یا گواهینامه موقت سهم ممنوع است.صدور سهام بانام،مشروط بر این است که کلیه سهام شرکت پذیره نویسی شده و حداقل سی و پنج درصد آن پرداخت گردیده و کلیه سرمایه غیرنقد تحویل داده شده باشد.(ماده 243 ل.ا.ق.ت)صدور سهام بی نام،مشروط بر این است که مبلغ اسمی سهم پرداخت شده باشد.مادام که تمامی مبلغ اسمی هر سهم پرداخت نشده باشد،صدور سهام بی نام ممنوع است.به تعهد کننده این گونه سهام گواهی نامه موقت با نام داده خواهد شد.نقل و انتقال این گواهی نامه تابع مقررات مربوط به نقل و انتقال سهام بانام است(ماده 30 ل.ا.ق.ت) به طور کلی،شرایط صدور سهام را می توان به شرح ذیل خلاصه کرد:
1-هر کس قبل از پرداخت کلیه مبلغ اسمی سهم،سهام بی نام صادر کند،به مجازات محکوم خواهد شد.
2-هر کس سهام بی نام را قبل از آنکه تمام مبلغ اسمی آن پرداخت شده باشد،بفروشد یا به معرض فروش می گذارد،به مجازات محکوم خواهد شد.
3-هر کس سهام بی نام را قبل از آنکه اقلاَ سی و پنج درصد مبلغ اسمی آن پرداخت شده باشد صادر کند یا بفروشد یا به معرض فروش گذارد،به مجازات محکوم خواهد شد.
4-هر کس عالماَ در هر یک از عملیات مذکور،مشارکت کند یا انجام آن عملیات را تسهیل نماید،بر حسب مورد به مجازات شریک یا معاون جرم،محکوم خواهد شد.(مواد 243 الی 245 ل.ا.ق.ت)

تبدیل سهام
شرکت سهامی می تواند مشروط بر پیش بینی تبدیل سهام در اساسنامه شرکت و یا تصویب مجمع عمومی فوق العاده شرکت،سهام بی نام را به سهام بانام یا بالعکس سهام بانام را به سهام بی نام تبدیل کند.

تبدیل سهام بی نام به سهام بانام
در تبدیل سهام بی نام به سهام بانام،مراتب در رومه کثیرالانتشار که آگهی های مربوط به شرکت در آن نشر می گردد،سه نوبت و هر نوبت به فاصله پنج روز منتشر و با مهلتی تا شش ماه از تاریخ انتشار اولین آگهی،به صاحبان سهام داده شود تا برای تبدیل سهام خود،به مرکز شرکت مراجعه کنند.در آگهی تصریح خواهد شد که پس از انقضای آگهی مزبور،کلیه سهام بی نام شرکت باطل شده تلقی می گردد.
سهام بی نام که ظرف مهلت مذکور برای تبدیل به سهام بانام به مرکز شرکت تسلیم نشده باشد،باطل محسوب و برابر تعداد آن،سهام بانام صادر و به وسیله شرکت،در بورس اوراق بهادار یا از طریق حراج فروخته خواهد شد.آگهی حراج،حداکثر تا یک ماه پس از انقضای مهلت شش ماه مذکور،فقط یک نوبت در رومه کثیرالانتشار فوق الذکر منتشر می شود.فاصله بین آگهی و تاریخ حراج،حداقل ده روز و حداکثر یک ماه خواهد بود.در صورتی که در تاریخ تعیین شده،تمام یا قسمتی از سهام به فروش نرسد،حراج تا دو نوبت و طبق شرایط فوق تجدید خواهد شد.از حاصل فروش سهام بانام مزبور،بدواَ هزینه های مترتبه کسر می گردد و مازاد آن به وسیله شرکت به حساب بانکی سوددار سپرده می شود.
در صورتی که سهام باطل شده مزبور که در اختیار مالک باقی مانده است،ظرف ده سال از تاریخ فوق الذکر،به شرکت مسترد شود،مبلغ سپرده و سود تعلق به آن به دستور شرکت از طرف بانک به مالک سهم پرداخت می شود.پس از سپری شدن ده سال،مبلغ سپرده و سود آن در حکم مال بلاصاحب بوده و باید از طرف بانک با اطلاع(رییس دادگستری شهرستان) به خزانه دولت منتقل گردد.
هر گاه پس از تجدید حراج،مقداری از سهام به فروش نرسد،صاحبان سهام بی نام در صورتی که به شرکت مراجعه کنند،به ترتیب مراجعه به شرکت،اختیار خواهند داشت که از خالص حاصل فروش سهامی که فروخته شده است،به نسبت سهام بی نام که در دست دارند،وجه نقد دریافت کنند و یا آنکه برابر تعداد سهام بی نام خود،سهام با نام تحصیل نمایند.این ترتیب تا وقتی که وجه نقد و سهم فروخته نشده،هر دو در اختیار شرکت قرار دارد،رعایت خواهد شد.به عبارت دیگر حاصل فروش سهم بی نام،مخصوص دارنده آن نیست و هر دارنده سهم بی نام،در صورت مراجعه می تواند از آن استفاده کند.

تبدیل سهام بانام به سهام بی نام
برای تبدیل سهام بانام به بی نام،مراتب فقط یک نوبت در رومه کثیرالانتشاری که آگهی های مربوط به شرکت در آن نشر می گردد،منتشر می شود و مهلتی که نباید کمتر از دو ماه باشد به صاحبان سهام بانام داده می شود که برای تبدیل سهام خود به سهام بی نام،به مرکز شرکت مراجعه کنند.پس از انقضای مهلت مذکور،برابر تعداد سهامی که تبدیل نشده است،سهام بی نام صادر و در مرکز شرکت نگهداری خواهد شد.البته هر موقع که صاحبان سهام بانام به شرکت مراجعه کنند،سهام بانام با آن ها اخذ و ابطال و سهام بی نام به آن ها داده شود.
پس از تبدیل کلیه سهام بانام به بی نام یا بالعکس و یا حسب مورد پس از سپری شدن هر یک از مهلت های فوق الذکر،شرکت سهامی باید مرجع ثبت شرکت را از موضوع کتباَ مطلع سازد تا مراتب طبق مقررات به ثبت برسد و برای اطلاع عموم آگهی شود.دارندگان سهامی که سهام خود را تعویض نکرده باشند،نسبت به آن سهام حق حضور و رای در مجامع عمومی صاحبان سهام را نخواهند داشت.

انتقال سهام
انتقال سهام بی نام،به قبض و اقباض به عمل می آید.به همین منظور است که سهم بی نام به صورت سند در وجه حامل تنظیم می شود.توضیح اینکه سند در وجه حامل،سندی است که دارنده اش مالک آن شناخته می شود و برای مطالبه وجه یا استفاده از آن،محق محسوب می گردد؛مگر اینکه ثابت شود وی مالک آن نیست.
"قبض" عبارت است از تسلط بر مال و "اقباض" به قبض دادن مال است.
"قبض و اقباض" یعنی ستاندن مال و دادن بهای آن و بالعکس.در معامله سهم بی نام،خریدار،سهم را از فروشنده می گیرد؛این"قبض" است و بهای سهم را به او تحویل می دهد،این "اقباض" است(قبض و اقباض خریدار) .فروشنده،بهای سهم را از خریدار می گیرد.این قبض است و سهم را به او تحویل می دهد این اقباض است(قبض و اقباض فروشنده)
انتقال سهام بانام باید در دفتر ثبت سهام شرکت به ثبت برسد و انتقال دهنده یا وکیل یا نماینده قانونی او،باید انتقال را در دفتر مذکور امضاء کند.در موردی که تمام مبلغ اسمی سهم پرداخت نشده باشد،نشانی کامل انتقال گیرنده نیز باید در دفتر مزبور قید شود.زیرا وی مسئول پرداخت مبلغ اسمی پرداخت نشده سهم است،و برای دسترسی به او لازم است که شرکت از نشانی وی آگاه باشد،بدیهی است هر گونه تغییر نشانی مزبور نیز باید از طرف انتقال گیرنده به اطلاع شرکت برسد.
به تصریح ماده 40،هر انتقالی که در مورد سهم بی نام؛بدون رعایت شرایط فوق الذکر به عمل می آید،از نظر شرکت و اشخاص ثالث فاقد اعتبار خواهد بود.
طبق ماده 41 لایحه اصلاح قانون تجارت،"در شرکت های سهامی عام،نقل و انتقال سهام نمی تواند مشروط به موافقت مدیران شرکت یا مجامع عمومی صاحبان سهام باشد" بدین ترتیب باید گفت که معامله سهام شرکت سهامی عام،قید و شرطی ندارد.
راجع به نقل و انتقال سهام شرکت های سهامی خاص،لایحه اصلاح قانون تجارت بیانی ندارد.هر چند اصولاَ ورقه سهم،سندی است قابل معامله،اما چون تشکیل شرکت های سهامی خاص قاعدتاَ بین اشخاصی که از قبل با هم آشنایی دارند صورت می گیرد،نقل و انتقال بدون قید و شرط سهام آن ها ممکن است سبب ورود شخص یا اشخاص نا آشنا به شرکت شود،مگر اینکه سهامداران در این مورد قبلاَ توافق نمایند.مثلاَ در اساسنامه پیش بینی کنند که نقل و انتقال سهام بدون قید و شرط انجام شود یا این امر با تصویب هیات مدیره یا تصویب مجمع عمومی یا با رضایت همه سهامداران به عمل آید.
از اینکه ما را انتخاب نموده اید متشکریم.


 
 متقاضیان ثبت شرکت چندمنظوره با موضوع جامل و کامل می توانند در زمینه های بازرگانی،صادرات،واردات،توزیع،تامین و تولید فعالیت داشته باشند.لذا حوزه فعالیت این دسته از شرکت ها بسیار گسترده و وسیع است و مرزهای آن چه داخلی و چه خارجی مشخص نیست.به همین دلیل موضوعات فعالیت شرکت چند منظوره متفاوت و در عرصه های مختلف می باشد و ثبت آن دارای پیچیدگی ها و حساسیت بیشتری است.در این مقاله تلاش کرده ایم تا اطلاعات جامعی را درباره مدارک و مراحل ثبت آن در اختیار متقاضیان قرار دهیم.


- مراحل ثبت نام اینترنتی شرکت ها و موسسات دانش بنیان

 مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت چند منظوره:

_تکمیل فرم درخواست ثبت شرکت چندمنظوره
_پرداخت هزینه های ثبت که توسط قسمت حسابداری اداره ثبت شرکت ها محاسبه می شود و باید رسید آن به اداره تحویل داده شود.
_ برگ تقاضانامه چند منظوره و تکمیل آن که ذیل تمام صفحات آن به امضاء کلیه سهامداران رسیده باشد.
_ نسخه اساسنامه شرکت چند منظوره ور به مهر شرکت که ذیل آن به امضاء کلیه سهامداران رسیده باشد.
_ نسخه صورتجلسه مجمع عمومی هیات مدیره و موسسین که ذیل آن توسط مدیران منتخب مجمع،سهامداران و بازرسین امضا شده باشد.
_ نسخه شرکتنامه شرکت چند منظوره و تکمیل آن
_کپی برابر اصل کارت ملی و شناسنامه اعضاء هیات مدیره،بازرسین و تمامی سهامداران چنانچه مدیر عامل خارج از اعضاء هیات مدیره باشد.
_چنانچه سهامداران و اعضاء هیات مدیره از میان اشخاص حقوقی باشند،ارائه معرفی نامه نمایندگان اامی است.
_تاییدیه هیات مدیره اشخاص حقوقی سهامدار مبنی بر غیردولتی بودن شرکت چند منظور
_ارائه تصویر رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن
_در صورتی که قسمتی از سرمایه شرکت چند منظوره غیرنقدی باشد به این صورت که به شکل اموال منقول و غیرمنقول باشد،ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری ضرورت می یابد و چنانچه اموال غیرمنقول جزء سرمایه شرکت باشد،ارائه مستندات مربوطه اامی است.
_تاییدیه هیات مدیره اشخاص حقوقی سهامدار مبنی بر غیردولتی بودن شرکت چندمنظوره
_ارائه تصویر رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن
_دریافت مجوز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت ها
_گواهی عدم سوء پیشنه برای اعضاء هیات مدیره
نکته:لازم به توضیح است اوراق تقاضانامه و شرکتنامه به دلیل بهادار بودن باید از محل اداره ثبت شرکت ها تهیه شوند.

مراحل ثبت شرکت چند منظوره:
_کلیه مدارک ثبت شرکت چند منظوره را که در فوق به آن اشاره شد،داخل پوشه پانچ کرده و به اداره محترم ثبت شرکت ها تحویل دهید.
_متصدی ثبت،پس از دریافت مدارک به بررسی پرونده می پردازد و در صورت تکمیل مدارک ،آن را در اختیار کاربران کامپیوتر قرار می دهد.
_کلیه اسناد و مدارک پرونده در قسمت کاربران کامپیوتر در سیستم وارد می شود و متقاضی می تواند در صورت نیاز وارد سیستم شود.
_بررسی مدارک توسط کارشناس تاسیس شرکت
_صدور آگهی تاسیس شرکت
_مراجعه به اداره ثبت شرکت ها جهت امضاء ذیل دفتر ثبت
_درج در رومه رسمی


جواز تاسیس چیست؟
جواز تاسیس به مجوزی که افراد اعم از حقوقی یا حقیقی جهت انجام یک فعالیت تولیدی-اقتصادی اخذ می کنند گفته می شود.موضوعی که برای آن می خواهید جواز بگیرید باید با موضوع شرکت مرتبط باشد.

- نحوه ی ثبت شرکت بین المللی

- ضوابط قانونی ثبت شرکت توسط اشخاص خارجی در ایران

شرکت ها و افراد در قالب واحدهای حقیقی و حقوقی می توانند این جواز را دریافت کنند،به شرط آنکه قصد تاسیس یک واحد تولیدی مثل کارخانه داشته باشند.اولین قدم راه اندازی کارخانه یا واحد تولیدی دریافت جواز است. زمانی که قصد دریافت جواز دارید باید مشخص کنید که قرار است کارخانه برای شرکت خاصی یا فرد خاصی تاسیس شود.در صورتی که تحت شرکت خاص است،به صورت حقوقی و در غیر این صورت به صورت حقیقی صادر می شود.صاحبان این جواز می توانند در یکی از شهرک های صنعتی که در متن جواز قید شده،کالاهای مشخص شده در جواز را تولید نمایند.
اخذ جواز تاسیس از تاریخ صدور به مدت یکسال اعتبار دارد و بعد از گذشت یکسال با توجه به میزان پیشرفت قابل تمدید بوده و در صورت عدم اقدام از سوی متقاضی،جواز خود به خود از اعتبار خارج گشته و باطل می شود.جواز تاسیس امکان انتقال به غیر را نیز دارد.مرجع صادر کننده ی جواز تاسیس بر حسب نوع فعالیت اقتصادی مد نظر کار سرمایه گذار متفاوت است.در حوزه تولیدات و صنایع کشاورزی و غذایی ،وزارت جهاد کشاورزی ؛در حوزه ی کارآفرینی و مشاغل خانگی ،وزارت کار و تعاون و برای عمده فعالیت های صنعتی ،وزارت صنعت و معدن مرجع صادرکننده ی جواز می باشد.

مزایای اخذ جواز تاسیس:
-از مزایای اخذ جواز تاسیس،واگذاری زمین در شهرک های صنعتی با شروط مناسب می باشد که به شکل 30% نقدی و 70% وام فاقد بهره است که از سوی وزارت صنایع پرداخت می شود.طریقه ی بازپرداخت وام به شکل اقساط 36 ماهه و در سررسیدهای 3 ماه یکبار می باشد که این وام فاقد هر نوع سود بانکی و کارمزد است.
-ثبت برند فارسی برای محصولات در اداره ثبت علائم تجاری
-امکان شرکت در نمایشگاه های تجاری داخلی و خارجی
_در دسترس بودن پیش طرح توجیهی(PFS) تایید شده توسط کارشناسان مرجع صادر کننده برای ارائه و جذب سرمایه گذاری
-امکان دریافت وام و تسهیلات دولتی با سود تولیدی و تنفس یک الی دو سال و بازپرداخت بلند مدت

شرایط لازم جهت اخذ جواز تاسیس:
به طور کلی اخذ مجوز دارای مراحلی نظیر ارائه گواهی سوء سابقه و عدم اعتیاد،اخذ مجوز از شهرداری و وزارت دارایی و تایید صلاحیت شخصی و مکانی از سوی اداره نظارت بر اماکن عمومی می باشد.
شرایط عمومی متقاضیان جواز تاسیس:
-تابعیت دولت جمهوری اسلامی ایران
-حداقل سن سال تمام
-دارا بودن برگه پایان خدمت یا معافیت(ویژه ی آقایان)
جواز تاسیس به دو صورت حقوقی و یا حقیقی صادر می شود.

مدارک مورد نیاز جهت اخذ جواز به صورت شخصیت حقیقی:
-کپی مدارک هویتی شامل کپی شناسنامه و کارت ملی
-کارت پایان خدمت(ویژه ی آقایان)
-آدرس و کد پستی و شماره های تماس محل اقامت دائمی
-لیست کالاهای درخواستی جهت تولید

مدارک مورد نیاز جهت اخذ جواز به صورت شخصیت حقوقی:
-کپی شناسنامه مدیر عامل به همراه کارت ملی
-کارت پایان خدمت مدیر عامل
-آگهی تاسیس و آخرین آگهی تغییرات شرکت به همراه آدرس و شماره های تماس محل اقامت دائمی
-لیست کالاهای درخواستی جهت تولید
-لیست شهرک های صنعتی
-کلمه"تولید" در موضوع فعالیت شرکت

مراحل صدور جواز اینترنتی:
_ورود کلمه کاربری و رمز عبور
_تکمیل فرم درخواست و ثبت آن
_تعیین اولویت موضوع
_صدور جواز

چند نکته:
_برای تاسیس واحد صنعتی جواز تاسیس نیاز به پرداخت یک میلیون و نیم می باشد.
_به طور متوسط مدت زمان اخذ جواز تاسیس به مدت 14 روز یا 2 هفته می باشد.
_جواز حقیقی و حقوقی مشابه هستند و تفاوتی در آن ها مشابه نمی شود،اما اگر قرار باشد وام بالای یک میلیارد تومان برای صنعت مورد نظر اخذ شود بهتر است که حقوقی باشد.
_پس از اخذ جواز تاسیس،متقاضی می تواند معرفی نامه زمین برای شهرک صنعتی و هم چنین از موسسه مذکور دریافت کند.چنانچه متقاضی تمایل داشته باشد،این موسسه می تواند در خصوص دریافت وام از بانک ها به منظور تولید نیز خدمات ارایه دهد.برای دریافت وام باید یک جلد طرح توجیهی که رقم هزینه های کامل در آن قید شده باشد به همراه داشت.


 
انتخاب و ثبت علامت تجاری تابع شرایط خاصی است.به موجب قانون ثبت علامت و اختراعات،علامت تجاری یا برند،می بایست جدید،ابتکاری بوده و گمراه کننده نباشد.

- ثبت شرکت پیمانکاری برق

- ثبت شرکت در منطقه آزاد اروند رود

منظور از جدید بودن علامت تجاری این است که علامت مورد استفاده بر روی محصول که برای ثبت ارائه می شود،از حیث شکلی باید جدید بوده و سابقه ثبت و استعمال توسط دیگران را نداشته باشد.
شایان ذکر است که با توجه به جدول طبقه بندی کالا،هرگاه برای نوعی کالای مشخص علامتی از طبقه ای خاص استفاده شود،شخص دیگری که پس از انتخاب علامت مذکور بخواهد برای کالای خود از نوع مشابه از طبقه مزبور و از همان علامت قبلی استفاده کند،با ممنوعیت استفاده و ثبت علامت مواجه خواهد شد.
امروزه انتخاب علائم تجاری یا برند بسیار سخت تر از گذشته شده است،چرا که حجم برندهای ثبت شده در اداره مالکیت صنعتی در دهه های اخیر به طور چشمگیری افزایش یافته است.چنانچه برندی قبلاَ به ثبت رسیده باشد دیگر قابلیت ثبت را ندارد.بدین منظور،جهت پیشگیری از رد برند پیشنهادی،قبل از ثبت می بایست از برند مورد نظر استعلام گرفت.

روش استعلام برند:
به منظور حصول اطمینان از عدم ثبت نام برند پیشنهادی خود می توانید به پایگاه اینترنتی ذیل مراجعه فرمایید.

 

این سامانه از معتبرترین روش ها جهت استعلام برند می باشد.در این روش برای استعلام برند مورد نظر،پس از ورود به سامانه ی فوق به قسمت آگهی های قانونی مراجعه کنید و با انتخاب علامت تجاری به عنوان نوع آگهی،قید نام و تکمیل سایر اطلاعات خواسته شده بر روی گزینه ی جستجو کلیک نمایید.
با استعلام برند قبل از ثبت می توان از تمامی برندهای ثبت شده در 45 طبقه کاری مطلع شد.در برخی مواقع ممکن است یک برند را مختص کالا و یا خدماتی خاص بدانیم و بخواهیم از همان نام در کالا یا خدماتی دیگر استفاده کنیم.لذا با استعلام برند قبل از ثبت،از ثبت آن برند در طبقات دیگر نیز مطلع می شویم و نیازی نمی باشد که برای آن اظهارنامه ای دیگر تنظیم کنیم.

در انتخاب نام برند،نکات ذیل را مورد توجه قرار دهید:
_ابتکاری بودن علامت تجاری
از خصوصیات علامت تجاری ابتکاری بودن آن است،یعنی علامت باید توام با طراحی و ظرایف شکلی باشد.اگر علامت ساده باشد و با خود جنس اشتباه شود از محصول عرضه شده در بازار حمایت نمی کند و آثار خوب تجاری یک علامت ابتکاری را در برنمی گیرد.از طرفی دیگر،ابتکاری بودن علامت تجاری ایجاب می کند اسامی عام(مانند کلمه "شکر") به عنوان علامت انتخاب نشود و بالاخره اینکه به کاربردن خطوط هندسی به شکل لوزی یا دایره و نیز انتخاب ارقام که نشانگر کیفیت جنس باشد،جنبه ابتکاری ندارد ولی اگر ارقام مورد استفاده با نوع کالا متمایز باشد برای استفاده به عنوان علامت،خالی از اشکال خواهد بود.
_عدم ایجاد اشتباه در نظر مشتری
علامت تجاری نباید طوری ترسیم گردد که در نظر مشتری ایجاد اشتباه کرده و وی را در تشخیص و تمییز علایم تجاری دیگر که قدری با هم مشابهت دارند،دچار سردرگمی و انتخاب نادرست کنند.به عنوان مثال، در علایم مرکب ممکن است در اجزاء دو علامت مرکب از یک کلمه مشابه استفاده شده باشد و اجزای دیگر یکسان و مشابه نباشند،به نحوی که جزء مشترک و مشابه دو علامت میان صاحبان آن ها موجبات اختلاف و دعوی را فراهم سازد.
ایجاد اشتباه در نظر مشتری گاه ممکن است با انتخاب نام منطقه ای خاص به عنوان علامت تجاری برای کالایی مشخص که در اصل بین کالا و آن منطقه ارتباطی وجود ندارد،صورت پذیرد به نحوی که مصرف کننده به تصور اینکه کالا متعلق به آن منطقه است راجع به نوع و مبدا جنس دچار اشتباه شد و در انتخاب و خرید کالا گمراه گردد.


 
هر گاه کسی علامتی را که به ثبت داده شده متعلق به خود بداند و یا با علامت او به قدری شبیه باشد که مصرف کنندگان عادی را که اطلاعات به خصوصی ندارند به اشتباه بیندازد می تواند به تقاضای ثبت اعتراض نماید.
اعتراض در دو صورت به عمل می آید :

1- زمانی که علامت مورد تقاضا هنوز در دفتر ثبت نشده .
2- موقعی که علامت در دفتر ثبت و تصدیق آن صادر شده باشد.
اعتراض قبل از ثبت : برای هر علامت تجاری که توسط اداره کل مالکیت صنعتی مورد قبول واقع گردد، از طرف اداره نامبرده ، یک آگهی در رومه رسمی منتشر می شود که شامل نام و نشانی صاحب علامت و خصوصیات خود علامت و کالا یا کالاهایی که علامت در مورد آن ها به کار خواهد رفت، خواهد بود. هر کس می تواند ظرف سی روز بعد از انتشار آگهی، نسبت به علامت تجاری مربوط اعتراض کند.
اعتراض قبل از ثبت ، به موجب نامه ای به دایره ثبت علائم تسلیم می گردد و هر گاه معترض قبلاَ علامت خود را به ثبت نرسانیده باشد، اظهارنامه ای دایر به تقاضای ثبت علامت مورد تقاضای خود، تنظیم و به ضمیمه اعتراض، تسلیم و کلیه مخارج آن را باید بپردازد. پس از وصول اعتراض دایره ثبت علائم از ثبت آن خودداری و مراتب را به تقاضاکننده بدوی اخطار می نماید تا در صورتی که به اعتراض معترض تمکین نماید تقاضای خود را مسترد کند.
در صورتی که متقاضی تقاضای خود را مسترد نمود علامت به نام معترض ثبت می شود ولی هر گاه متقاضی تسلیم نشود با شرحی دایر به تسلیم ننویسد معترض باید در ظرف 60 روز از تاریخ اعتراض به دادگاه شهرستان تهران مراجعه و تصدیق تقویم دادخواست را در موعد مقرر به دایره ثبت علائم تسلیم نماید.
معترض نمی تواند دعوای خود را در دادگاه بلاتعقیب بگذارد والا متقاضی می تواند با اخذ تصدیق از دادگاه دائر به این که معترض بیش از شصت روز دعوای خود را بلاتعقیب گذاشته تقاضای ثبت علامت خود را در دفتر بنماید. در این صورت و در صورت محکومیت معترض وجه پرداختی به نفع دولت ضبط می شود.
لازم به ذکر است، در اعتراض نامه باید کلیه دلایل و مدارکی که معترض به استناد آن ها خود را محق در اعتراض می داند، قید گردد و رونوشت گواهی شده اسنادی که ادعای معترض مبنی بر آن هاست، در صورت امکان ، به اعتراض نامه پیوست شود. در مقابل اعتراض نامه ، رسیدی با ذکر تاریخ وصول، داده خواهد شد. اداره مزبور، تا ده روز از تاریخ وصول اعتراض نامه ، باید آن را به اقامتگاه درخواست کننده ثبت یا شخصی که وی معین و معرفی کرده است، ابلاغ کند.
اعتراض پس از ثبت علامت : اعتراض مستقیماَ به دادگاه شهرستان تهران داده می شود. دادخواستی که به منظور فوق به دادگاه تقدیم می شود ، باید دارای ضمائم ذیل باشد : مستخرجه گواهی شده از اداره کل مالکیت صنعتی ، مشعر بر ثبت علامتی که ابطال آن درخواست می شود ، اصل یا رونوشت گواهی شده کلیه اسناد مثبته ادعای معترض، وکالت نامه در صورتی که دادخواست به وسیله وکیل داده شده باشد.
مهلت اعتراض و درخواست ابطال علامت تجاری ثبت شده، سه سال است. مطابق ماده 22 قانون " کسی که نسبت به ثبت های راجع به علامت از تاریخ ثبت تا سه سال اعتراض نکرده باشد دیگر نمی تواند نسبت به ثبت آن اعتراض نماید، مگر اینکه ثابت کند معترض علیه در حین ثبت عالم بوده به این که علامت را خود معترض با کسی که به معترض علامت را انتقال داده قبلاَ به طور مستمر استعمال کرده ولی هر گاه معترض علیه ثابت نماید که معترض قبل از انقضاء مدت سه سال فوق از ثبت علامت اطلاع داشته اعتراض معترض پذیرفته نخواهد شد ".
اعتراض اشخاصی که موسسات تجاری و صنعتی آن ها در خارج از کشور است به شرطی پذیرفته می شود که کشوری که موسسات آن ها در آن جا واقع است به موجب عهدنامه و یا قوانین داخلی خود از علائم تجاری ایران حمایت کند.
ناگفته نماند، در هر دو مورد گفته شده، یعنی هم در اعتراض به درخواست ثبت علامت و هم در درخواست ابطال علامت ثبت شده، هر گاه معترض در دادگاه ثابت نماند که نسبت به علامت، به واسطه سابقه استعمال مستمر قبل از تقاضای ثبت ، حق تقدم داشته ، دادگاه حکم خواهد داد که آن علامت به اسم معترض ثبت شود و اگر علامت مورد اعتراض، قبلاَ در اداره کل مالکیت صنعتی به ثبت رسیده باشد، حکم خواهد داد که ثبت سابق ابطال ، و علامت به نام معترض ثبت گردد.
ترتیبات مزبور در موردی نیز رعایت خواهد شد که اعتراض راجع به ثبت انتقال علامت یا به ثبت تغییرات خود علامت یا راجع به ثبت تغییر محصولاتی باشد که علامت برای تشخیص و امتیاز آن به کار می رود.
شایان ذکر است ، چنانچه نسبت به تقاضای ثبت علامت اعتراض نشده و یا اعتراض رد شود و همچنین در صورتی که مرجع ثبت تشخیص دهد شرایط مندرج در قانون رعایت شده ، علامت را پس پرداخت هزینه های مربوط در دفتر ثبت علامت ، ثبت می کند.
از همراهیتان سپاسگزاریم.


 
سرمایه گذاری خارجی به موجب ماده 1 قانون سرمایه گذاری عبارت است از : " به کارگیری سرمایه خارجی در یک بنگاه اقتصادی جدید یا موجود پس از اخذ مجوز سرمایه گذاری ". لذا به موجب این تعریف و به اختصار سرمایه گذاری خارجی عبارت از به کارگیری سرمایه خارجی در یک بنگاه اقتصادی است.

سرمایه گذار خارجی ممکن است یک سرمایه گذاری جدید را راه اندازی نماید یا آن که اقدام به سرمایه گذاری و ثبت نمودن شرکت بنماید. از آن جا که به موجب ذیل تعریف مزبور، پس از اخذ مجوز سرمایه گذاری است که سرمایه گذاری خارجی به موجب قانون سرمایه گذاری مورد شناسایی و حمایت قرار خواهد گرفت و با توجه به آن که به موجب ماده 2 قانون سرمایه گذاری، سرمایه گذاری خارجی در صورتی مورد پذیرش قرار می گیرد که " به منظور عمران و آبادی و فعالیت تولیدی اعم از صنعتی، معدنی ، کشاورزی و خدمات " باشد، بنابراین چنین نتیجه گیری می شود که فعالیت بنگاه اقتصادی جدید یا موجود باید در راستای هدف های فوق انجام شود.
اگرچه " سرمایه گذاری خارجی " در مقررات سرمایه گذاری در مناطق آزاد تعریف نشده است ، لیکن " سرمایه گذاری " طبق مقررات ذکر شده عبارت است از " به کارگیری سرمایه در اشکال مختلف در هر یک از فعالیت های اقتصادی به منظور تولید کالا یا خدمات " .
با این حال به رغم عدم صراحت قانونی، بدیهی است سرمایه گذاری مزبور تنها پس از اخذ مجوز سرمایه گذاری مورد حمایت قرار خواهد گرفت.

شرایط پذیرش ثبت شرکت و سرمایه گذاری خارجی
ماده 4 مقررات سرمایه گذاری در مناطق آزاد ، شرایط پذیرش را چنین عنوان می نماید : " سرمایه ها تحت شرایط زیر پذیرفته شده و مشمول این مقررات خواهند بود :
الف- در فعالیت های مجاز در هر منطقه به کار برده شود.
ب- مراحل کامل اخذ مجوز سرمایه گذاری و ثبت سرمایه را طی کند.
ج- مستم اعطای امتیاز حقوق انحصاری به سرمایه گذار توسط سازمان نباشد.
همان گونه که ملاحظه می شود، تنها سه شرط برای پذیرش سرمایه گذاری خارجی در مناطق آزاد مورد توجه قرار گرفته است. شرط اول آن که سرمایه گذاری خارجی در یکی از فعالیت های مجاز در هر منطقه صورت گیرد. وم مجاز بودن فعالیت در " منطقه آزاد " از آن جهت است که این مناطق مقررات مخصوص به خود را دارند و مجاز بودن فعالیت هم بر همان اساس و با توجه به همان مقررات سنجیده می شود .
شرط دوم دو مساله را مورد توجه قرار می دهد. نخست این که سرمایه گذار خارجی مجوز سرمایه گذاری را طبق مقررات اخذ نموده باشد و دوم این که ظرف مدتی که در مجوز سرمایه گذاری تعیین شده است، درصد معینی از سرمایه را طبق مجوز برای شروع عملیات اجرایی به منطقه وارد نماید. وم وارد نمودن سرمایه ظرف مدت مشخص اگرچه از جمله شرایطی نمی باشد که در پذیرش پروژه از سوی کمیته سرمایه گذاری مورد توجه قرار می گیرد ، ولی از جمله شرایطی است که سرمایه گذاری را تحت پوشش " مقررات سرمایه گذاری در مناطق آزاد " قرار می دهد. مفاد این بند تا حدود زیادی مشابه مفاد ماده 32 آیین نامه سرمایه گذاری می باشد که بر طرح های سرمایه گذاری در سرزمین اصلی حکومت می نماید.
طبق ماده مزبور اگر سرمایه گذار خارجی در طی مدت مشخص شده در مجوز بخشی از سرمایه خود را که حاکی از عزم سرمایه گذار برای اجرای طرح است به کشور وارد ننماید و یا به تمدید مدت اقدام نکند ، " مجوز سرمایه گذاری وی باطل شده تلفی خواهد شد ". بدیهی است در چنین صورتی، یعنی در صورت بطلان مجوز ، پروژه سرمایه گذاری از پوشش قانون سرمایه گذاری خارج خواهد گردید.
شرط سوم نیز همان گونه که در ابتدای مقاله آورده شد ، اشاره دارد بر " عدم اعطای امتیاز حقوق انحصاری به سرمایه گذار از سوی سازمان " .
نکته قابل توجه آن که همان گونه که ملاحظه گردید ، مقررات سرمایه گذاری در مناطق آزاد تجاری- صنعتی به انواع و اشکال سرمایه گذاری های قابل پذیرش اشاره ای ندارد ، بنابراین نه تنها هر یک از اشکال سرمایه گذاری های مندرج در ماده 3 قانون سرمایه گذاری، بلکه سرمایه گذاری در قالب سایر اشکال حقوقی نیز در چارچوب قوانین و مقررات عمومی این مناطق، در مناطق آزاد امکان پذیر خواهد بود.
لازم به ذکر است، هر یک از سازمان های مناطق آزاد تجاری – صنعتی که به موجب اساسنامه ای یکسان به منظور انجام دادن امور زیربنایی، عمران و آبادانی ، رشد و توسعه اقتصادی ، سرمایه گذاری و افزایش درآمد عمومی ، ایجاد اشتغال سالم و مولد ، تنظیم بازار کار و کالا ، حضور فعال در بازارهای جهانی و منطقه ای ، تولید و صادرات کالاهای صنعتی و تبدیلی و ارائه خدمات عمومی تشکیل گردیده اند ، وظیفه صدور مجوز سرمایه گذاری را برای هر یک از طرح های سرمایه گذاری همان منطقه بر عهده دارند.
با وجود این که وظیفه مراجعه به سازمان هر یک از مناطق آزاد جهت اخذ مجوز سرمایه گذاری وظیفه ای است که بر اساس مقررات سرمایه گذاری در مناطق آزاد به کلیه سرمایه گذاران اعم از داخلی و خارجی تحمیل شده است، لیکن برای رسیدگی به درخواست های سرمایه گذاران خارجی که متقاضی و حمایت های ویژه ای هستند که تنها برای خارجیان وجود دارد ، از جمله جبران خسارت در صورت ملی شدن ، کمیته ای خاص در نظر گرفته شده است. کمیته مزبور که به ظاهر تنها برای تضمین و حمایت موضوع ماده 21 قانون اطلاح قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری- صنعتی در خصوص جبران عادلانه خسارت در صورت ملی شدن یا سلب مالکیت تشکیل می شود، از نمایندگان دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد ( رئیس کمیته ) ، سازمان سرمایه گذاری و کمک های اقتصادی و فنی ( وزارت امور اقتصادی و دارایی ) و سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور ترکیب یافته است.
درخواست های سرمایه گذاران خارجی توسط کمیته مزبور بررسی می شود و سپس بر اساس پیشنهاد این کمیته و تصویب اکثریت وزیران عضو شورای عالی مناطق آزاد ، مجوز سرمایه گذاری و ثبت شرکت صادر خواهد شد.لازم به ذکر است هرگونه تغییر در مشخصات درج شده در پرسشنامه و مجوز سرمایه گذاری با اطلاع سازمان هر یک از مناطق و حسب تشخیص سازمان با موافقت مرجع صادرکننده مجوز هر منطقه صورت خواهد گرفت.
از انتخابتان متشکریم.


 
شرکت تعاونی شرکتی است از اشخاص حقیقی یا حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضا از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آنان ، موافق اصولی که در قانون شرکت های تعاونی مصوب 9 / 4/ 1352 مصرح است ، تشکیل می شود.
ملاحظه می شود که شرکت تعاونی بر پایه اصول تعاون تشکیل می شود و هدف آن رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی شرکا است که از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری شرکا که در شرکت تعاونی اعضا نامیده می شوند، صورت می گیرد.
اعضا شرکت تعاونی، ممکن است اشخاص حقیقی یا حقوقی باشند. حداقل تعداد اعضا هفت نفر است و مسئولیت اعضا محدود به میزان سهامی است که از سرمایه شرکت خریداری یا تعهد نموده است. سرمایه شرکت نامحدود و سهام آن بانام است. نقل و انتقال سهام به غیرعضو مجاز نیست. شرط عضویت در شرکت تعاونی، خرید و پرداخت تمام بهای لااقل یک سهم می باشد. در این شرکت باید کلمه ” تعاونی ” قید شود.

انواع شرکت های تعاونی
در حال حاضر، طبق قانون دو نوع شرکت تعاونی وجود دارد : تعاونی تولید و تعاونی توزیع ، تعاونی تولید ، شامل تعاونی هایی است که در امور مربوط به کشاورزی ، دامداری ، دامپزشکی ، شیلات و صنعت و … فعالیت می کنند. تعاونی توزیع ، شامل تعاونی هایی است که نیاز مشاغل تولیدی یا مصرف کنندگان عضو خود را در چهارچوب مصالح عمومی و به منظور کاهش هزینه ها و قیمت ها تامین می نماید.

ارکان شرکت تعاونی
ماده 17 قانون شرکت های تعاونی مقرر می دارد :
شرکت های تعاونی دارای ارکان ذیل است :
1. مجمع عمومی ( ارکان تصمیم گیرنده )
2. هیات مدیره ( ارکان اداره کننده )
3. بازرس یا بازرسان ( ارکان کنترل کننده )
در ذیل به توضیح هر یک از این موارد می پردازیم.
نخست : مجمع عمومی یا ارکان تصمیم گیرنده
مجامع عمومی بر اساس قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران بالاترین مرجع اتخاذ تصمیم و نظارت در امور شرکت تعاونی است که از اجتماع اعضای تعاونی یا نمایندگان تام الاختیاری آن ها به صورت عادی و فوق العاده تشکیل می شود و هر عضو بدون در نظر گرفتن میزان سهم ، فقط دارای یک رای است.
لازم به ذکر است که مجمع عمومی موسس نیز از جمله مجامع عمومی شرکت تعاونی است، تشکیل شرکت تعاونی طبق تصمیم مجمع عمومی موسس به عمل می آید و وظایف آن عبارت است از :
1. تصویب اساسنامه شرکت به تصویب دوسوم آرای حاضرین در جلسه که تعداد اعضای موافق نباید کمتر از هفت نفر باشد.
2. انتخاب اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان شرکت با اکثریت نسبی اعضای حاضر در جلسه.
3. دادن ماموریت به ثبت رسانیدن شرکت به هیات مدیره ای که قبول سمت خود را اعلام کرده اند. پس از انجام این اقدامات وظایف مجمع عمومی موسس پایان می یابد. ( مواد 30، 31 )
الف- مجمع عمومی عادی ، نحوه تشکیل و وظایف آن
مجمع عمومی عادی حداقل سالی یک بار، ظرف شش ماه پس از پایان سال مالی شرکت ، جهت انجام وظایف قانونی خود با دعوت هیات مدیره تشکیل می گردد. جلسات این مجمع با حضور حداقل نصف به علاوه یک اعضا یا وکلای آن ها رسمیت پیدا می کند. در صورت عدم حضور اکثریت ، جلسه دوم با عده حاضر، که نباید کمتر از هفت نفر باشد، رسمیت خواهد یافت.
تصمیمات مجمع عمومی عادی با اکثریت اعضای حاضر در مجمع اتخاذ می گردد. ( ماده 35 همان قانون ). دعوت مجمع عمومی حداقل 15 روز قبل از تشکیل جلسه به وسیله آگهی در جراید محلی و یا الصاق آگهی در مراکز و معابر حوزه عمل و محل کار شرکت و یا با دعوتنامه کتبی به عمل خواهد آمد. تجدید دعوت نباید بیش از 1 روز از تاریخ مقرر برای جلسه ای که تشکیل شده است، بیشتر باشد.
به موجب ماده 34 قانون شرکت های تعاونی وظایف و اختیارات مجمع عمومی عادی به شرح ذیل است :
1. انتخاب هیات مدیره و بازرس یا بازرسان.
2. رسیدگی و اتخاذ تصمیم درباره ترامه و حساب سود و زیان و سایر گزارش های مالی هیات مدیره پس از قرائت گزارش بازرسان یا بازرسان.
3. تعیین خط مشی و برنامه تعاونی و تصویب بودجه جاری و سرمایه گذاری و اعتبارات و وام های درخواستی و سایر عملیات مالی به پیشنهاد هیات مدیره.
4. اتخاذ تصمیم نسبت به افزایش و یا کاهش سرمایه در حدود قوانین و مقررات.
5. اخذ تصمیم نسبت به ذخایر و پرداخت سود و مازاد درآمد و تقسیم آن طبق اساسنامه.
6. تصویب مقررات و دستورالعمل های داخلی تعاونی.
7. سایر وظایفی که قوانین و مقررات بر عهده مجمع عمومی قرار می دهد.
8. تعیین رومه کثیرالانتشار برای درج آگهی های شرکت.
9. اتخاذ تصمیم در مورد عضویت سالانه پرداختی بر اساس موازین مقرر در این قانون .
ب- مجمع عمومی فوق العاده
مجمع عمومی فوق العاده با حضور سه چهارم اعضای شرکت یا وکلای آنان رسمیت پیدا می کند. در صورت عدم حصول حد نصاب، جلسه دوم با حضور نصف به علاوه یک اعضا یا وکلای آنان رسمیت می یابد.
جلسه سوم مجمع با حضور اعضای حاضر که نباید کم تر از هفت نفر باشد، رسمیت پیدا می کند.
در صورت عدم تشکیل جلسه سوم نیز هر ذی نفع می تواند برای رسیدگی به موضوع و انحلال شرکت بسته به مورد به وزارت جهاد کشاورزی یا وزارت کار و امور اجتماعی – در خصوص شرکت های تعاونی کارگری – مراجعه نماید.
تصمیمات مجمع عمومی فوق العاده با اکثریت سه چهارم اعضای حاضر در جلسه مجمع اتخاذ می شود. ( ماده 37 قانون شرکت های تعاونی ).
وظایف مجمع عمومی فوق العاده عبارتند از :
1. تغییر مواد اساسنامه
2. ادغام با شرکت دیگر
3. انحلال شرکت ( به موجب ماده 36 همان قانون )
دوم : هیات مدیره یا ارکان اداره کننده شرکت تعاونی
اداره امور شرکت تعاونی طبق اساسنامه برعهده هیات مدیره ای مرکب از حداقل سه نفر به عنوان عضو اصلی و حداقل یک نفر به عنوان عضو علی البدل خواهد بود، که در مجمع عمومی عادی از میان اعضای شرکت با رای مخفی و برای حداکثر مدت سه سال انتخاب می شود. تجدید انتخاب هر یک از اعضای هیات مدیره بلامانع است. ( ماده 39 همان قانون ).
برخی از وظایف هیات مدیره به قرار ذیل است :
1. انجام ماموریت ثبت شرکت تعاونی در اداره ثبت شرکت ها واقع در مرکز اصلی شرکت یا اتحادیه تعاونی. ( مواد 19 و 20 قانون شرکت های تعاونی )
2. پیگیری انتشار آگهی ثبت شرکت و تغییرات اساسنامه در رومه رسمی و عندالوم در یکی از جراید و یا از طریق الصاق آگهی در مرکز شرکت و اماکن و معابر عمومی، جهت اطلاع عموم ( ماده 25 همان قانون ).
3. دعوت به تشکیل مجمع عمومی و دریافت صورتجلسات مجامع عمومی که به وسیله رئیس مجمع عمومی به هیات مدیره ابلاغ می گردد و حفظ اصول صورتجلسات مزبور عیناَ در شرکت به عنوان اسناد شرکت. ( مواد 26 تا 30 قانون شرکت های تعاونی ).
4. استخدام و اخراج کارکنان شرکت بر اساس مقرراتی که از طرف مجمع عمومی تصویب می شود. ( ماده 44 قانون شرکت های تعاونی ) .
5. اخذ تضمین از مدیر عامل و سایر کارکنان شرکت بر اساس مصوبات مجمع عمومی
6. قبول درخواست عضویت و اخراج عضو طبق مقررات قانون شرکت های تعاونی
7. اخذ تصمیم نسبت به انتقال سهام اعضا به یکدیگر
8. نظارت بر مخارج جاری و رسیدگی به حساب های شرکت
9. تسلیم به موقع گزارش و ترامه سالانه شرکت به بازرسان و مجامع عمومی.
10. تعیین نماینده برای حضور در جلسات مجامع عمومی شرکت ها و اتحادیه هایی که شرکت ، در آن ها عضویت دارد.
11. تعیین نماینده یا وکیل در دادگاه ها و مراجع قانونی و سایر سازمان ها با حق توکیل غیر.
12. تعیین و معرفی صاحبان امضای مجاز ( یک یا دو نفر از اعضای هیات مدیره به اتفاق مدیر عامل ) برای قراردادها و اسناد تعهد آور تعاونی.
هیات مدیره باید به صورت جمعی اقدام نماید، مگر در موارد خاص، که وکالت یا نمایندگی کتبی از طرف هیات مدیره وجود داشته باشد. هیات مدیره می تواند به اکثریت سه چهارم آرا قسمتی از اختیارات خود را به مدیر عامل تفویض کند.
مدیر عامل توسط هیات مدیره از بین اعضای تعاونی و یا از خارج نعاونی توسط هیات مدیره برای مدت دو سال انتخاب می شود.
سوم- بازرس یا بازرسان یا ارکان کنترل کننده شرکت تعاونی
در آغاز تاسیس شرکت ، مجمع عمومی موسس، برای دوره های بعد ، مجمع عمومی عادی شرکت تعاونی، بازرس یا بازرسان را از میان اعضای شرکت برای مدت یک سال مالی انتخاب می کند.
تجدید انتخاب بازرس یا بازرسان قبلی بلامانع است. ( ماده 54 قانون شرکت های تعاونی )
وظایف بازرس یا بازرسان شرکت تعاونی به قرار ذیل است :
1. نظارت مستمر بر انطباق نحوه اداره امور تعاونی و عملیات و معاملات انجام شده با اساسنامه و قوانین و مقررات و دستورالعمل های مربوط.
2. رسیدگی به حساب ها ، دفاتر ، اسناد ، صورت های مالی از قبیل ترامه و حساب های عملکرد و سود و زیان بودجه پیشنهادی و گزارش های هیات مدیره به مجمع عمومی
3. رسیدگی به شکایت اعضا و ارائه گزارش به مجمع عمومی و مراجع ذی ربط.
4. تذکر کتبی به تخلفات موجود در نحوه اداره تعاونی به هیات مدیره و مدیرعامل و تقاضای رفع نقص.
5. نظارت بر انجام حسابرسی و گزارش نتیجه رسیدگی به مجمع عمومی شرکت و مراجع ذی ربط.
6. شرکت در جلسات هیات مدیره بدون داشتن حق رای و اظهارنظر نسبت به مسائل جاری شرکت.
7. با پایان یافتن ماموریت بازرسان، تا زمانی که بازرسان جدید انتخاب نشده اند، بازرسان قبلی کماکان مسئولیت انجام وظایف محوله را بر عهده خواهند داشت.
8. دعوت مجمع عمومی، به خصوص در صورتی که هر یک از بازرسان ضمن انجام وظایف خود تشخیص دهد، که هیات مدیره در انجام وظایف خود مرتکب تخلفاتی شده است و عملیات آن ها مخالف اساسنامه و تصمیمات مجمع عمومی و مقررات آیین نامه های مصوب می باشد، باید مجمع عمومی را برای رسیدگی به موضوعات مورد نظر و اتخاذ تصمیم لازم دعوت نماید. ( ماده 26 و بند 4 ماده 55 و ماده 58 قانون شرکت های تعاونی ).

انحلال شرکت تعاونی
شرکت ها و اتحادیه های تعاونی در موارد ذیل منحل می شوند:
1. تصمیم مجمع عمومی فوق العاده
2. کاهش تعداد اعضا از حد نصاب مقرر، در صورتی که حداکثر ظرف سه ماه تعداد اعضا به نصاب مقرر نرسیده باشد.
3. انقضای مدت تعیین شده در اساسنامه مشروط بر این که مجمع عمومی مدت را تمدید نکرده باشد.
4. توقف فعالیت بیش از یک سال بدون عذر موجه.
5. عدم رعایت قوانین و مقررات مربوط پس از سه بار اخطار کتبی در سال به وسیله وزارت تعاون.
6. در صورت ورشکستگی ( ماده 54 قانون شرکت های تعاونی )

تبصره 4 همان قانون : کلیه اموالی که از منابع عمومی دولتی در اختیار تعاونی قرار گرفته با انحلال آن مسترد گردد.
7. در صورتی که هر تعاونی منحل گردد، قبل از انحلال باید به تعهداتی که در برابر اخذ سرمایه و اموال و امتیازات از منابع عمومی و دولتی و بانک ها و شهرداری ها سپرده است، عمل نیاید. ( ماده 56 قانون شرکت های تعاونی ).

تصفیه شرکت تعاونی
پس از آن که شرکت منحل شد، بلافاصله باید موضوع انحلال آن ثبت گردد و برابر قانون تجارت درمورد تصفیه آن اقدام شود، لازم به ذکر است که هرگاه انحلال شرکت با تصمیم مجمع عمومی فوق العاده برابر ضوابط مربوط انجام گرفته باشد، و یا این که وزارت تعاون در حدود صلاحیت قانونی خود رای به انحلال آن داده باشد، ظرف مدت یک ماه سه نفر را جهت تصفیه امور تعاونی تعیین و به اداره ثبت محل معرفی خواهد نمود. تا برابر ضوابط و مقررات مربوط در مورد تصفیه تعاونی اقدام لازم را به عمل آورند.
اما در مواردی که انحلال شرکت تعاونی به جهات دیگری که اشاره گردید، صورت گرفته باشد، تصفیه آن و نحوه تصفیه برابر قانون تجارت است.
چنانچه قصد دارید شرکت خود را به ثبت برسانید، در اسرع وقت با همکاران ما در ثبت شرکت نیک » تماس حاصل فرمایید.
همکاران مجرب ما، با سال ها تجربه برآنند تا خدمات ارزنده ای به شما بزرگواران ارائه نمایند.


 
به موجب ماده 162 قانون تجارت : شرکت مختلط سهامی ، شرکتی است که تحت اسم مخصوصی، بین یک عده شرکای سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود.
شرکای سهامی کسانی هستند که سرمایه آن ها به صورت سهام یا قطعات سهام متساوی القیمه درآمده و مسئولیت آن ها تا میزان همان سرمایه ای است که در شرکت دارند.
شریک ضامن کسی است که سرمایه او به صورت سهام درنیامده، و مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی، شرکت پیدا شود. در صورت تعدد شریک ضامن، مسئولیت آن ها در مقابل طلبکاران و روابط آن ها با یکدیگر، تابع مقررات شرکت تضامنی خواهد بود. حداقل عده شرکای سهامی به ملاک ماده 3 لایحه قانونی 24/ 12/ 1347 سه نفر خواهد بود.
بنابراین شرکت مزبور یک شرکت بازرگانی است و ترکیبی است از شرکت تضامنی و شرکت سهامی. نسبت به شریک یا شرکای ضامن، مقررات شرکت تضامنی و نسبت به شرکای سهامی، مقررات شرکت سهامی جاری است. در مواردی که با یکدیگر اصطکاک دارند، مقررات مخصوصی وضع گردیده است.
در این نوع شرکت ، معمولاَ سرمایه به وسیله شرکای سهامی تامین می گردد و شرکای ضامن ممکن است فقط طرح فنی یا دانش تخصصی خود را به عنوان آورده غیرنقدی به شرکت عرضه نمایند، تا با سرمایه شرکای سهامی نسبت به پیاده کردن طرح و راه اندازی آن اقدام گردد.
شرکت مختلط سهامی ، مانند سایر شرکت های تجارتی ،  دارای شخصیت حقوقی است.شرکت به عنوان یک شخص حقوقی می تواند دارای کلیه ی حقوق و تکالیفی شود که قانون برای افراد قایل است.مگر حقوق و تکالیفی که بالطبیعه ، فقط انسان به عنوان یک شخص حقیقی می تواند دارای آن ها باشد. (مفاد ماده ی 162 قانون تجارت)
در اسم شرکت مختلط سهامی، باید عبارت ” شرکت مختلط” و لااقل اسم یکی از شرکا ضامن قید گردد.
با توجه به ماده ی 176 قانون تجارت مقررات مربوط به تشکیل شرکت مختلط سهامی آشکار می گردد. بنابراین برای تشکیل شرکت لازم است که:
اولاَ- اساسنامه و یا شرکتنامه حاوی امور اساسی شرکت تهیه شود.
ثانیاَ- پرداخت ثلث سرمایه ی نقدی و تعهد دو ثلث بقیه اعلام گردد.
ثالثاَ- سهم الشرکه ی غیر نقدی ارزیابی و تحویل شرکت شود.
رابعاَ- در تنظیم سهام یا قطعات قیمت حداقل با توجه به سرمایه ی شرکت تعیین گردد.
یعنی اگر سرمایه کمتر و یا معادل دویست هزار ریال بود حداقل پنجاه ریال و اگر بیشتر از این مبلغ بود یکصد ریال.
خامساَ- تهیه ی رسید سرمایه بنحوی که هست و اعلام آن با تصریح به اینکه سرمایه د ر تحویل شرکت است.
سادساَ- تعیین اسامی و مشخصات شرکاء سهامی با مقدار سهام آن ها و شریک یا شرکاء ضامن با میزان سهم الشرکه

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت مختلط سهامی
با توجه به آنچه آمد، مدارک لازم جهت ثبت شرکت مختلط سهامی عبارتند از :
– یک نسخه مصدق از شرکت نامه
– یک نسخه مصدق از اساسنامه
– اسامی مدیر یا مدیران شرکت
– نوشته ای با امضای مدیر شرکت ،حاکی از تعهد پرداخت تمام سرمایه و پرداخت واقعی لااقل ثلث از آن سرمایه
– سوابق مصدق از تصمیمات مجمع عمومی در موارد مذکور در مواد 40،41،44
– نوشته ای با امضای مدیر شرکت،حاکی از پرداخت تمام سرمایه ی نقدی شرکای ضامن و تسلیم تمام سرمایه ی غیر نقدی با تعیین قیمت حصه های غیر نقدی .
سوالات خود را از ما بپرسید.
کارشناسان مجرب ثبت شرکت نیک ، با افتخار آماده ی پاسخگویی به سوالات شما عزیزان می باشند.


گرجستان (Georgia)، کشوری زیبا و پر جاذبه در مرز بین اروپا و آسیا می باشد که جزء کشورهای اروپایی محسوب می شود.گرجستان قلمرویی به اندازه 69700 کیلومتر مربع را پوشش می دهد و طبق آخرین آماری که در سال 2017 بدست آمده جمعیت کشور گرجستان چیزی بالغ بر 3 میلیون و 973 هزار نفر می باشد. پایتخت و بزرگترین کشور آسیایی اروپایی، تفلیس است.

این کشور توانسته خود را به عنوان یکی از ثروتمندترین جمهوری های سابق معرفی کند. کشاورزی، صنایع، معادن، گردشگری و همچنین خدمات، پنج ضلع اقتصاد گرجستان را تشکیل می دهند که هر بخش به اندازه ظرفیت هایش در رشد و توسعه اقتصاد کشور گرجستان سهم دارد. در زیرنگاهی می اندازیم به برخی از این فاکتورها که اقتصاد گرجستان بر پایه آن ها به حرکت خود ادامه می دهد.
• کشاورزی: تا قبل از سال 1991 م، گرجستان حجم وسیعی از فرآورده های غذایی و کشاورزی را صادر می کرد و یکی از عرضه کنندگان اصلی سبزیجات، میوه، چای و مرکبات به سایر جمهوری های شوروی بود. در بخش زراعت این کشور غلات، نباتات صنعتی، سیب زمینی، سبزیجات و نباتات علوفه ای کشت می شود.
• صنایع: صنعت، شاخه اصلی اقتصاد گرجستان به شمار می آید و نقش زیادی در مجموعه اقتصادی این کشور دارد. در بین محصولات صنعتی گرجستان، صنایع غذایی 40 درصد، صنایع سبک 20/8 درصد، ماشین سازی و صنایع فی 13/8 درصد، حجم تولید صنعتی را به خود اختصاص می دهد. همچنین موسسات صنعتی تولید مصنوعات چوبی در این کشور فعالیت دارند. تولید ظروف شیشه ای و بلوری و مصنوعات سرامیک از دیگر رشته های فعال در صنعت گرجستان است که به دنبال آن صنایع سبک گسترش زیادی داشته است.
تقریبا دو سوم گرجستان کوهستانی می باشد و دارای تنوع آب و هوایی بی نظیری می باشد. با وجود کوهستان های زیاد در گرجستان و همسایگی با روسیه، سردی هوا در گرجستان مانند روسیه نیست زیرا کوه های موجود در مرز بین دو کشور همچون سدی مقابل سرمای روسیه قرار دارد. گرجستان از نظر تاریخی نیز بسیار غنی می باشد و دومین کشور دنیا محسوب می گردد که دین مسیحیت را به عنوان دین رسمی خود انتخاب نموده است.
• ثبت شرکت در گرجستان
امروزه با توجه به همسایگی ایران و گرجستان و شرایط ی و افزایش حجم تجارت ایرانی در گرجستان، این کشوربرای بازرگانان ایرانی پایگاهی امن جهت ثبت شرکت و تجارت تبدیل شده است.
برای ثبت شرکت در کشور گرجستان در ابتدا لازم است شما ضمن رعایت قوانین و مقررات این کشور، مجوز کسب و کار یا گواهی تجارت را اخذ نمایید.
ثبت شرکت در گرجستان دارای انواع مختلفی است. که از طریق آنها امکان دریافت اقامت نیز وجود دارد این شرکت ها عبارتند از:
– شرکت سهامی
– شرکت با مسئولیت محدود
– مشارکت عمومی
– مشارکت محدود
– شرکت تعاونی
که از این میان شرکت های نام برده ثبت شرکت با مسئولیت محدود عمومیت بیشتری دارد و در ادامه جهت آشنایی بیشتر به توضیحی درباره این شرکت می پردازیم.
• شرکت با مسئولیت محدود:
شرکت با مسئولیت محدود یک نهاد بازرگانی قانونی است که تعهدات آن به بستانکارانش محدود به دارایی موجود آن می باشد.شرکت با مسئولیت محدود می تواند توسط یک شخص منفرد تأسیس شود و یا دارای شریک باشد.سرمایه این شرکت به سهام تقسیم می شود.اغلب ثبت شرکت در گرجستان از این نوع هستند .شما با استفاده از این نوع ثبت شرکت می توانید هتل، کافی شاپ، کافی نت و…را ایجاد نمایید و نیازمند مجوزهای جداگانه نیستید.
• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت در گرجستان :
_ترجمه مدارک به زبان گرجی و مطالعه دقیق اسناد و مدارک
_دادن وکالت به وکیل گرجی از طریق دفتر اسناد رسمی
• مراحل ثبت شرکت در گرجستان :
برای ثبت شرکت در گرجستان، ابتدا باید یک نام انتخاب کنید. سپس گواهی ثبت و یا اساسنامه های شرکتی که شامل اطلاعاتی از جمله (فعالیت های تجاری، سهامداران، میزان سهام و ساختار شرکت ) هستند،می باشد. در صورتی که سرمایه گذاران خود به شخصه تمایل نداشته باشند که این مراحل را طی کنند، می توانند از طریق دفتر اسناد رسمی گرجستان نسبت به کمک گرفتن از وکیلان و نمایندگان رسمی این مراحل را طی کنند. پس از طی مراحل ثبت توسط سازمان دولتی، شرکت تازه تاسیس شده گواهی ثبت خود را دریافت می نماید و اجازه آغاز فعالیت تجاری را دریافت خواهند کرد.
• در صورتی که مراحل ثبت شرکت توسط وکیل انجام پذیرد، ارائه خدمات از جانب وکیل به صورت زیر خواهد بود:
– تنظیم اساسنامه شرکت به دو زبان فارسی و گرجی یا انگلیسی و گرجی و تسلیم اسناد
– ارائه سند مالکیت و آدرس دائمی و پروانه کسب
– انعقاد قرارداد معتبر جهت ثبت شرکت
– تعیین تعهدات طرفین قرارداد و محدوده فعالیت ها
– افتتاح حساب بانکی شرکتی به نام مدیر عامل و به نام شرکت
– صدور مهر مربوط به شرکت ثبت شده
• در انتها سخن به برخی از مهم ترین مزایای ثبت شرکت در گرجستان اشاره می کنیم :

ت های دولتی مبنی بر ایجاد سهولت در راه اندازی کسب و کار
وجود بنادر کشتی رانی بین المللی و خطوط ریلی و هوایی مناسب
سهولت دستیابی به اروپا
حق مالکیت صد در صد اتباع خارجی
افتتاح حساب بین المللی
اخذ اقامت از طریق ثبت شرکت در گرجستان
ثبات ی موجود در کشور
نیروی متخصص ارزان و هزینه پایین تولید
عدم دریافت هیچ گونه تعرفه گمرکی بر روی صادرات
قوانین مالیاتی تسهیل کننده سرمایه گذاری خارجی


 
شرکت تجاری عبارت است از سازمانی که بین دو یا چند نفر تشکیل می شود که در آن هر یک سهمی به صورت نقد یا جنس یا کار خود در بین می گذارند تا مبادرت به عملیات تجاری نموده و منافع و زیان های حاصله را بین خود تقسیم کنند.

شرکت های تجاری را از بعد ماهیتی به چهار دسته تقسیم می کنند :
1- شرکت های سرمایه ای
2- شرکت های شخصی
3- شرکت های مختلط
4- شرکت های کمیتی

شرکت های سرمایه ای
اعتبار این نوع شرکت ها به میزان سرمایه شرکت بستگی دارد و مسئولیت شرکاء و شرکت محدود به سرمایه گذاری آنان می باشد. شخصیت و اعتبار شخصی شرکاء در امور شرکت، فاقد تاثیر قانونی است. شرکت های سرمایه ای عبارتند از شرکت های سهامی ( اعن از خاص و یا عام ) و شرکت های بامسئولیت محدود . لذا شرکت های سرمایه ای مکلفند در کلیه سربرگ ها و مکاتبات خود، میزان سرمایه شرکت را قید نمایند؛ تا طرف دیگر معامله یا شرکت های مذکور با علم و اطلاع از میزان سرمایه شرکت، معاملات خود را با آن ها تنظیم کنند.

شرکت های شخصی
در این نوع شرکت ها، شخصیت و اعتبار شرکاء مطرح می باشد و نه سرمایه آنان و مسئولیت شرکاء نامحدود می باشد. لذا انتقال تمام یا قسمتی از سرمایه هر شریک به دیگری با رضایت کلیه شرکاء امکان پذیر است. انواع آن عبارت است از شرکت تضامنی و شرکت نسبی .
در شرکت تضامنی، هر شریکی ، علاوه بر مسئولیت مشترک، شخصاَ نیز مسئول کلیه تعهدات و قروض شرکت می باشد و دارایی کلیه شرکاء ، وثیقه دیون شرکت و مطالبات اشخاص ثالث است. اگر تعهدات شرکت بیشتر از سرمایه شرکت باشد ؛ هر یک از شرکاء مکلفند مابه التفاوت بدهی شرکت را از دارایی های شخصی در مقابل درخواست طلبکاران بپردازند.
در شرکت نسبی، شرکاء به نسبت سرمایه خود مسئول کلیه تعهدات و قروض شرکت می باشند.

شرکت های مختلط
در این نوع شرکت ها، سرمایه و شرکاء ، هر دو مطمح نظر قرار گرفته اند. باید توجه داشت در این نوع شرکت ها بعضی از شرکاء دارای مسئولیت محدود و تدادی دیگر دارای مسئولیت نامحدود می باشند.
در شرکت های مختلط سهامی، شرکاء از دو دسته : شرکای سهامی و شرکاء ضامن تشکیل می گردند. در شرکت مختلط غیرسهامی نیز شرکاء : به شرکای بامسئولیت محدود و شرکای ضامن تقسیم می شوند.
مسئولیت شرکای ضامن درمقابل اشخاص ثالث و بدهی ها و تعهدات شرکت و واگذاری تمام یا قسمتی از سرمایه شرکاء به اشخاص ثالث، نظیر مواردی است که در مورد شرکت های شخصی است. لیکن مسئولیت شرکای غیرتضامنی در شرکت های مختلط تجاری منطبق با مسئولیت شرکاء در شرکت های سرمایه ای می باشد.

شرکت های کمیتی
اعتبار شرکت های تعاونی تولید و مصرف برحسب کمیت و تعداد شرکاء محاسبه می گردد. شرکت در جهت رفاه شرکاء به وجود می آید. لذا مسئولیت خاصی برای شرکاء در قاننون در برابر اشخاص ثالث و بدهی های شرکت مطرح نگردیده است.
در شرکت تعاونی مسئولیت هر شریک، برابر مبلغ سهام وی می باشد و این نوع شرکت که نظیر انواع دیگر شرکت های تجاری دارای شخصیت حقوقی است، به منظور پاسخگویی به نیاز مشترک اعضاء در جهت فروش کالا و تولیدات و یا در جهت تهیه مایحتاج آنان تشکیل می گردد.
جهت ثبت انواع شرکت های تجاری با ما تماس حاصل فرمایید.


 
• گروه اقتصادی در پیش نویس قانون تجارت :
در دو پیش نویس پیشنهاد قانون تجارت در سال های ۱۳۸۲ و ۱۳۹۲ موضوع گروه اقتصادی و تعاریف و ارکان و مسئولیت ها و وظایف آن در نظر گرفته شده است. در پیش نویس ارائه شده، گروه اقتصادی با منافع مشترک، عبارت است از: تشکیل دو یا چند شخص که به منظور تسهیل و گسترش فعالیت اقتصادی و تجارتی و افزایش نتایج فعالیت های اعضای گروه به موجب قرارداد برای دوره محدود تشکیل می شود. عملیات این گروه اقتصادی باید با فعالیت اعضای آن مرتبط بوده و تکمیل کننده آن باشد. گروه اقتصادی با منافع مشترک می تواند بدون سرمایه تشکیل شود. حقوق اعضای گروه نمی تواند به وسیله اسناد قابل انتقال به غیر منتقل شود و هر شرط خلاف این امر باطل است. گروه اقتصادی با منافع مشترک باید در دفتر ثبت تجارتی ثبت شود و از تاریخ ثبت از شخصیت حقوقی برخوردار خواهد شد. لیکن این ثبت نام، اماره تجارتی بودن گروه تلقی نمی شود. گروه اقتصادی با منافع مشترک که موضوع آن فعالیت تجارتی است می تواند فعالیت های تجارتی مربوط را به حساب خود انجام دهد.

اشخاصی که به نام گروه اقتصادی با منافع مشترک در شرف ثبت که هنوز دارای شخصیت حقوقی نیست اقدام نمایند، متضامناً و به طور نامحدود مسئول اقدامات خود می باشند. در صورتی که گروه اقتصادی پس از ثبت و تشکیل قانونی اقدامات مزبور را تنفیذ کند، چنین فرض می شود که تعهدات مربوط از ابتدا به وسیله گروه اقتصادی به عهده گرفته شده است. به هر حال ثبت گروه اقتصادی با منافع مشترک موجب سقوط تعهدات در مقابل دیگران نمی شود. بطلان قرارداد گروه اقتصادی با منافع مشترک و همچنین عدم اعتبار اقدامات و تصمیمات گروه، فقط در صورت تخلف از قواعد آمره مقید در این باب و یا به دلیل وجود یکی از علل بطلان قراردادها حاصل شود. چنانچه علت و منشأ بطلان در هر مرحله ای از دادرسی از بین برود، دعوای بطلان رد خواهد شد. به هر صورت بطلان گروه یا فعالیت ها و تصمیمات گروه در مقابل اشخاص ثالث قابل استناد نخواهد بود. اعضای گروه اقتصادی متضامناً مسئول پرداخت دیون گروه اقتصادی از اموال شخصی خود می باشند، مگر این که با اشخاص ثالث طرف قرارداد خلاف این امر توافق شده باشد. مع الوصف چنانچه قرارداد بین اعضاء اجازه بدهد عضو جدید می تواند نسبت به دیونی که قبل از عضویت او ایجاد شده اند معاف باشد. طلبکاران گروه اقتصادی در صورتی می توانند برای وصول طلب خود به اعضاء رجوع کنند که اقدامات آن ها برای وصول طلب از گروه اقتصادی بی نتیجه مانده باشد. مسئولیت اعضاء گروه در برابر یکدیگر تابع ضوابط قرارداد بین آن ها می باشد. گروه اقتصادی با منافع مشترک می تواند مطابق شرایط عمومی انتشار اوراق مشارکت به وسیله شرکت ها، این گونه اوراق را صادر کند، به شرط آن که خود گروه اقتصادی مزبور منحصراً از شرکت هایی تشکیل شده باشد که طبق قانون شرایط انتشار اوراق مشارکت را دارند. سر رسید اوراق مشارکت نباید فراتر از مدت گروه اقتصادی باشد.
گروه اقتصادی با منافع مشترک در طول دوره فعالیت خود می تواند با رعایت شرایط قراردادی که بر اساس آن تشکیل شده عضو جدید بپذیرد و هر یک از اعضاء نیز می تواند با رعایت شرایط قرارداد از گروه خارج شود مشروط بر این که تعهدات خود را انجام داده باشد یا با موافقت سایر اعضاء به نحو مؤثری ترتیب انجام آن را بدهد. اتخاذ هر گونه تصمیم در مورد تعیین مدیران، نحوه اداره گروه، انحلال پیش از موعد، افزایش یا کاهش در حقوق و تعهدات اعضاء گروه و یا تمدید مدت در صلاحیت اعضاء آن می باشد.
گروه اقتصادی با منافع مشترک به وسیله یک یا چند مدیر اداره می شود، شخص حقوقی نیز می تواند به عنوان مدیر منصوب شود، به شرط آن که یک شخص حقیقی را به عنوان نماینده دائمی خود معرفی کند. این شخص همان مسئولیت مدنی و کیفری را خواهد داشت که مدیر حقیقی دارد. مسئولیت های نماینده رافع مسئولیت های شخص حقوقی که او را انتخاب کرده است، نخواهد بود.
مدیر یا مدیران گروه اقتصادی با منافع مشترک و نمایندگان آنها در صورت نقض قوانین و مقررات یا تخلف از مفاد قرارداد حسب مورد به طور انفرادی یا تضامنی در مقابل گروه اقتصادی و اشخاص ثالث مسئول جبران خسارت ناشی از عمل دو یا چند مدیر باشد، در رابطه بین مدیران، دادگاه تجارتی سهم هر یک را در جبران خسارت نعیین می کند.
هر گونه اقدام مدیر یا مدیران که در حدود موضوع گروه اقتصادی باشد گروه را در مقابل اشخاص ثالث متعهد می سازد و محدود کردن اختیارات مدیران فقط برای اعضاء گروه و بین خود آنها معتبر بوده و در مقابل اشخاص ثالث قابل استناد نیست.
• ابهامات مربوط به شناسایی گروه اقتصادی :
با جمیع موارد فوق، ثبت انواع تشکل ها و گروه های اقتصادی و مشارکت انتفاعی، از جمله کنسرسیوم و یا جوینت ونچر در مرجع ثبت شرکت ها با ابهامات شکلی و ماهیتی به شرح ذیل مواجه می باشد.
۱. حداقل تعداد شرکاء و میزان مسئولیت شرکاء نامشخص می باشد. بر طبق قانون مدنی، میزان مسئولیت شرکت های مدنی به صورت نسبی می باشد. در حالی که بر طبق قانون برنامه پنجم، مسئولیت شرکاء تضامنی است. در عرف بین الملل و حقوق کشورهای خارجی از جمله انگلیس به ساختار و توزیع منافع و میزان مسئولیت و تعهد تحمیلی توجه خاصی شده است. این موضوع زمانی اهمیت پیدا می کند که به خاطر اشتباه و یا کوتاهی یکی از اعضاء کنسرسیوم، مشکلاتی ایحاد می گردد. لذا در این حالت مسئولیت چگونه باید بین اعضاء کنسرسیوم تقسیم شود. برای مثال جهت اجرای یک نیروگاه حرارتی به علت طراحی و نواقص فنی معیوب، سرمایه گذاری و یا سایر اقدامات از جمله خرید ماشین آلات با هزینه بیشتری صورت می پذیرد. لذا هزینه اضافی به بار می آید. در حقوق ایران و بر طبق قانون مذکور مسئولیت و میزان تعهد به صورت تضامنی پیش بینی شده است در حالی که در قراردادهای کنسرسیوم بین المللی می بایستی حقوق و وظایف متقابل اعضاء در قرارداد به صورت مصرح بیان شود.
۲. در تعریف کنسرسیوم بین المللی، معمولا سازمانی توسط دو یا چند شرکت (شخصیت حقوقی) ایجاد می گردد در حالی که در قانون برنامه پنجم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تشکیل گروه اقتصادی با اشخاص حقوقی و یا اشخاص حقیقی ایجاد می گردد که از لحاظ مسئولیت و تعهدات با ماهیت کنسرسیوم مخالف می باشد.
۳. یکی دیگر از موضوعات موضوع فعالیت یکسان اعضاء ایحاد کننده کنسرسیوم می باشد، لذا به نظر می رسد در قرارداد کنسرسیوم می بایستی اهلیت و موضوع و نوع فعالیت اعم از تجاری و غیر تجاری و وظایف متقابل اعضاء مورد توافق قرار گیرد و ممکن است هر یک از اعضاء دارای موضوع فعالیت متفاوت باشند.
۴. مدت قرارداد کنسرسیوم علی الاصول می بایستی محدود به اجرای پروژه و هدف مورد نظر قرار گیرد.
۵. چگونگی درج عنوان کنسرسیوم در نام شخصیت حقوقی ایجاد شده می بایستی مشخص گردد. از آنجایی که واژه کنسرسیوم عنوان غیر فارسی و بیگانه تلقی می گردد و در فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی معادل فارسی کنسرسیوم تعیین نگردیده است، لذا به نظر می رسد استفاده از نام کنسرسیوم در نام شرکت بلامانع باشد.
۶. در قوانین و مقررات داخلی کشور ارکان و مقام تشکیل دهنده و تصمیم گیرنده کنسرسیوم بیان نشده است. انتخاب یک رئیس مستقل با توانایی و شایستگی مناسب می تواند به میزان زیادی حل و فصل اختلافات مربوط به اعضاء در کنسرسیوم را تسهیل نماید. همچنین همانطور که بیان گردید، تغییر در حیطه اختیارات مدیران مشارکت های انتفاعی از جمله کنسرسیوم در قرارداد در قبال اشخاص ثالث قابل استناد نیست و اعضاء گروه به طور تضامنی مسئول پرداخت دیون گروه از اموال شخصی خود می باشند، مگر اینکه با اشخاص ثالث طرف قرارداد به ترتیب دیگری توافق شده باشد.
۷. در خصوص نحوه انحلال و تصفیه کنسرسیوم در حقوق ایران، احکام باب یازدهم قانون تجارت و مواد (۱۵۱) و (۱۵۲) لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت انحام می شود.
۸. فوت یا حجر یا ممنوعیت قانونی یکی از اشخاص حقیقی یا انحلال یا ورشکستگی یکی از اشخاص حقوقی موجب انحلال گروه می شود مگر اینکه در قرارداد تشکیل گروه اقتصادی طور دیگری مقرر شده باشد.
۹. در خصوص مدارک و مستندات لازم جهت ثبت کنسرسیوم نزد مرجع ثبت شرکت ها، تشریفات نامعین می باشد و مشخص نمی باشد چه مدارکی ( اظهارنامه، اساسنامه، شرکتنامه یا قرارداد کتبی و یا سند رسمی ) می بایستی اخذ گردد؟
متأسفانه به علت عدم تبیین ماهیت حقوقی مذکور و آمار مشارکت های حقوقی و عدم اطلاعات کافی از تفاوت های اصلی و ذاتی، اصطلاحات و فرآیندها از جمله ادغام شرکت و یا تحصیل و یا کنسرسیوم و یا مشارکت های انتفاعی و جوینت ونچر وجود ندارد. لذا با به کار گیری از نظریات اشتباه و سلیقه ای، موجبات تعارض های حقوقی در حقوق داخلی کشور فراهم می‌شود. به طور مثال در برخی از مواقع، فرآیند ادغام شرکت ها با قرارداد کنسرسیوم اشتباه گرفته می شود، به طوری که این دو، هیچگونه سنخیتی از لحاظ ماهیتی ندارد. قانونگذار پس از بیان موضوع ادغام در ماده ۱۰۵ قانون برنامه پنجم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در ماده ۱۰۷ قانون مذکور به تشریح مشارکت های از جمله کنسرسیوم پرداخته است. مشارکت انتفاعی با تشکیل گروه اقتصادی با مشارکت دو یا چند شخص حقیقی و حقوقی به منظور تسهیل و گسترش فعالیت اقتصادی و تجارتی برای یک دوره براساس قرارداد کتبی پس از ثبت در مرجع ثبت شرکت ها درقالب شرکت مدنی مجازمی باشد. این نوع از مشارکت درحقیقت با حفظ شخصیت شرکاء ایجاد می شود.
هر چند که با در نظر گرفتن قواعد عمومی و بدون تحقق و ایجاد شخصیت حقوقی جدید، به نظر می رسد تشکیل شرکت مدنی امکان پذیر باشد. اما هم از لحاظ ماهیت و هم از لحاظ اهلیت و نحوه اقدامات ثبتی و مالی، تفاوت های اساسی بین مشارکت مدنی با ادغام شرکت های تجارتی وجود دارد. در ادغام، شخصیت حقوقی شرکت های ادغام شونده از بین می روند و تمامی تعهدات و حقوق و دیون شرکت های ادغام شونده به شرکت جدید و یا شرکت (ادغام پذیرنده) منتقل می شود که در کنسرسیوم این چنین نمی باشد.
یکی دیگر از ابهامات حقوقی در جهت تشخیص قرارداد کنسرسیوم و ارجاع آن به داوری، در خصوص تلقی ایرانی و خارجی بودن قرارداد کنسرسیومی در حالتی که یکی از اعضاء آن خارجی و یا به نحوی عنصر بین المللی در قرارداد باشد.
بر طبق ماده یک قانون ثبت شرکت ها هر شرکتی را که در ایران به ثبت رسیده و مرکز اصلی آن در ایران است شرکت ایرانی تلقی می گردد و از طرف دیگر در تعاریف غیر عرفی در خصوص شرکت های ایرانی و خارجی در قانون حداکثر استفاده از توان تولیدی و خدماتی در تأمین نیازهای کشور و تقویب آنها در امر صادرات مصوب 1/5/1391 بیان شده است. در این قانون، شرکت ایرانی،عبارت است ازشرکت ثبت شده در مراجع قانونی داخل کشور که صد درصد سهم آن متعلق به اشخاص حقیقی یا حقوقی ایرانی است و شرکت خارجی، عبارت از شرکت های خارجی که صد در صد سهام آنها متعلق به اشخاص حقیقی یا حقوقی غیر ایرانی است و براساس قوانین جمهوری اسلامی ایران در کشور فعالیت می کنند. برطبق ماده ۹۶۸ قانون مدنی، تعهدات ناشی ازعقود تابع قانون محل وقوع عقد است مگر اینکه متعاقدین، اتباع خارجه بوده و آن را صریحاً یا ضمناً تابع قانون دیگری قرار داده باشند.
لذا همانطور که بیان شد، هر چند کنسرسیوم و مشارکت ها، شرکت تجارتی تلقی نمی گردد لکن در قانون، تکلیف به ثبت نزد مرجع ثبت شرکت ها شده است.
• پیشنهاد چگونگی ثبت گروه اقتصادی :
از آنجا که در ماده ۱۰۷ قانون برنامه پنجم توسعه اقتصادی، اجتماعی و سایر قوانین و مقررات مربوطه در خصوص نحوه ثبت شرکت های مدنی، دستورالعملی که مدنظر فعالان اقتصادی می باشد تا کنون از سوی مبادی ذی صلاح از جمله اتاق بازرگانی و یا وزارت اموراقتصاد و دارایی ارائه نشده است. بدیهی است با توجه به وجود وظایف متعدد سازمان ثبت اسناد و املاک پیش بینی دستورالعمل های مناسب برای ثبت و نظارت بر چنین تشکل های در دستور کار قرار گرفته است.
با جمیع موارد فوق در سال گذشته دستورالعمل پیشنهادی نحوه ثبت شرکت های مدنی در مراجع ثبت شرکت ها و مؤسسات غیر تجاری در راستای تکالیف مقرر، مبنی بر چگونگی ثبت گروه های اقتصادی (از جمله مشارکت های مدنی، مشارکت های انتفاعی، کنسرسیوم و جوینت ونچر) در مرجع ثبت شرکت ها در قالب شرکت مدنی و در جهت ایجاد رویه واحد در مراجع ثبت شرکت ها در سراسر کشور به شرح ذیل ارائه گردیده است که هنوزمنجربه نتیجه نگردیده است.
• دستورالعمل پیشنهادی ثبت گروه های اقتصادی :
1- با توجه به اقسام مختلف گروه اقتصادی استفاده از عناوین مختلفی از جمله گروه اقتصادی، مشارکت مدنی، مشارکت انتفاعی، کنسرسیوم و تشکیل گروه اقتصادی در نام شرکت مدنی بلامانع می باشد.
2- در گروه اقتصادی بعد از نام شرکت باید عبارت (شرکت مدنی) قید گردد. تأیید نام گروه اقتصادی با در نظر گرفتن پرداخت حقوق دولتی و قانون منع استفاده از اسامی بیگانه و سایر قوانین موضوعه صورت می پذیرد.
3- در گروه اقتصادی، حداقل تعداد اعضاء گروه دو شخص حقوقی و حقیقی می باشد.
4- موضوع فعالیت گروه اقتصادی می بایستی به صورت منجز و با صراحت در چارچوب تسهیل و گسترش فعالیت های اقتصادی و تجاری باشد.
5- مدت فعالیت گروه اقتصادی محدود می باشد.
6- تابعیت گروه اقتصادی با توجه به ماده یک قانون ثبت شرکت ها تعیین می گردد.
7- با توجه به ثبت گروه اقتصادی در مرجع ثبت شرکت ها، مرکز فعالیت و یا اقامتگاه اصلی می بایستی در اوراق و اسناد قید گردد.
8- میزان سرمایه و یا قرارداد گروه اقتصادی می بایستی مشخص گردد.
9- مدارک لازم جهت ثبت گروه اقتصادی به شرح ذیل می باشد :
9-1 دو نسخه اظهارنامه که توسط تمامی اعضاء گروه اقتصادی امضا شده باشد.
9-2 دو نسخه قرارداد کتبی (تنظیم شده در دفاتر اسناد رسمی) که توسط تمامی اعضاء گروه اقتصادی امضاء شده باشد.
9-3 ارائه مدارک اعضاء گروه اقتصادی به شرح ذیل:
الف) در خصوص اشخاص حقیقی گروه اقتصادی : ارائه مدارک هویتی
ب) در خصوص اشخاص حقوقی گروه اقتصادی : تصویر رومه رسمی آگهی تأسیس و آخرین آگهی تغییرات مدیران، معرفی نامه نماینده شخص حقوقی
ج) در خصوص عضو خارجی : مدارک و مستندات لازم به همراه کد فراگیر اتباع خارجی
10- پرداخت تعرفه ها و حق الثبت و حق الدرج با توجه به میزان سرمایه و یا قرارداد، توسط سازمان ثبت اسناد و املاک تعیین می گردد.
11- در مراجع ثبت شرکت ها دفتر مخصوصی برای ثبت شرکت های مدنی در نظر گرفته می شود و شرکت های مدنی مرقوم به ترتیب دارای شماره ثبت خواهند بود و بالتبع آن شناسه ملی دریافت می نمایند.
12- پس از ثبت شرکت های مدنی در ادارات ثبت شرکت ها و مؤسسات غیر تجاری، مراتب جهت اطلاع عموم با هزینه متقاضی در رومه رسمی منتشر می گردد.
13- در خصوص نحوه انحلال و تصفیه کنسرسیوم در حقوق ایران، احکام باب یازدهم قانون تجارت و مواد (151) و (152) لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب سال 1347 انجام می شود.
14- فوت یا حجر یا ممنوعیت قانونی یکی از اشخاص حقیقی یا انحلال یا ورشکستگی یکی از اشخاص حقوقی موجب انحلال گروه می شود مگر این که در قرارداد تشکیل گروه اقتصادی طور دیگری مقرر شده باشد.


 
یکی از مباحث اصلی در حوزه حقوق تحلیلی ثبت شرکت ها، شناخت و احراز موضوع فعالیت شرکت های تجاری می باشد. موضوع فعالیت اشخاص حقوقی از آن جهت مهم می باشد که اهلیت اشخاص مذکور را مشخص می نماید. همچنین در شرکت های تجاری، قلمرو فعالیت شرکت های تجاری محدود به موضوعی می شود که در اساسنامه پیش بینی شده است و نمی تواند از آن نمود. به بیان دیگر موضوع شرکت های تجارتی، حدود عملیات و اهلیت شرکت و موسسات را معین می نماید.

موضوع فعالیت شرکت های تجارتی در اساسنامه آن تعیین و مشخص می شود و بر اساس آن معاملات بازرگانی می بایستی با موضوع شرکت مرتبط باشد. بنابراین شرکت های تجارتی دارای اهلیت برای معاملاتی می باشند که در اساسنامه آن ها پیش بینی شده است و خارج از حدود آن، مدیران شرکت مجاز به معامله نیستند. در ماده ۱۱۸ لایحه اصلاحی قانون تجارت آمده است : (جز درباره موضوعاتی که به موجب مقررات این قانون اخذ تصمیم و اقدام درباره آن ها در صلاحیت خاص مجامع عمومی است، مدیران شرکت دارای کلیه اختیارات لازم برای اداره امور شرکت می باشند، مشروط بر اینکه تصمیمات و اقدامات آنها در حدود موضوع شرکت باشد.) لذا مدیران شرکت چنانچه بر خلاف اساسنامه، مبادرت به عملیاتی کنند که خارج از موضوع شرکت باشد، شخصا مسئول بوده و هر یک از شرکاء و کسانی که با شرکت معامله کرده اند می توانند ابطال عملیات مزبور را تقاضا کنند.
• موضوع فعالیت تجاری :
ار آنجا که به صورت کلی در دسته بندی اشخاص حقوقی موضوع حقوق خصوصی، شرکت های تجارتی و موسسات غیر تجاری به عنوان دو قالب اصلی در قانون تجارت پیش بینی گردیده اند لذا یکی از تمایزات این اشخاص حقوقی، موضوع فعالیت و یا اهداف هر شخصیت حقوقی می باشد.
لذا موضوع فعالیت شرکت های تجارتی، علی القاعده (به جز شرکت های سهامی) تجاری و موضوع فعالیت موسسات غیر تجاری نیز می بایستی با مقاصد غیر تجاری باشد. از طرفی برای انجام معاملات تجارتی اشخاص حقوقی، موضوع فعالیت از اهمیت زیادی برخودار می باشد، معاملات تجارتی مطابق ماده ۲ قانون تجارت احصاء شده است و ملاک تاجر تلقی نمودن اشخاص، نوع فعالیت و معاملات تجارتی می باشد.
• معاملات تجارتی از قرار ذیل است :
۱. خرید یا تحصیل هر نوع مال منقول به قصد فروش یا اجاره اعم از این که تصرفاتی در آن شده یا نشده باشد.
۲. تصدی به حمل و نقل از راه خشکی یا آب و هوا به هر نحوی که باشد.
۳. هر قسم عملیات دلالی یا حق العمل کاری (کمیسیون) و یا عاملی و همچنین تصدی به هر نوع تاسیساتی که برای انجام بعضی امور ایجاد می شود از قبیل تسهیل معاملات ملکی یا پیدا کردن خدمه یا تهیه و رساندن مومات و غیره.
۴. تاسیس و به کار انداختن هر قسم کارخانه مشروط بر اینکه برای رفع حوائج شخصی نباشد.
۵. تصدی به عملیات حراجی.
۶. تصدی به هر قسم نمایشگاه های عمومی.
۷. هر قسم عملیات صرافی و بانکی.
۸. معاملات برواتی اعم از اینکه بین تاجر یا غیر تاجر باشد.
۹. عملیات بیمه بحری و غیر بحری.
۱۰. کشتی سازی و خرید و فروش کشتی و کشتی رانی داخلی یا خارجی و معاملات راجع به آنها.
در پیش نویس لوایح قانون تجارت به موضوع فعالیت تجاری به شرح ذیل اشاره شده است :
هر گونه فعالیت توزیعی یا خدماتی. مانند خرید یا تحصیل هر نوع مال جاندار یا بی جان، مادی یا غیر مادی به قصد فروش یا اجاره، هر چند که از طریق شبکه های الکترونیک و در فضای مجازی انجام شده باشد. تصدی به هر نوع تاسیساتی که برای تسهیل زندگی و تدارک و عرضه کالا یا خدمات ایجاد می شود، از قبیل امانت فروشی ها، انبارهای عمومی، بنگاه های کاریابی، تامین خدمات آبرسانی، گازرسانی، برق رسانی، خدمات رایانه ای، تهیه و رساندن مومات مانند تدارک نیازهای روزانه منازل و اماکن و سوخت و انرژی مورد نیاز کارخانجات، کشتی ها و امثال آن، تصدی به هر نوع تاسیسات از قبیل مجتمع های تفریحی یا ورزشی، هتل ها و مهمانسراها، کمپینگ ها، پارکینگ های عمومی، سالن های مختص جشن ها و مهمانی ها و کنفرانس ها، سالن های آرایش و زیبایی و مجتمع های خدمات بهداشتی، داروخانه ها و موسساتی که خدمات تبلیغاتی و مهندسی و فنی ارائه می دهند.
هر گونه فعالیت تولیدی و یا صنعتی مانند: تاسیس و بهره برداری از هر قسم کارخانه، اعم از تاسیسات تبدیل یا تولید هر نوع مواد مصرفی و مواد اولیه و ساخت انواع ماشین آلات صنعتی، تولیدی، کشاورزی و بهداشتی، انواع خودروها، کشتی ها، هواپیماها و معاملات راجع به آن ها. تاسیس و بهره برداری از مجتمع های کشاورزی، (دامپروری، پرورش ماهی و زنبور عسل و پرورش طیور و کشتارگاه ها و امثال آن ).
تصدی به هر نوع عملیات حمل و نقل کالا یا مسافر از راه خشکی یا آب یا هوا به هر نحو که باشد.
بهره برداری از معادن، در خشکی باشد یا در آب، اعم از معادن مربوط به جمادات، مایعات، یا گازها و همچنین تصدی به هر قسم نمایشگاه عمومی از قبیل سینماها، تئاترها، سیرک ها، باغ وحش ها، استادیوم های ورزشی، فرهنگسراها، موزه ها، نمایشگاه منطقه ای یا بین المللی کالاها، صنایع و امثال آن.
هر گونه فعالیت مالی مانند: تصدی به عملیات بانکی، صرافی، موسسات مالی و اعتباری، صندوق های قرض الحسنه و عملیات بورس و بیمه و هر نوع عملیات براتی اعم از صدور و انتقال یا ظهرنویسی برات یا سفته اعم از کاغذی و الکترونیکی.
هر گونه فعالیت معاضدتی و واسطه ای مانند: تصدی به عملیات دلالی و تسهیل معاملات منقول یا غیر منقول. همچنین تصدی به هر قسم حق العمل کاری، نمایندگی تجارتی و عملیات حراجی.
• تفکیک موضوعات تجاری از غیر تجاری :
با توجه به مصادیق کلی که در قانون تجارت و آیین نامه ثبت موسسات غیر تجاری مشاهده می گردد، احصاء و یا تفکیک عمل تجاری و غیر تجارتی عملا امکان پذیر نمی باشد. ممیزی موضوعات اشخاص حقوقی در خصوص تجاری یا غیر تجاری بودن فعالیت گاها بدون در نظر گرفتن اامات ناظر بر شرکت های سهامی خاص، با مسئولیت محدود و موسسات غیر تجاری و دیگر انواع شرکت ها با ایراداتی مواجه می گردد.
از آنجا که در قانون تجارت و لایحه اصلاحی آن، قانون ثبت شرکت ها و نظام نامه ها و آیین نامه های آن ها تعریفی از فعل غیر تجاری نگردیده است و صرفا در ماده ۵۸۴ قانون تجارت به تشکیل موسسات جهت مقاصد غیر تجارتی اشاره شده، لذا ممکن است برخی از امور علمی، ادبی یا امور خیریه و امثال آن به صورت تجارتی نیزایجاد و فعالیت نمایند. همچنین ممکن است برخی دیگر از فعالیت های تجاری در قالب موسسات غیر تجاری تشکیل شوند که در این خصوص می توان به موسسات پولی و بانکی و موسسات خیریه و موسسات دانش بنیان که با اهداف تجارتی تشکیل می کردند اشاره نمود. معذلک با عنایت به مرجع اعلامی بودن مراجع ثبتی، ورود ماهیتی به مقاصد و اهداف تجاری و غیر تجاری در زمان ثبت انواع شرکت ها و موسسات غیر تجاری از سوی مراجع ثبتی با تامل مواجه می باشد.
همچنین شرکت های تجارتی تاجر محسوب می شوند و به طور کلی موضوع فعالیت اغلب شرکت ها، می بایستی تجاری باشد (به استثناء شرکت های سهامی مطابق ماده ۲ لایحه اصلاحی قانون تجارت).
از نکات دیگر در خصوص موضوع فعالیت این است که در جهت شناسایی دقیق موضوع فعالیت شرکت های تجارتی بر طبق بند ۲ ماده ۸ لایحه اصلاحی قانون تجارت، موضوع شرکت می بایستی صریح و منجز باشد. در رویه کنونی مشاهده می گردد در برخی از شرکت ها از عناوین کلی مانند کلیه امور تجارتی و اقتصادی و یا انجام کلیه امور بازرگانی و فروش کالا استفاده می گردد که استفاده از این عناوین در شناسایی دقیق فعالیت شرکت ابهام ایجاد می نماید. از جهت دیگر برخی از موضوعات شرکت های تجارتی و موسسات غیر تجاری در انحصار دولت می باشد و برخی از موضوعات به امور حاکمیتی دولت مربوط می شود و بر طبق قانون اساسی و قانون خدمات کشوری و قوانین دیگر جزء مصادیق حاکمیتی محسوب می گردد‌، لذا تخصیص امور حاکمیتی برای شرکت های خصوصی عملا فاقد اثر اجرایی است.
از آنجا که قانونگذار بیم آن را دارد که در برخی از معاملات تجاری، سوء استفاده های اقتصادی صورت گیرد و امنیت اقتصادی و اجتماعی نیز در معرض خطر برخی از فعالیت ها مواجه گردد، لذا با وضع قوانین دستگاهی و به منظور پیشگیری از تهدیدات و آسیب های موجود، اخذ مجوز از مراجع و نهادها و سازمان ها را پیش بینی می نمایند.
• قوانین مربوط به چگونگی رصد موضوع فعالیت :
از طرفی در سال های اخیر، در برخی از قوانین و مقررات تکالیف خاصی در خصوص بهبود فضای کسب و کار و به تبع آن حذف و اصلاح مجوزات صورت پذیرفته است که تسهیل در شروع کسب و کار را از دغدغه های نظارتی مراجع با اهمیت تر دانسته است که در این خصوص می توان به قانون اصلاح مواد (۱)، (۶) و (۷) قانون اجرای ت های کلی اصل چهل و چهار قانون اساسی مصوب ۱/۴/۱۳۹۳ و ماده ۶۲ قانون برنامه پنجم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و ماده ۵۷ قانون خروج غیر تورمی از رکود اشاره نمود.
در قوانین مرتبط با کسب و کار مقرر شده، چنانچه دستگاه های اجرایی، فعالیت اشخاص حقیقی یا حقوقی را منوط به اخذ مجوز تلقی نمایند می بایستی، نوع مجوز و فعالیت مربوطه و نیز مبانی قانونی موکول بودن فعالیت به اخذ مجوز و همچنین شیوه صدور و تمدید را به کارگروه منتخب در قانون مذکور اعلام و در صورت تصویب کارگروه نسبت به اخذ مجوز اقدام نماید. در غیر این صورت اام اشخاص حقیقی و حقوقی به اخذ مجوز ممنوع می باشد. در تبصره (دو) ماده ۶۲ قانون مذکور به صراحت شمولیت اجرایی این مقررات به سازمان ثبت اسناد و املاک (ثبت شرکت ها) توسعه داده شده است.
در اجرای تکالیف فوق و با هدف حذف مقررات زاید و بروز نمودن روش ثبتی، در اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری مستندات و مدارک اعلامی از وزارتخانه ها و سازمان ها و مراجع دولتی و عمومی و همچنین مستندات ارائه شده از واحدهای ثبتی در خصوص اامات اخذ مجوز و موضوعات فعالیت، مورد بررسی و تحلیل حقوقی قرار گرفت و در یک بررسی میدانی و نگاه کلی می توان موضوعات را به سه دسته تقسیم نمود:
ااف) موضوعات دولتی حاکمیتی و یا ممنوع
ب) موضوعاتی که قبل از ثبت نیاز به اخذ مجوز از سازمان و ارگانی خاص ندارند.
ج) موضوعاتی که قبل از ثبت می بایستی از مرجع مربوطه مجوز اخذ نمایند.
• امور حاکمیتی و یا ممنوع از فعالیت :
برخی از فعالیت های که از امور حاکمیتی نظام می باشد و بر طبق قانون اساسی و قانون خدمات کشوری و قوانین برنامه چهارم و پنجم توسعه در اختیار دولت می باشد که از جمله می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
۱. ت گذاری، برنامه ریزی و نظارت در بخش های کلان اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ی
۲. قانونگذاری، امور ثبتی، استقرار نظم و امنیت و اداره امور قضایی کشور
۳. حفظ تمامیت ارضی و ایجاد آمادگی دفاعی و دفاع ملی کشور
۴. اداره امور داخلی، مالیه عمومی، تنظیم روابط کار و روابط خارج کشور
۵. مدیریت فضای فرکانس کشور
۶. تحقیقات بنیادی، آمار و اطلاعات ملی و سایر موارد
همچنین تصدی به برخی دیگر از فعالیت ها به موجب تصریح در قوانین جاری کشور و یا مخالفت یا اخلاق حسنه و اصول اسلامی، منع شده است، که می توان به موارد ذیل اشاره نمود :
خرید و فروش اشیاء عتیقه، ممنوعیت به کارگیری تجهیزات ماهواره، ممنوعیت خرید و فروش و نگهداری مواد مخدر، ساخت و نگهداری سلاح و مهمات جنگی، شراکت و سرمایه گذاری در قمار و معاملات ربوی و غیر قانونی ساخت، خرید، فروش و حمل مشروبات الکلی و سایر موارد که منع قانونی و شرعی دارد.





شهرستان ورامین در جنوب شرقی استان تهران واقع گردیده است ،این شهرستان از شمال به دامنه های رشته کوه البرز ، از غرب به حسن آباد قم و از شرق نیز به گرمسار منتهی می گردد.
این شهرستان جمعیتی در حدود ۲۲۵٬۶۲۸ تن را در خود جای داده است و در بخش کشاورزی و صنعتی دارای تولیدات قابل توجهی می باشد ،بطوریکه این شهرستان به عنوان یکی از مهمترین قطب های کشاورزی تهران شناخته می شود .
نزدیکی شهرستان ورامین به پایتخت باعث ایجاد کسب و کار های بسیار و رونق اقتصادی این شهرستان گردیده است، چراکه بسیاری از افراد به دلیل بالاتر بودن هزینه های زندگی و راه اندازی کسب و کار، شهرستان های اطراف تهران را برای کار و زندگی انتخاب می نمایند.

همچنین پس از سالها تصویب طرح راه اندازی منطقه ویژه اقتصادی استان تهران، منطقه طلا و جواهر تهران و چرم‌شهر ورامین مسلما موجب ایجاد رونق اقتصادی هرچه بیشتر در این منطقه خواهد گردید و مسلما توجه سرمایه گذاران داخلی و خارجی بسیاری را به خود معطوف خواهد نمود.
در صورتیکه مایل هستید نسبت به شرایط ثبت شرکت مسئولیت محدود در ورامین اطلاعات کامل تری کسب نمایید، در ادامه مطلب با ما همراه باشید.
در ورامین، طبق قوانین تجارت، انواع شرکت تجاری قابل ثبت می باشد که با توجه به رواج و محبوبیت بیشتر قالب شرکت با مسئولیت محدود، چگونکی ثبت این شرکت را بررسی خواهیم نمود:
شرایط ثبت شرکت با مسئولیت محدود در ورامین

شرکت با مسئولیت محدود در شهرستان ورامین با سرمایه اولیه حداقل 100000 تومان و حضور حداقل دو شریک قابل ثبت می باشد.
جهت اقدام به این امر لازم است مدارک مورد نیاز که در ادامه بدان اشاره خواهیم نمود را آماده نمایید. در ابتدا می بایست شرکتنامه تنظیم گردد و به امضای صاحبین امضاء برسد. سپس در رابطه با انتخاب نام شرکت نسبت به قوانین و مقررات تصمیم گیری نمایید(انتخاب پنج نام سه سیلابی و با ترتیب اولویت) .

پس از این مراحل با مراجعه به سامانه اداره ثبت شرکت ها فرم تقاضانامه را مرحله به مرحله تکمیل نموده و مدارک مورد نیاز را نیز ضمیمه نمایید. سپس پس از انجام مراحل ثبت نام اینترنتی در صورتی که اشکالی در پرونده شما وجود نداشته باشد، از شما خواسته خواهد شد تا نسبت به ارسال اصل مدارک از طریق پست اقدام نمایید. در نهایت نیز نوبت به درج آگهی ثبت در رومه رسمی و رومه های کثیر الانتشار می رسد.
در آخرین مرحله، پس از اتمام امور ثبتی نیز می بایست، اسناد پلمپ دفاتر رومه و کل شرکت جهت امور حسابداری در ورامین را دریافت نمایید.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود در شهرستان ورامین

1- ارائه دو نسخه شرکتنامه ی تکمیل شده
2- ارائه دو نسخه تقاضانامه ی تکمیل شده
3- ارائه دو نسخه اساسنامه ی تکمیل شده
4- تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت (انتخاب پنج نام سه سیلابی و با ترتیب اولویت) و ارائه فیش واریزی مربوطه
5- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در صورت مجوزی بودن موضوع فعالیت.
6- ارائه کپی برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکا،مدیران و هیات نظار (در مواردی که تعداد شرکا بیش از 12 نفر باشد)
7- ارائه اصل گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضای هیات مدیره،مدیر عامل
8- ارائه دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسس
9- ارائه دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره
10- اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که امور توسط وکیل صورت پذیرد.



ثبت علامت تجاری بین المللی بدین معناست که می توان علامت مذکور را در کشورهای عضو کنوانسیون مادرید با پرداخت هزینه های قانونی در هر کشور به صورت جداگانه ثبت نمود. ما در این مقاله، اطلاعات بیشتری را در این رابطه در اختیار شما قرار داده ایم. علاقه مندان، جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانند به مقالات زیر نیز مراجعه نمایند :

- مدارک لازم جهت ثبت بین المللی نام و علامت تجاری
- ثبت بین المللی علامت بر اساس موافقت نامه و پروتکل مادرید
- نحوه ثبت بین المللی علامت تجاری

در نظام حقوقی ایران ، ثبت بین المللی علائم بر اساس موافقتنامه و پروتکل مادرید که به موجب ماده واحده مصوب سال 1380 و با توجه به تصویبنامه شماره 6921 ت. 24305ه- مورخ 22/ 2/1380 هیات وزیران ، دولت ایران اجازه یافته است به موافقتنامه مادرید راجع به ثبت بین المللی علائم 14 آوریل 91 ( 25 فروردین 1270 ) و پروتکل 27 ژوئن 89 ( 6 تیر 1386) و آیین نامه مشترک موافقت نامه مادرید، راجع به ثبت بین المللی علائم و پروتکل مربوط به موافقت نامه مذکور ( قابل اجراء از اول نوامبر 2000) ملحق گردد و سند الحاق را به امین اسناد مربوط بسپارد، ثبت بین المللی علائم امکان پذیر شده است.
به موجب ماده 1 موافقت نامه مادرید 91، اتحادیه ویژه ای برای ثبت بین المللی علائم در دفتر بین المللی تشکیل گردید تا اتباع هر کشور متعاهد، بتوانند در تمام کشورهای دیگر طرف موافقت نامه ، حق مالکیت علائم قابل استفاده برای کالاها و خدمات خود را که در هر کشور مبدا به ثبت رسیده است از طریق ثبت آن ها در دفتر بین المللی مالکیت معنوی وابسته به سازمان جهانی مالکیت معنوی، تثبیت کرده و مورد حمایت بین المللی قرار گیرنند. در این ماده گفته شده است کشوری از دیدگاه موافقتنامه مادرید به عنوان کشور مبداء شناخته می شود که متقاضی در آن کشور دارای مقر واقعی و موثری صنعتی و تجاری باشد و اگر دارای چنان مقری در یک کشور عضو اتحادیه ویژه نداشته باشد، کشوری از اتحادیه که اقامتگاه وی در آن کشور قرار دارد، کشور مبدا خواهد بود و در غیر صورت های اشاره شده، اگر تبعه یکی از کشورهای عضو اتحادیه باشد، کشور متبوع وی کشور مبدا محسوب خواهد بود. بنابراین اگر تبعه یکی از کشورهای متعاهد، در کشوری غیر از کشور خود یا یکی از کشورهای متعهد فعالیت تجاری و اقتصادی داشته باشد و علائم تجاری یا صنعتی خود را در کشور متبوع خود به ثبت رسانده باشد، می تواند از مزایای ثبت بین المللی علائم با ثبت آن ها در دفتر بین المللی برخوردار گردد و کشورهای عضو اتحادیه موظفند از علائم مزبور در کشور خود حمایت کنند.
البته طبق ماده 2 موافقت نامه مادرید، با توجه به ماده 3 کنوانسیون معروف پاریس 83 پذیرفته شده است با اتباع کشورهایی که جزء اتحادیه مادرید نباشند ولی در یکی از کشورهای اتحادیه اقامت داشته یا در آن جا دارای موسسات صنعتی یا تجاری واقعی و معتبر باشند، به مانند اتباع کشورهای عضو اتحادیه از جهت ثبت بین المللی علائم رفتار خواهد شد.
ثبت بین المللی علامت مستم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت اداره ثبت مالکیت صنعتی است. به موجب قانون ، اتباع ایرانی یا اشخاصی که در ایران اقامت داشته و یا دارای یک مقر واقعی و موثر صنعتی و تجاری باشند، می توانند حسب مورد به استناد اظهارنامه یا علامت ثبت شده در مرجع ثبت ، تقاضای ثبت بین المللی نمایند.
تشریفات ثبت عبارت است از :
1- تنظیم اظهارنامه
2- تسلیم اظهارنامه
3- پرداخت هزینه های مقرر
4- ثبت علائم در دفاتر بین المللی
لازم به ذکر است، در اظهارنامه ذکر نام و نشانی متقاضی، نام و نشانی نماینده یا وکیل ، اعلامیه ای مبنی بر ادعای حق تقدم ، محل تسلیم اظهارنامه مقدم ، شماره و تاریخ آن ، در صورت وجود حق تقدم ، نمونه ای از علامت به طور کامل و روشن به همان نحوی که در کشور مبدا ارائه شده است با تمام خصوصیات آن ، نام کالاها یا خدماتی که برای آن ها ثبت بین المللی علامت درخواست می گردد، طبق طبقه بندی بین المللی کالاها و خدمات و عددی که نمایانگر هر طبقه باشد و تابعیت متقاضی اگر شخص حقیقی باشد و ماهیت حقوقی شخص حقوقی و ذکر نام کشورهای متعاهد عضو تعیین شده ضروری است.
اظهارنامه باید در فرم رسمی ، بر حسب مورد به زبان های تعیین شده در سه نسخه تنظیم و به مرجع ثبت تسلیم گردد.
در نظام حقوقی ایران، هر گاه اظهارنامه اصلی و ثبت ناشی از آن یا ثبت اصلی حسب مورد ، ظرف 5 سال از تاریخ ثبت بین المللی، اعتبار خود را در ایران از دست بدهد ، مرجع ثبت مراتب را طی اطلاعیه ای به دفتر بین المللی اعلام کرده و در اطلاعیه کالاها و خدماتی که مشمول تصمیم لغو قرار گرفته اند، ذکر و از دفتر بین المللی درخواست خواهد کرد که ثبت بین المللی را در حدود لازم باطل نماید. اگر اقدام قانونی مربوط به لغو اعتبار ثبت پس از انقضای 5 سال ، همچنان در جریان باشد و منتهی به تصمیم قطعی نگردد، مرجع ثبت باید مراتب را ضمن ذکر کالاها یا خدماتی که مشمول تصمیم مربوط قرار گرفته اند، به دفتر بین المللی اطلاع داده و از آن دفتر تقاضا کند که ثبت بین المللی را در حدود لازم ابطال نماید.




 

اشخاص برای آنکه در عرصه رقابت باقی بمانند و توانایی انجام پروژه های بزرگ و همکاری با سرمایه گذاران را داشته باشند، می بایست به ثبت شرکت اقدام نمایند. شرکت در لغت به معنای شریک شدن و همدست شدن در کاری می باشد. لذا هر گاه دو یا چند نفر به منظور انجام امور تجاری با تسهیم سرمایه و ترسیم نحوه تقسیم سود و زیان طبق مفاد قرارداد، تفاهم نمایند فعالیت آن ها یک شرکت تجاری را تشکیل داده است .

به طور کلی شرکت ها با اعتماد بیشتر مردم رو به رو خواهند شد و در نتیجه بازار کار بهتری خواهند داشت. از سویی دیگر، به دلیل حمایت هایی که از اشخاص حقوقی و شرکت ها همچون اعطای وام ، حمایت های حقوقی و قانونی گوناگونی و . در نظر گرفته شده است ، شرکت ها با امنیت شغلی بیشتری به فعالیت می پردازند.
با توجه به اهمیت ثبت شرکت، در این مقاله قصد داریم تا به مراحل ابتدایی ثبت کردن شرکت بپردازیم. در واقع این راهنما راهکارهای ثبت کردن شرکت را به شما آموزش می دهد. ضمن اینکه خوانندگان محترم، جهت کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانند مقالات ذیل را نیز مورد مطالعه قرار دهند :
- مراحل ثبت شرکت از " الف " تا " ی "
- موضوعات نیازمند اخذ مجوز در ثبت شرکت
- موضوعات غیرقابل ثبت و فعالیت
- تعرفه و هزینه های ثبت شرکت


• تعیین شرکا
در پروسه ابتدایی ثبت شرکت ، باید شرکا تعیین شوند . ثبت شرکت تک نفره طبق قانون مجاز نیست. در ایران شرکت های با مسئولیت محدود حداقل از 2 نفر ، سهامی خاص از 3 نفر ، سهامی عام از 5 نفر و شرکت های تعاونی از 7 نفر تشکیل می شوند.
در این رابطه لازم به ذکر است که :
- کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی اعم از ایرانی و خارجی می توانند در ایران شرکت ثبت نمایند. حداقل سن برای ثبت شرکت سال است. لازم به ذکر است ، سهامداران می توانند زیر سال باشند اما نمی توانند عضو هیات مدیره باشند.
- دارا بودن سوء پیشینه اشخاص مانعی جهت ثبت نیست فقط نمی توانند جزو هیئت مدیره ، مدیرعامل و یا بازرسین شرکت باشند.
- اشخاص خارجی می توانند بدون شریک ایرانی به صورت مالکیت 100% در ایران شرکت ثبت نمایند.
• انتخاب موضوع فعالیت شرکت
از جمله ابتدایی ترین مراحل ثبت شرکت ، انتخاب موضوع شرکت است که باید با همکاری و همفکری شرکا انجام شود. موضوع شرکت چیزی است که شرکت برای آن تاسیس شده است . موضوع شرکت باید مشروع و متضمن منافع عقلانی باشد والا از موارد ابطال شرکت خواهد بود. در واقع باید اهداف شرکت به واقعیت نزدیک و دست یافتنی باشند. مدیران نمی توانند در عمل از حد موضوع شرکت نمایند و در صورت ، عمل آن ها اثر قانونی ندارد و در صورت تفریط یا تعدی کلیه مدیران متضامناَ مسئول خسارت صاحبان سهام خواهند بود .
به طور کلی موضوعات فعالیت برای ثبت کردن شرکت به سه گروه ذیل تقسیم می شود :
1- موضوعاتی که به کلی غیرقابل ثبت و فعالیت هستند.
2- موضوعاتی که قبل از ثبت نیاز به اخذ مجوز دارند.
3- موضوعاتی که بدون نیاز به دریافت مجوز از سازمان و ارگان ها به ثبت می رسند.
بنابراین چنانچه فعالیت شما نیازمند به اخذ مجوز باشد اخذ مجوز از ارگان های مربوطه مورد نیاز ضروری است. این موضوعات شامل 23 مورد کلی می باشند که هریک از این 23 مورد خود شامل چند موضوع مرتبط به هم می باشد.
• انتخاب نوع و قالب شرکت
با توجه به تنوع شرکت ها و امکانات متفاوتی که برای هر نوع شرکتی متصور است ، انتخاب شرکتی که متناسب با موضوع فعالیت شرکت باشد و در عین حال منافع موسسان را تامین کند ، ضروری است. اما پیش از انتخاب نوع شرکت باید به چند پرسش اصلی پاسخ داده شود . اولین پرسش آنکه چگونه فعالیتی می خواهیم انجام دهیم ؟ مخاطب ما چه کسانی هستند و با چه کسانی سرو کار داریم ؟ به عنوان مثال اگر یک شرکت عمرانی هستیم و در زمینه ی ساخت و احداث شهرک های تجاری و اداری، مسی، راه سازی و جاده سازی، پل سازی، سد سازی، تونل سازی، شن ریزی، آسفالت کشی و خط کشی فعالیت داریم، به منظور ثبت شرکت بهتر آن است که در قالب شرکت سهامی خاص اقدام نماییم . زیرا :
اولاَ: شرکت های سهامی خاص از اعتبار بیشتری برای شرکت در مناقصات برخوردارند.
ثانیاَ: تمدید مدت تصدی مدیران شرکت سهامی خاص دو سال یک بار و بازرسان شرکت هر یک سال یک بار سبب بررسی بیشتر شرکت های سهامی خاص می شود.
ثالثاَ: بررسی تراز سود و زیان سالانه و وجود بازرسین در این نوع شرکت ها سبب اعمال کنترل بیشتر این نوع شرکت ها می گردد.
همچنین، با ثبت کردن شرکت سهامی خاص می توانید در مزایدات و مناقصات بسیاری شرکت نموده و امتیاز انجام پروژه های بزرگ را اخذ نمایید.
سوال دیگری که ممکن است مطرح شود این است که با چه کسانی می خواهیم کار کنیم ؟ به طور کلی ممکن است با 4 گروه از افراد کار کنیم. خانواده ، دوستان نزدیک مورد اعتماد ، آشنایان و اشخاص غریبه و ناآشنا .
هر چه میزان اعتماد بین افراد تشکیل دهنده شرکت بیشتر باشد ، شرکت با مسئولیت محدود گزینه بهتری خواهد بود. به همین دلیل، بیشتر شرکت های خانوادگی از نوع با مسئولیت محدود هستند.
• انتخاب 5 نام به ترتیب اولویت
هر شرکت برای به ثبت رسیدن نیاز به انتخاب نام دارد. در انتخاب نام شرکت باید توجه داشت که :
- نام شرکت نباید از قبل در اداره کل ثبت شرکت ها به ثبت رسیده باشد و یا وجه تشابهی با نام های ثبت شده داشته باشد .
- نام شرکت باید سه سیلابی و کاملاَ فارسی باشد. به طوری که بتوان معنی آن را در دهخدا پیدا کرد.
- نام شرکت نباید لاتین باشد.
- دارای اسم خاص باشد. اسم خاص اسمی است که تنها به یک فرد و شئ اشاره دارد و همه را شامل نمی شود . مانند بهداد، بهروز، رستم ، تبریز ، تهران .
- از اعداد به صورت ریاضی آن استفاده نشود ، بلکه به صورت حروف نوشته شود.
- از عناوین ایثارگران و شاهد و امثالهم که انحصاراَ تحت نظارت سازمان محترم بنیاد شهید و امور ایثارگران می باشد ، استفاده نشود.
- از عنوان های شعرا ، دانشمندان و کاشفان در عصر حاضر استفاده نشود.
- نام شرکت نباید با شئونات و قوانین اسلامی در تضاد باشد.
- در نام گذاری از اعداد ریاضی استفاده نشود و در صورت استفاده ذکر آن به صورت حروف مانعی ندارد. به عنوان مثال 40 نوشته نشود . ( باید چهل نوشته شود) .
- نمی توان از حروف اول چند کلمه به عنوان اسم مخفف بهره گرفت. این قانون شامل استفاده ترکیبی از چند حرف نیز می شود.
- در نام شرکت نمی توان از حروف اول بعضی از کلمات مانند جی وی سی و . استفاده کرد.
- مواردی وجود دارد که نباید جزء اسامی اضافه شده به عناوین شرکت باشد از جمله موارد ذیل :
بنیاد، سازمان ، مرکز، ملت ، ایران ، ملی ، استار، جوانان ، ایمان ، دکوراسیون، هدف، سپاه ، میهن ، اقتصاد ، شهروند ، فانتزی ، کنترل، نظام ، دادگستر، پتروشیمی ، نفت ، اورست ، تکنولوژی، تک نو ، دیتا ، تکنیک .
• تعیین میزان سرمایه شرکت
سرمایه از مهم ترین عوامل تجارت می باشد. هر شرکت برای تاسیس و ثبت باید دارای سرمایه باشد. اهمیت شرکت های تجاری را می توان از سرمایه آن ها درک کرد. سرمایه شرکت از طرف شرکا و سهامداران آن تامین می شود. سرمایه شرکت ها اصولاَ به وجه رایج کشور تعیین می شود منتهی شرکا می توانند برای تامین سرمایه شرکت حصه خود را به صورت نقدی یعنی به پول یا به صورت غیرنقدی تعیین کنند. چنانچه مقداری از سرمایه شرکت آورده غیرنقدی باشد ( اعم از اموال منقول مثل خودرو ، کامیون و غیره و اموال غیرمنقول مثل زمین و ملک ) ارائه تقویم نامه ( ارزیابی قیمت ) توسط کارشناس رسمی دادگستری ضروری است و در صورتی که اموال غیرمنقول جزء سرمایه شرکت قرار گیرد ارائه سند مالکیت آن به اداره مربوطه ضروری است.
در قانون تجارت حداقل میزان سرمایه یک میلیون ریال می باشد. برای سرمایه حداکثری تعیین نشده و شرکا به هر مقدار که بتوانند ممکن است سرمایه را افزایش دهند.
• تنظیم اسناد و مدارک مورد نیاز برای ثبت
برای ثبت شرکت می بایست مدارک مورد نیاز برای ثبت هر نوع از شرکتی که مورد نظرتان است فراهم گردد. ذیلاَ به بیان این مدارک می پردازیم.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت های با مسئولیت محدود :

در صورتی که قصد ثبت کردن شرکت بامسئولیت محدود را دارید ، این مدارک را تهیه کنید :
1- دو نسخه شرکتنامه تکمیل شده
2- دو نسخه تقاضانامه تکمیل شده
3- دو نسخه اساسنامه تکمیل شده
4- تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام های پیشنهادی و همچنین فیش واریزی
5- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذی ربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
6- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه شرکاء ، مدیران و هیات نظار ( در مواردی که تعداد شرکاء بیش از 12 نفر باشند ) .
7- اصل گواهی عدم سوء پیشینه جهت اعضاء هیات مدیره ، مدیر عامل
8- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
9- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره
10- اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت های سهامی خاص :

1- دو نسخه اظهارنامه تکمیل شده
2- دو نسخه اساسنامه تکمیل شده
3- تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام های پیشنهادی و همچنین فیش واریزی
4- اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت سرمایه تعهدی ( حداقل 35% سرمایه ) همراه با فیش واریزی
5- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
6- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت سهامداران ، مدیران و بازرسان
7- اصل گواهی عدم سوء پیشینه جهت اعضاء هیات مدیره ، مدیرعامل و بازرسان .
8- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
9- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره تکمیل شده
10- اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که انجام کار توسط وکیل صورت پذیرد.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت های سهامی عام :
مرحله اول : ( مرحله تشکیل و تحصیل اجازه پذیره نویسی )
1- دو نسخه طرح اعلامیه پذیره نویسی که بایستی به امضاء کلیه موسسین رسیده باشد.
2- دو نسخه اظهارنامه تکمیل شده
3- دو نسخه طرح اساسنامه تکمیل شده
4- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت موسسین
5- اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت سرمایه ( حداقل 35% از 20% سرمایه تعهد شده )
6- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
7- اصل مجوز اولیه از سازمان بورس و اوراق بهادار
8- تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام های پیشنهادی و همچنین فیش واریزی مربوطه
مرحله دوم : ( مرحله ایجاد و ثبت شرکت های سهامی عام )
1- دو نسخه اساسنامه که به تصویب مجمع عمومی موسس رسیده باشد.
2- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین متضمن تصویب اساسنامه ، تعیین اعضاء هیئت مدیره ، انتخاب بازرسان و رومه های کثیرالانتشار
3- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره
4- اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت ( در صورتیکه قسمتی از سرمایه موسسین به صورت غیرنقدی باشد ، ارائه اصل گواهی کارشناس رسمی دادگستری اامی است )
5- ارائه اصل مجوز سازمان بورس و اوراق بهادار ( مجوز ثانویه )
مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت های تضامنی :
1- دو نسخه شرکتنامه تکمیل شده
2- دو نسخه تقاضانامه تکمیل شده
3- دو نسخه اساسنامه تکمیل شده
4- تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام های پیشنهادی و همچنین فیش واریزی
5- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
6- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه شرکاء ، مدیران و هیات نظار ( در مواردی که تعداد شرکاء بیش از 12 نفر باشند ) .
7- اصل گواهی عدم سوء پیشینه جهت اعضاء هیات مدیره ، مدیرعامل .
8- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
9- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره
10- اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت های تعاونی :
1- سه نسخه اساسنامه ور به مهر اداره تعاون مربوطه
2- دو نسخه صورتجلسه اولین مجمع عمومی
3- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره
4- دو نسخه تقاضانامه تعاونی
5- دو نسخه شرکتنامه تعاونی
6- تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام های پیشنهادی
7- اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت سرمایه تعهدی ( حداقل 35 % سرمایه )
8- اصل مجوز از اداره تعاون مربوطه
9- تصویر برابر با اصل مدارک احراز اعضاء هیات مدیره ( شناسنامه و کارت ملی )
مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت های نسبی :
1- دو نسخه شرکتنامه تکمیل شده
2- دو نسخه تقاضانامه تکمیل شده
3- دو نسخه اساسنامه تکمیل شده
4- تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام های پیشنهادی و همچنین فیش واریزی
5- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
6- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه شرکاء ، مدیران و هیات نظار
7- اصل گواهی عدم سوء پیشینه جهت اعضاء هیات مدیره ، مدیر عامل
8- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
9- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره
10- اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که انجام کار توسط وکیل صورت پذیرد.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت های مختلط سهامی :
1- دو نسخه شرکتنامه
2- دو نسخه اساسنامه
3- اسامی مدیر یا مدیران شرکت
4- نوشته ای با امضای مدیر شرکت، حاکی از تعهد پرداخت تمام سرمایه و پرداخت واقعی لااقل یک سوم از آن سرمایه
5- نوشته ای با امضای مدیر شرکت ، حاکی از پرداخت تمام سرمایه نقدیشرکای ضامن و تسلیم تمام سرمایه غیرنقدی با تعیین قیمت قسمت های غیرنقدی
6- اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت
7- دو نسخه صورت جلسه تکمیل شده هیئت مدیره جهت تعیین دارندگان حق امضاء
8- دو نسخه صورت جلسه تکمیل شده مجمع عمومی موسس
9- فرم تعیین نام تکمیل شده
10- اصل مجوز فعالیت از مراجع قانونی مربوط ( اگر موضوع فعالیت تان نیاز به مجوز دارد )
11- رونوشت برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه موسسان ( شناسنامه و کارت ملی ) ، مدیران و بازرسان
12- گواهی عدم سوء پیشینه
13- معرفی نامه نمایندگان ، در صورتی که سهامداران و اعضا هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن .
مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت های مختلط غیر سهامی :
1- دو نسخه از شرکتنامه
2- دو نسخه از اساسنامه
3- اسامی شریک یا شرکای ضامن که سمت مدیریت دارند.
4- فرم تعیین نام تکمیل شده
5- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین و هیئت مدیره که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد و نسخه صورت جلسه هیئت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد.
6- فتوکپی شناسنامه و کارت ملی و نمونه صورتجلسه هیئت مدیره
7- کارت ملی برابر اصل شده کلیه سهامداران و در صورتی که مدیرعامل خارج از اعضاء هیئت مدیره باشد. ( برابر اصل در مراجع قضایی یا دفاتر اسناد رسمی صورت می گیرد ) .
8- گواهی عدم سوء پیشینه
9- اخذ مجوز در صورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت ها
10- معرفی نامه نمایندگان ، در صورتی که سهامداران و اعضا هیات مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن .
پس از تهیه مدارک مورد نیاز ، ثبت آن به عهده اولین مدیران است. بر اساس قوانین ثبتی، افراد به منظور ثبت شرکت می بایست به سامانه الکترونیکی اداره ثبت شرکت ها و موسسات تجاری و غیرتجاری مراجعه نمایند و اطلاعات خود را در سامانه وارد کنند و اسناد و مدارک لازم را به صورت اسکن شده در سامانه بارگذاری نمایند.
با تکمیل اطلاعات در سامانه مربوطه، چنانچه اطلاعات را به درستی در سامانه وارد کرده باشید، از شما خواسته می شود تا مدارک ثبت را از طریق پست به مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری اداره کل ثبت اسناد و املاک استان محل وقوع اقامتگاه قانونی شخص حقوقی مورد تقاضا ارسال کنید .
باید توجه داشته باشید که اصل صورت جلسه امضا شده توسط اعضا باید به اداره ثبت شرکت ها ارسال گردد نه کپی آن. ( کپی برابر اصل صورتجلسه نیز پذیرفته شده نیست) .
اداره مذکور پس از بررسی مدارک ارائه شده و مطابقت مفاد آن با قانون تجارت و قانون ثبت شرکت ها و در صورت کامل بودن مدارک، نسبت به ثبت آن در دفتر ثبت شرکت ها اقدام می نماید .
پس از اینکه روال تاسیس یک شرکت انجام شد و شماره ثبت و مدارک از اداره فوق الذکر اخذ گردید ، اقدام بعدی واریز هزینه های رومه رسمی و ارسال آگهی ثبتی برای رومه رسمی کل کشور است . وقتی آگهی های یک شرکت رومه می گردد اطلاعات آن شرکت در سامانه رومه رسمی قابل روئت است و سازمان ها و ادارات می توانند انواع شرکت ها را به این نحو استعلام و از صحت ثبت آن ها اطمینان حاصل نمایند.
به خاطر داشته باشید که پس از ثبت شرکت ، می بایست نسبت به پلمپ دفاتر تجاری، انجام امور مالیاتی و تشکیل پرونده دارایی و همچنین اخذ کد اقتصادی اقدام به عمل آورید.

آخرین مطالب

آخرین جستجو ها

آموزش سئو Virginia's game Sylvia's info مرکز تخصصی پزشکی ورزشی tcholulmaivel وبلاگ آموزش ابتدایی منطقه زواره Eric's site نوید آبادانی stanpasfuncse پایگاه مقاومت شهید کاویانی سوخته سرا